Ik denk dat het handig is om uit te gaan proberen.
misschien heb je wat vrienden die ook “anders” zijn.
en zij zijn misschien ook door die tijd gegaan en je kan dan aan hun vragen of zij de they/them pronounce kunnen gebruiken.
en misschien voelt dat wel fijn of niet.
en je kan het er met je ouders over hebben.
hoi hoi,
Het is echt niet raar dat je nu pas struggled met je gender. Ooit moet je eerste keer zijn! Je hoeft ook niet nu al te weten wat je gender is. Je kan ook misschien Genderfluid zijn.
Ik hoop dat dit je een beetje heeft geholpen… :/
groetjes!
Het is helemaal oke om geen tekens van je jeugd te hebben. Heb ik ook niet. En je vrouwelijk gedragen heeft niks met je gender te maken. Ik denk dat je misschien agender bent, maar ik ben jou natuurlijk niet, maar maak je geen zorgen, je komt er wel achter <3
Seksualiteit kan veranderen met een paar jaren, misschien bij jou gender ook.
Zoek eens wat op over Demi-Girl, Genderfluid en Agender
Vaak kom je er ook pas achter in de pubertijd, niets raars aan ((:
Ik lees niet wat je schrijft maar wat me opvalt zijn de woorden en uitdrukkingen die je gebruikt.
Die wijzen erop dat je heel veel leest / luistert / kijkt over dit onderwerp.
Degenen die dit schrijven of filmpjes maken zitten ook zelf helemaal in deze wereld. Daardoor kan het lijken dat het heel gewoon is en dat bijna iedereen dit heeft en dat twijfel hetzelfde is als trans zijn.
Het is zeg maar een ‘bubbel’.
Maar het is niet zo dat iedereen die zich afvraagt wie hij/zij is ook meteen transgender is.
De meeste mensen zijn met 11-15 jaar gewoon echt op zoek naar zichzelf en zijn richting de 19-21 jaar gewoon helemaal ‘normaal’. Doodsaai. Ook al hebben ze op hun 13e hele heftige gevoelens gehad.
Dus dat je twijfel hebt is niet raar. Maar het betekent echt niet automatisch dat er ook iets aan de hand is. Het kan wel, maar 99% van de mensen met twijfels groeit daar overheen. De kans is groter dat jij bij de 99% hoort dan dat je bij de 1% hoort. Iedereen denkt dat-ie bij de 1% hoort. Maar 99% van de mensen hoort gewoon bij de 99%.
Waarschijnlijk ben je er mee bezig omdat het je aangepraat wordt door deze kut maatschappij. Gewoon lekker jezelf zijn en niet te druk maken om wat andere denken.
,
Het is een kwestie van tijd om te weten welke gender je bent denk ik. Door de pubertijd ga je meer nadenken over wie je nou bent en op welk geslacht je valt je kan dan ook denken “hé ik wil helemaal niet geaccordeerd worden met hij/hem of zij/haar.dat kan bij jou nu ook bij jou gebeuren!
Doei
Het beste wat je nu kan doen is de tijd nemen om het uit te vinden. Je hoeft eigenlijk geen eens helemaal uit te vinden, want af en toe voelt het ook fijn om ergens geen label op te plakken!
Experimenteer met b.v.b andere voornaamwoorden of lees over verschillende genders online en wat ze precies betekenen, dan vind je vanzelf wel uit wat jíj prettig vindt.
Wat ook wat zou kunnen zijn is dat je je gewoon onbewust onzeker voelt over jezelf, wat vaker gebeurt met mensen van onze leeftijd. De verwachtingen van vrouwen, vooral nu, zijn naar mijn mening redelijk hoog. Daarom vind ik het ook oncomfortabel om een meisje/vrouw genoemd te worden, terwijl ik me wel zo identificeer :D
Het belangrijkste is dat je lekker jezelf blijft en er vertrouwen in jezelf hebt!
