Skip to main content

Hi, ik ben 14 jaar en biologisch geboren als meisje maar ik weet al sinds ik 3-4 jaar ben dat ik trans🏳️‍⚧ ben. Rond die tijd heb ik het al een keer tegen mijn moeder gezegd alleen op die leeftijd wist ik nog niet wat trans zijn betekent en inhoud, dus om precies te zijn zei mijn moeder iets van "oh mijn lieve meisje" tegen mij en ik reageerde daarop met: "maar ik voel me helemaal geen meisje en ik wil ook geen meisje zijn. Maar mijn moeder heeft er verder nooit op gereageerd. Met de tijd mee voelde ik me steeds slechter over het feit dat iedereen mij kende als meisje. Ik kwam rond de leeftijd van 6 volledig achter wat trans zijn inhield en ik herkende me er volledig in, dus toen ik 7-8 jaar was heb ik nog een keer gezegd tegen mijn moeder maar dit keer duidelijk dat ik een jongen ben ookal ben ik niet biologisch zo geboren. Dit keer reageerde mijn moeder wel maar de manier waarop ze dingen zei klonk alsof ze dacht dat een fase was en alsof ik fout zat en ze werd er emotioneel van. Ze praatte er met mijn vader over maar heeft er verder nooit meer iets over gezegd. Sinds dien heb ik er nooit meer iets over durven  zeggen.  Meeste vrienden die ik heb weten het wel al want tegen hun durfde ik het wel  te zeggen maar niet tegen mijn ouders. Op school ben ik ook al vaker langs onze gezondheids coördinator geweest maar elke keer als ik dat deed was ze er niet of had ze lessen. 

 

Heeft iemand tips? 

Alvats bedankt

🏳️‍⚧ Ftm

 

Hey,

 

Je moet het denk ik een keer heel serieus en goed uitleggen aan je beide ouders. Dit kan eng zijn, dus ik zou je adviseren om een brief te schrijven en dan gewoon voorlezen of een beetje gebruiken als spiekbriefje. Het is iets heel persoonlijks wat jij in die brief wil zetten, maar misschien heb ik wel een paar dingen die misschien handig zijn.

  1. Zet er vooral in dat je dit gevoel al langer hebt en het dus absoluut geen fase is. Herinner ze eraan dat je dit een paar jaar geleden ook al hebt verteld en het gevoel niet weg is gegaan.
  2. Zet erin dag je het spannend vindt om het te vertellen en daarom een brief voorleest, dit maakt het makkelijker en zo ben je er open over.
  3. Misschien snappen ze het niet helemaal, dus je kan iets laten zien aan ze misschien? Denk aan een artikel die je samen kan doorlezen, of een video die iemand heeft gemaakt.
  4.  Eindig met je duidelijke conclusie, zoals zoiets misschien: 

'Ik zit al jaren lang niet lekker  in  mijn vel en wil hier iets aan veranderen. Ik voel me de laatste tijd echt niet meer fijn in mijn lichaam en met mijn geslacht. Natuurlijk is het een grote stap om gelijk van geslacht te wisselen, maar ik denk dat dit wel het gene is wat mij kan helpen en wat ik wil. Ik zou hier graag nog een keer serieus met jullie over willen praten, want ik wil serieus van geslacht veranderen.' 

 

Heel veel succes alvast! Je kunt het er is niets raars aan!

X

 

 


Je moet proberen van jezelf te gaan houden als hoe je bent. En ik bedoel niet dat ik je niet zie als een jongen, je bent gwn een jongen. Maar als je zeker van je zaak bent, het echt wil en het goed kan uitleggen kunnen anderen jou beter begrijpen. En wanneer iemand je een meisje noemt maakt niet uit wie, gewoon zeggen dat je een jongen bent, alleen niet in het goede lichaam. Want je mag er zijn, en je bent wie je bent. En jij bent een jongen, dus mag je dat zeggen. En je zou met verband je borsten kunnen binden, er zijn vast wel video's van of een echte borstbinder kopen. Ook kan je beginnen met jongenskleding te dragen. Maar je kan wel commentaar krijgen dus begin met zelfverzekerdheid en zelfliefde

 

You got this 🖤


Reageer