Hey, kan iemand mij helpen met welk gender ik misschien kan zijn? Ik zie er uit als een meisje, lang haar, maar ik heb de achterkant opgeschoren omdat als ik dan in de spiegel keek van achteren het als een jongen eruit ziet. Ik ben oké met een vrouwelijk lichaam maar toch voel ik me er niet altijd comfy in, maar een mannenlichaam zou ik ook niet fijn vinden. Op internet zijn mijn pronounce die/diens en dat vind ik echt top! Mijn naam daar is ook anders (Elvie) en ik hou ervan als mensen hem gebruiken! Toch lijkt het me raar als mensen dit ook zouden doen op school, want soms voel ik me wel oncomfortabel met de zij/haar. roepingen als “schat” of “meis” haat ik! Ik voel me niet verbonden met hoe meiden uit mijn klas doen en heb dat nooit gehad. Ik draag altijd een jongenstrui en dan een zo neutraal mogelijke broek van de vrouwencollectie. Wat is mijn gender nou? Ik word er helemaal gek van :///
Non binair?!
Mij_Niet_Gezien
Hey,
Jouw verhaal doet me best veel aan die van mij denken. Ik ID me als non-binair. Niet alle trans mensen ervaren dysforie hetzelfde: sommigen hebben het heel heftig en de ander kan er wel mee leven. Bij sommige fluctueert het en anderen hebben zelfs geen dysforie: ze voelen zich onverschillig of comfortabel bij hun agab en/of lichaam, maar iets anders is beter. Dat maakt jou niet minder trans.
- Zelf heb ik fluctuerende en milde dysforie. Dat ligt vaak ook aan de situatie. Wanneer mensen niet weten dat ik enby ben, en mensen me dan een meisje noemen doet het mij niet zoveel want ja, ze weten niet beter en dus kan ik ze het ook niet kwalijk nemen (dus geen dysforie). Ik ben nog niet out irl dus ik kan ook nog niet in transitie gaan, dus ja, ik zie er uit als een meisje, dus dan gaan mensen mij ook zo zien. It is what it is. Het voelt alsof je weet dat je een toets gefaald hebt en je ook daadwerkelijk een slecht cijfer terugkrijgt. Je hebt het verwacht: je bent niet per se boos/verdrietig of in paniek. Je accepteert het, het is niet anders. Maar blij of comfortabel word ik er nooit van, ik Wanneer mensen wel weten dat ik enby ben en ze me dan misgenderen, dan is het wel vervelend (dus wel dysforie) Ik heb wel stabiele dysforie over mijn lichaam maar ook dat is nog best mild omdat ik het gemakkelijk dingen kan verbergen door kleding. Dus ja, er is geen juiste manier om dysforie te ervaren. En sommige zullen het misschien nooit ervaren en dat is ook oke.
Ik kan je niet zeggen wat jij bent qua gender. Sommige jongens zijn oke met zij/haar, sommige meisjes zijn oke met hij/hem en sommige cis-mensen zijn oke met die/hen. Dit geld ook voor kleding (jongens kunnen meisjes dingen dragen). Gender expressie is niet altijd hetzelfde als gender identiteit.
- Voor mij was gender euforie de duidelijkste aanduider dat ik niet cis was. Ik word zo blij wanneer mensen mij niet als mijn agab zien. Of wanneer ik in de spiegel kijk en geen meisje meer zie doordat ik bind of jongens kleding aan heb. Of wanneer mensen mij aanspreken met hij/hem. Of wanneer kleine kindjes vragen of ik een jongen of een meisje ben.
Als advies geef ik je: zoek uit waar jij je het beste bij voelt! Probeer nieuwe labels uit, voornaamwoorden en/of kleding. Gender euforie is een goede aanduider over wat jouw gender is. Probeer je beschrijven valt je voelt en ga op internet zoeken welke labels daarbij kunnen passen en test ze uit. Reminder: het is helemaal oke om geen labels te willen gebruiken!
Mogelijk non-binair of genderfluide. Maaaar je bent de enige die dat voor jezelf kan bepalen
Ik sluit me aan bij
Mij_Niet_Gezien
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
