Skip to main content

Ik werk in een supermarkt aan de kassa, en er was gisteren een moeder met twee kinderen (5 of 6 ofzo) die eerst aan mij mijn naam vroegen, mijn leeftijd, waarschijnlijk verveelden ze zich. Toen vroeg één of ik een meisje of een jongen ben. Volgens mij heb ik toen onbeleefd lang ‘eh’ gezegd en daarna meisje gemompeld. Nu is dat niet waar, ik ben non-binair, maar snapt een kind dat? En had ik kunnen zeggen dat ik geen van beiden ben? Of is het beter om ‘gewoon’ te zeggen dat ik een meisje ben? Het gebeurt nou niet bijster vaak (ik zie er vgm niet echt androgyn uit) maar toch.

Hoe bedoel je deze vraag precies?


Hoe bedoel je deze vraag precies?

Ik moest de tekst nog even veranderen

 


Misschien ben je bij kinderen makkelijker af als je zegt “geen van beide” of “iets anders”, want dit horen ze eigenlijk niet zomaar aan jou te vragen (maar dat kunnen ouders beter uitleggen).

Ik zou in elk geval niet een bijdehand antwoord geven zoals “nee”. 

Nou denk ik ook niet denk ook niet dat je deze vraag dan ook echt super vaak krijgt van mensen in de supermarkt?

 

Groetjes, ThatGalacticRobot


Als je aan het werk bent hoef je sowieso geen uitgebreide gesprekjes te voeren.  Gewoon snel door, kassabon erbij? Klaar.

Als dat niet lukt en het jou (te) persoonlijk wordt, bedenk dan dat je aan het werk bent. Je bent op dat moment niet ‘Famke’ maar een cassière. Zeg ‘Sorry, ik ben aan het werk’.  Als ze niet willen snappen ga je nog een keer: ‘sorry, ik houd geen persoonlijke gesprekken op mijn werk, ik ben aan het werk’.  

Dat is allemaal om geen antwoord te hoeven geven.

Als je wél antwoord wilt geven zou ik dit wel een goeie vinden: “Ben je een jongen of een meisje?” - “Ja, waarschijnlijk wel!  Kassabon?”

 

 


Hey, ik merk dat kinderen het vaak beter begrijpen dan de ouders haha.
Als je gewoon iets zegt zoals ‘ik ben eigenlijk allebei niet, een beetje er tussenin en dat noemen ze
non-binair’ begrijpen ze het meestal wel en anders vragen ze wat je bedoelt, kinderen judgen vaak niet zo en ze zijn het ook gewend dat ze niet alles weten dus nemen ze veel makkelijker dingen aan.
Hopelijk heb je hier iets aan, groetjes mij

btw ik vind ook dat ze het eig niet horen te vragen natuurlijk maar ja kinderen zijn nou eenmaal nieuwsgierig, als je geen antwoord wil geven moet je dat niet doen ofc


Bij mij in de klas zit een jongen van 12 die cross dresst ( zo noemt hij dat) en die zegt  zelf“ik ben een jongen maar in eerste plaats  mensje” En hij draagt soms rokjes met kniekousen en armbandjes en make up en soms weer typische “jongens kleren”. Ik vind dat heel super en  toen heb ik  aan hem beloofd om vanaf toen “mensje”of “persoon”of  te zeggen als ik hem bedoel. Soms mag van hem ook “ziel” of “enkeling” Er is alleen nog geen woord in plaats van “hem”of “haar”dat is wel lastig. Maar dat vind hij niet erg. Misschien zou je dus kunnen zeggen als ze vragen ben je een jongen of een meisje van “ik ben vooral een mensje”met een lach, zodat het een beetje leuk is en hun ook niet verlegen worden dat ze een fout hebben gemaakt of dat denken.

Groetjes Ellen -xxx-

PS wie wil me helpen met mijn gedichtje kijk mijn topic :)


miss moet je het gwn vertellen aan kindjes die het vragen en uitleggen wat het is want dat is goed voor kinderen om te leren en het helpt jezelf ook


Reageer