Skip to main content

Gewelddadig autistisch broertje

  • 15 januari 2025
  • 2 reacties
  • 70 Bekeken

Ik heb besloten om dit jaar geen school te volgen, zodat ik een jaartje helemaal tot mezelf kan komen. Ik was namelijk erg overspannen door school en had die rust echt even nodig. Toen ik thuiszat, is mijn autistische broertje, ook thuis komen te zitten van school. Het lukte hem niet meer om mee te komen met de rest. Hij zat ook op regulier, middelbaar onderwijs en dat paste niet bij hem. Ze zijn opzoek naar een alternatieve dagbesteding voor hem, maar dat is nog niet gevonden. 

Mijn broertje gaat momenteel door de pubertijd. Voor mensen met autisme kan dit soms nog een lastigere fase zijn, dan dat het voor mensen zonder autisme kan zijn. Bij mijn broertje zie je dit heel erg terug in zijn gedrag. Hij is sneller geïrriteerd, maar het lijkt ook alsof hij zich verveeld. 

Vroeger had hij al vaak woedeaanvallen, waarin hij erg gewelddadig werd. Het werd hem dan zwart voor de ogen. Hij heeft me een paar jaar terug al een hersenschudding geslagen met een duobus, omdat ik toevallig aan het douchen was, toen hij zin had om in de douch te gaan. Daar was hij zo boos om geworden. Ik kwam de badkamer uit en werd meteen aangevallen, zonder waarschuwing. 

Dat was al effe geleden en dat gebeurde af en toe, als hij een lange, prikkelbare dag achter de rug had, maar nu zitten we dus allebei continu thuis. Terwijl ik op de bank zit te tekenen, loopt hij onrustig door de woonkamer te ijsberen. Dan lijkt hij niet zo goed te weten wat hij moet doen en uiteindelijk loopt hij op een van onze honden (we hebben er twee) af. Dan begint hij ze eerst te aaien, maar al snel veranderd dat in slaan. Als ze dan weg willen of beginnen te piepen, trapt hij ze terug op hun plek en gebruikt hij brute kracht om ze daar ook te houden. 

Ik ben daar een paar keer op in gegaan, maar mijn broertje is een heel stuk groter en sterker dan dat ik ben. Hij werd dan boos op mij, smeet me op de grond en sloeg en schopte me of hij wurgde me tot ik buiten bewustzijn was en liet me dan op de grond liggen. 

Nu blijf ik meestal doodstil zitten. Ik ben veel te bang om ook maar een beweging te maken, omdat ik zijn aandacht niet wil trekken op dat moment. Soms heeft hij genoeg aan de honden. Dan gaat hij vervolgens weer weg, alsof er niets is gebeurd en komt hij op een later moment van de dag weer terug om hetzelfde te doen. Soms niet… Dan komt hij alsnog naar mij toe. 

Hij probeert dan mijn aandacht te krijgen en doet eerst grappig, waarin ik mee moet gaan, omdat hij anders al helemaal boos doet. Meestal probeer ik mee te gaan, maar dan op een manier, waarop ik voorzichtig de ruimte kan verlaten, voordat hij gewelddadig gaat doen. Maar dit lukt meestal niet… Soms zit hij aan de eettafel en pakt hij opeens een boek of een houten lepel en komt hij op mij afgelopen, om me er uit het niets mee te slaan. 

En nee: dit is niet normaal stoeien of uitdagen, als broers en zussen doen. Dit is doelbewust iemand pijn doen. Hij slaat me soms ook op random moment in mijn nek. Ik heb flinke blauwe plekken op mijn armen en benen, mijn pink is gekneusd en mijn middelvinger is mogelijk gebroken. Iedere keer, als hij me aanvalt, ben ik bang. Door zijn lompheid, zeker omdat hij van mijn vader, toen hij een stuk jonger was, verschillende technieken heeft geleerd en redelijk goed weet hoe hij iemands botten in simpele bewegingen breekt. Door het duwen en trekken, waardoor ik vaak op mijn rug beland, ben ik ook bang dat ik een keertje net verkeerd neerkom en zeker de harde klappen die hij op mijn nek geeft, kunnen, als het net verkeerd komt, fataal zijn. 

Ik heb mijn ouders en de hulpverleners gesmeekt om me te helpen. Ik heb gezegd dat hij uit huis geplaatst moet worden of dat er in ieder geval gezorgd moet worden dat ik nooit alleen met hem in een ruimte hoef te zijn, want dat durf ik gewoon niet, maar ik heb het gevoel niet dat ik serieus genomen wordt. Vroeger gebeurde deze dingen maar af en toe, maar aangezien het nu dagelijks is en ik steeds meer verwondingen begin te krijgen en doodsbang ben voor hem, weet ik dat er iets moet veranderen, maar als de volwassene niks doen, waar moet ik dan als zeventienjarige beginnen? 

2 reacties

Forum|alt.badge.img
  • Net nieuw
  • 2 reacties
  • 15 januari 2025

Hey hey Ik heb zelf ook een austistische oudere broer en kwam zelf ook thuis te zitten tegelijkertijd met hem, ik weet precies hoe je je voelt met de “agressiefe” kant, vroeger ging ik vaak met de trein met mijn broer om naar mijn vader te gaan en dan kon hij om iets kleins vaak helemaal flippen in de trein, dan sloeg die me zowat in elkaar en trapte me als ik tegen over hem zat, dit gebeurde ook thuis maar alleen als niemand thuis was, als ik nachten alleen thuis was met hem durfde ik vroeger ook niet mijn kamer uit omdat ik bang was dat hij wat zou doen, Hij is nu opgenomen ook om andere redenen en is dus uit huis dit vind ik zelf erg fijn omdat hij nu nog maar 1 x thuis is in de week voor 1nachtje en omdat het hem ook helpt hij is uiteindelijk wel gestopt met het slaan toen we wat ouder werden maar het “autistische” in hem is wel nog altijd duidelijk te merken wat erg frustrerend soms kan zijn, vaak gekke geluiden maken, ijsberen, deuren slaan, ik kan je geen advies geven want ik heb zelf nooit wat aan het agressieve kunnen doen, wel hier mijn verhaal zodat je weet dat je niet alleen bent in dit blijf praten met je ouders is wat ik je kan meegeven.

 


Kim_12345
Forum|alt.badge.img+2
  • De Kindertelefoon
  • 89 reacties
  • 16 januari 2025

Hoi ​@ItzAicha , 

 

Heel goed van je dat je dit vertelt! Je zit in een nogal lastige situatie zien we. Niemand zou thuis bang moeten zijn. Onthoud dat je er niet alleen voor staat. Je kunt met De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen of samen met de Kindertelefoon wil kijken hoe je je situatie kunt verbeteren. Daarnaast kun je ook je verhaal delen met Veilig Thuis via de chat of telefoon (0800 2000).  Nogmaals heel goed van je dat je dit durft te vertellen!

Veel sterkte!

Groetjes Kim (de Kindertelefoon)


Reageer


Cookiestatement

We gebruiken cookies om je bezoekerservaring te verbeteren en om analyses te kunnen maken van het forum. Ga je akkoord, of ga je door naar het forum, dan ga je akkoord met ons cookiebeleid.

 
Cookie instellingen