Skip to main content

Hoi,

ik ben een meisje van 17 jaar.

Me moeder is 1 jaar geleden overleden aan kanker, sinds dien is het altijd geruzie in huis.

We wonen in totaal met zijn achten dat is echt veel en niemand mag mij omdat ik namelijk altijd snel boos word maar ik mis me moeder gewoon heel erg.

Iedereen loopt mij te pesten en word vaak buitengesloten thuis.

Me vader was erg aardig maar sinds me moeder is overleden is hij veel gaan drinken en slaat me regelmatig.

doordat er zo veel ruzie en chaos is thuis ben ik mezelf gaan snijden.

Ik dacht het helpt en het helpt ook begon eerst met krassen maar nu ga ik steeds dieper en denk ook bij mezelf meer bloed hoe beter. en dat deed ik maar toen ik dat deed raakte ik me slagader en moest ik naar het ziekenhuis. maar ik bleef later toch doorgaan. ik begon op me armen maar ging ook op me benen snijden. me vader wist het maar deed niks en lachte me uit. Ik was bang voor wat er nog meer mis kon gaan. ik had ook blauwe plekken doordat me vader me altijd sloeg als hij agressief was en hij had me ook keer bewusteloos geslagen.

ik kan nog verder gaan met dit verhaal maar wat ik wil vragen is wat moet ik doen! ik ben zo bang en ik weet het niet meer.

Heb ook zo veel zelfmoordpogingen gedaan omdat ik niet weet wat ik moet doen en voel me hopeloos. niemand geeft om me.

Ik hoop dat jullie me willen helpen.:cry:

Hoi Anoniem_17,

We lezen dat je in een lastige situatie zit. Het is goed om te zien dat je over je zelfmoordgedachtes in gesprek wilt gaan. 
Als je hierover wilt praten kun je elke dag tussen 11:00 en 21:00 gratis en in vertrouwen bellen (0800-0432) of https://www.kindertelefoon.nl/13-18/chat/. Je bent ook welkom om te bellen (0900-0113) of chatten (www.113.nl) met 113 Zelfmoordpreventie. Zij zijn gespecialiseerd in het praten over zelfmoord en zijn dag en nacht bereikbaar. Je kunt bij hen ook gratis een online therapie volgen: dan spreek je meerdere keren met dezelfde psycholoog en blijft nog steeds anoniem.

Hartelijke groet en veel sterkte,

Berber van De Kindertelefoon


Beste Berber,

 

Bedankt voor uw reactie en daar ben ik u heel dankbaar voor.

Ik heb wel vaker met kindertelefoon gechat alleen vind het erg lastig om er over te praten.

 

groetjes Anoniem_17


Hey Anoniem_17

 

Wat een lastige situatie :confused:  Wel goed dat je er hier over verteld hebt, zeker als dat niet makkelijk voor je is. 

 

Zoals BerberN voorstelde, kan je terecht bij organisaties die zich richten op het helpen van personen die het moeilijk hebben. Ook zou je naar de huisarts toe kunnen; die kan naar je luisteren, en je als je dat wenst doorverwijzen naar een gespecialiseerde hulpverlener. Als praten je lastig lijkt, zou je je tekst hierboven uit kunnen printen, en aan de huisarts laten lezen. Je kan ‘m ook op je telefoon laten zien, als je liever niets print. 

 

Mijn deelneming bij het overlijden van je moeder. Het gemis om haar moet niet gemakkelijk zijn. Bezoek je haar rustplaats weleens? Misschien dat je daarheen kan om steun. Wie weet voel je de aanwezigheid van je moeder daar wel een beetje. Je zou eventueel een vriend(in) mee kunnen vragen, als je niet graag alleen gaat. 

 

Heb je dat; een vriend(in) waar je bij terecht kan? Moest het thuis namelijk niet meer te houden zijn, zou je naar die vriend(in) toe kunnen, al is het maar voor een namiddagje. Even een time-out van thuis kan goed doen.  

 

Gr. Kenshin


hi Kenshin,

 

Bedankt voor je reactie en medeleven.

Ik ga vaak naar haar rustplaats toe ook al vind me vader het niet fijn.

Ik ga vaak alleen omdat ik dat prettiger vind en vind ongemakkelijk als iemand erbij is.

Van me vader mag ik niet naar een hulpverlener en ik ga wel vaak naar een vriendin voor time-out of als het niet veilig thuis is.

maar als ik thuis kom krijg ik weer ruzie met me vader en krijg ik slagen van hem.

dus ik weet niet meer wat ik moet doen en het liefst zit ik gewoon heel de dag op me kamer met de deur opslot of loop ik weg.

Nogmaals bedankt voor je reactie.

gr. Anoniem_17


Wat jammer dat je vader het niet fijn vindt dat je naar de rustplaats van je moeder gaat. Het is nochtans mooi van je om je moeder te bezoeken. En sure, ga gerust alleen, als je het zo het liefste hebt. 

 

Goed dat je naar die vriendin gaat, wanneer het thuis niet meer te houden valt. Wel stom dat je van je vader geen hulpverlener mag. In principe mag je op je zeventiende volgens mij zelfstandig naar de huisarts, maar ‘t is natuurlijk niet fijn om dat achter de rug van je vader om te moeten doen. 

 

Dat je vader je slaat is echt, echt niet ok. Denk je eens contact op te durven nemen met Veilig Thuis? Misschien dat je daar wat nuttige tips aan overhoudt. 

 

Gr. Kenshin


Wat jammer dat je vader het niet fijn vindt dat je naar de rustplaats van je moeder gaat. Het is nochtans mooi van je om je moeder te bezoeken. En sure, ga gerust alleen, als je het zo het liefste hebt. 

 

Goed dat je naar die vriendin gaat, wanneer het thuis niet meer te houden valt. Wel stom dat je van je vader geen hulpverlener mag. In principe mag je op je zeventiende volgens mij zelfstandig naar de huisarts, maar ‘t is natuurlijk niet fijn om dat achter de rug van je vader om te moeten doen. 

 

Dat je vader je slaat is echt, echt niet ok. Denk je eens contact op te durven nemen met Veilig Thuis? Misschien dat je daar wat nuttige tips aan overhoudt. 

 

Gr. Kenshin

lief dat je zo snel reageerd.

Het is zeker niet oke dat me vader zo doet en dat mag niet maar ik durf het niet te vertellen. en me vader heeft het ook moeilijk met het verlies van me moeder. maar ik zal eens proberen om contact op te nemen met veilig thuis. bedankt

gr, Anoniem_17


Iedereen verwerkt verdriet inderdaad op hun eigen manier, maar geweld gebruiken is uiteraard niet ok. Goed dat je je voorneemt contact op te nemen met Veilig Thuis. 

 

Gr. Kenshin


Iedereen verwerkt verdriet inderdaad op hun eigen manier, maar geweld gebruiken is uiteraard niet ok. Goed dat je je voorneemt contact op te nemen met Veilig Thuis. 

 

Gr. Kenshin

:slight_smile:


Reageer