Skip to main content

Hi! Ik ben wat nieuw hier en 13 jaar oud. Ik ben hoogst waarschijnlijk een FTM transgender. Mijn ouders weten het niet maar hebben al duidelijk gemaakt dat ze dit niet accepteren, dus naar een nieuwe naam en hij/hem kan ik wel fluiten. Ik heb er nu niet zo’n probleem mee maar het speelt wel met mijn gedachten. 

Ik heb het FTM al sinds september vorig jaar dus ik ben vrijwel zeker, maar ik wacht het nog even af. Mijn vrienden en mijn school zijn een grote hulp met de misschien nieuwe naam. Toch, mijn familie zal hier nooit in mee gaan en ik ben erg bang om het te vertellen. Vooral door de gedachte dat ze me het huis uit zetten of gewoon in een onveilig huis moet blijven tot ik 18 ben. Heeft iemand wat bemoedigende woorden? Ontzettend bedankt alvast!

 

 

Hey daar!

Wat onwijs vervelend dat jouw familie er niet achter staat. Het blijft uiteindelijk jouw lichaam, en jouw leven. Je kunt er met jouw familie over praten, en uitleggen waarom het voor jou zo belangrijk is. Door hen meer informatie te geven kan dit eventueel hun gedachte veranderen.

Wel fijn om te horen dat jouw vrienden, vriendinnen en school er achter staat. Je staat er dus zeker niet alleen voor!

Houd je sterk, je kan het! 💪

Groetjes!


Heyyyyyy 

Wat is het ook weer vermoeiend met ouders die je niet accepteren.

Ben zelf uit de kast gekomen en werd een jaar lang mishandeld door beide ouders, hulpverleners erbij gesprongen en al die heisa. (Ik zie hun niet langer als mijn ouders en ga met 18 ook volledig no-contact)

Ja, niet uit de kast komen is mijn tip, gewoon niet doen.

Zorg ervoor dat je ouders zo min mogelijk van je vrienden kennen, en hou docenten anoniem als je over ze praat.

Zou nu al zoeken naar werk als ik jou was, leer zoveel je kunt, je moet jezelf kunnen ondersteunen als dingen lastig worden.

Niemand kan garanderen wat er gebeurt in de toekomst, maar ik weet wel zeker dat jij uiteindelijk kan zijn wie je bent, en dat niet hoeft te verstoppen.

A fellow FTM

-Max (hij/hem)


@MaximTimes 

Ik zal kijken wat ik kan doen, ontzettend bedankt! Heel naar dat het zo ging met jouw “ouders”. Ik probeer erg mijn best te doen op school en zodra ik 14 ben, kan ik een bijbaan krijgen dichtbij mijn school. 

 


Ik vind het heel knap dat je zo kalm blijft onder de situatie.  Ook heel knap van je en fijn dat je bijna 100% zeker bent wie je bent en wilt zijn, voor veel mensen op jou leeftijd is dit heel lastig dus je mag zeker trots zijn op jezelf. Alles gebeurd met een reden dus alles komt goed!


Reageer