Skip to main content

hi,

een paar maanden geleden ben ik me volledig gaan beseffen dat ik trans ben. ik ben nu een 15 jarig 'meisje', maar ik voel me zoveel fijner als ik jongensachtige kleding draag. mijn ouders maken altijd slechte opmerkingen over trans mensen en ik ben doodsbang om uit de kat te komen en op straat te worden gezet maar ik wil ook heel erg graag mezelf kunnen zijn. ik weet niet goed wat ik hiermee moet.. heeft iemand tips?

Hoi 

Ik snap dat dit een hele moeilijke situatie is . Ik zou het toch uit de kast komen . Het is heel belangrijk om je zelf te kunnen zijn . Weet je waarom ze slechte opmerkingen maken over transgenders ? Zo nee vraag waarom . Wil je uiterlijk veranderen naar jongen ?

hoop dat je hier iets aan hebt 

 

Groetjes


faka, zelf ben ik een transjongen ( nu ben ik 15, maar ik ontdekte het op 9 jarige leeftijd ). 

mijn (persoonlijke) advies is, dat, aangezien je het nog maar een paar maanden “weet” je beter zou wachten om uit de kast te komen. omdat je liever jongens kleren draagt betekent niet gelijk dat je trans bent. bij trans zijn komt heus veel meer kijken dan gewoon jongens kleren willen dragen.

natuurlijk zeg ik hier niet mee dat je niet jezelf moet zijn, wees jezelf, doe kleren aan waarbij je jezelf goed bij voelt. je bent nog jong, ga op ontdekking.

 


Hey,

Onthoud: Doe het alleen als het veilig is!

Zoals je al zei, probeer eerst hun meningen over trans mensen te weten te komen, als ze er echt niet goed over denken is het misschien beter om niet uit de last te komen, voor je eigen veiligheid. Je kan dan bijvoorbeeld uit de kast komen als je op jezelf woont. 

Nico/Iza :)


Hoi!

Blijf gewoon jezelf!

Doe alleen dingen waar jij je goed bij voelt.  En praat erover met je ouders!

Ik ben lesbisch en ik ben ook nog niet uit de kast gekomen.  Ik praat er wel veel over met mijn ouders.

Als ik jouw was zou ik het ook doen. Gewoon praten en vragen stellen zoals: wat als ik trans ben!

 

Maare stay yourself en veel succes 


Hey

Ik ben zelf ook trans, maar mijn ouders accepteerde het al gelijk.

Ik vind het echt heel sneu van je ouders dat die er zo negatief over praten, maar het kan  daarintegen ook zijn dat ze er niet over na denken maar alsnog kan je dat echt niet zeggen.

Je moet gewoon kunnen zijn wie je van binnen bent, en daardoor zal je echt fijn voelen geloof mij.

En jouw ouders moeten jou gewoon accepteren voor wie je bent.

Zet m op, en vertel het.

 

Gr. Geennaam5 (ik kan geen betere naam verzinnen)


Reageer