Hey!! Je spreekt met Vince, ik ben 16 en ben transboy. Ik zal zeggen, wees gewoon lekker jezelf. Als jij het leuk vind doe je dat toch? Er zijn geen hokjes voor man en vrouw :)

Het kan zijn dat je een transmeisje bent, maar het kan ook zijn dat je een jongen bent die van vrouwlijke dingen houdt. Ik denk dat het verschil erin zit of je gewoon als een meisje eruit wilt zien, maar nog steeds jouw identiteit als jongen wilt behouden. Of dat je een meisje wilt zijn. Zou het je beter laten voelen als mensen je zouden zien als een meisje? Misschien is deze vraag voor nu lastig te beantwoorden. Daarom zou ik je als dat het geval is, het advies geven om te experimenteren met bijvoorbeeld voornaamwoorden of met een meisjes naam die bij jou past. Als je je in een onveilige omgeving bevindt, dan zou je altijd nog online je voor kunnen doen als meisje om te kijken of dat past. Kijk waar je de euforie van krijgt!

Hoi,

Het zou kunnen dat je transgender bent, maar dat hoeft niet. Ik lees dat je schrijft dat je van meisjes dingen houdt enzo, dat kan een teken zijn van dat je trans bent. Maar wat ook wel een criteriapunt is, is dat je genderdysforie ervaart als transpersoon. Daarmee wil ik niet zeggen dat je je niet mag/kan identificeren als transgender als je dat niet hebt, maar om de diagnose te krijgen van een psycholoog wel. Maar misschien is dat ook iets om over na te denken. Zovan: voel ik me echt een meisje of hou ik van vrouwelijke dingen en heb ik walging naar mijn mannelijke lichaam of niet?

joeeee

Wat Jaivy zegt ja. Maar belangrijk is te beseffen dat dysphorie niet altijd zo extreem hoeft te zijn. Ik ben ook onder de trans paraplu en ik vind mijn lichaam niet walgelijk. Het is een mooi lichaam, maar het voelt niet als mijn lichaam. Het voelt gewoon alsof ik naar iemand anders kijk. Ja, intellectueel gezien ben ik het, maar toch voel ik toch een vorm van teleurstelling wanneer ik in de spiegel kijk, omdat ik onbewust toch een ander beeld van mezelf heb, dat wel mn gender matcht. Ik voel me er niet blij in, ik zou het graag willen veranderen maar het is geen walging. Ik heb gehoord dat veel trans vrouwen die lesbiennes zijn of trans mannen die gay zijn dat ook niet zo ervaren, omdat het toch het lichaam is waar ze aangetrokken tot zijn. 

Voor iedereen uit het zich anders. Voor de ene is het wel een constante bak van ellende, voor de ander fluctueert het, voor sommige is het vrij mild (je ongemakkelijk voelen maar het leidt niet tot zelfmoord gedachtes en dat soort dingen), en er zijn ook een aantal trans mensen die het totaal niet hebben.

Er zijn ook voor soorten dysphorie. Iemand kan bijvoorbeeld weinig tot geen lichamelijke dysforie hebben maar wel sociale dysphorie of andersom. Maar dit zijn niet de enige vormen van dysphorie. Check dit.  De “Gender euphoria” + “Am I trans?” hebben mij erg geholpen. 

Zoals Jaivy ookal zei, is dat gender dysforie (negatieve gevoelens over het zijn van jouw agab) niet per se nodig zijn. Er is namelijk ook een nieuwe term (of nou ja nieuw? Ik heb er sinds kort van gehoord ): gender inconguentie (geintroduceerd in de ICD-11). Dit houdt in dat je het gevoel hebt dat jouw agab niet bij jou past. Gender dysforie is dan vaak een byproduct van deze inconguentie, namelijk: het gevoel van ongemak/negatieve gevoelens.

Link: hier

Je ziet al dat een vorm van verlangen om een ander gender te zijn dan jouw agab ook al meetelt als een vorm van dysforie. Dus ja, hier kan je ook over nadenken :)