Hey!
Ik ben een meisje van 17 jaar en ik val zelf ook op meisjes dus ik snap precies wat je bedoelt en waar je mee zit. Ik ben zelf al bij een aantal mensen uit de kast gekomen maar nog niet bij mijn ouders omdat ik daar nog niet het goede moment voor heb gevonden. Ik denk dat het handig is als ik samen met je even langs de punten ga en mijn mening erover geef:
-Ik snap heel erg goed dat je hier mee zit en social media helpt hier in deze tijden ook zeker niet mee omdat er de meest enge verhalen terug te vinden zijn. Ik denk ook niet dat ik je angsten helemaal weg kan nemen want het is in sommige gevallen de realiteit waar je tegenaan loopt wanneer je buiten ‘de norm’ valt. Maar wat misschien wel helpt is als je in ieder geval uit de kast komt bij iemand die je vertrouwd zodat je altijd bij diegene terecht kan wanneer je je niet veilig voelt. En zoals je zelf al zegt, mensen oordelen, en daar ga je waarschijnlijk niks aan kunnen veranderen. Je kan er natuurlijk voor kiezen om je veel van hun meningen aan te trekken maar je kan er ook voor kiezen om voor jezelf te gaan en deze mensen uit je leven te verwijderen. Als ze je niet accepteren zoals je bent dan zijn ze het ook niet waard om een deel uit te blijven maken van jouw leven.
—Dit is ook waar ik zelf tegenaan liep toen ik besloot om uit de kast te komen bij mijn vrienden, maar achteraf gezien denken ze nu helemaal niet anders over me en is er eigenlijk helemaal niet zoveel veranderd tussen ons. Dit betekent natuurlijk niet dat dit ook voor jouw familie zal gelden, maar het feit dat ze de LGBTQIA+ steunen zal waarschijnlijk ook betekenen dat ze je niet anders zullen gaan zien. Ze kennen je waarschijnlijk al 14 jaar lang, en het beeld wat ze in die 14 jaar van je hebben gevormd wordt echt niet zomaar veranderd door je seksuele oriëntatie. Het beeld wordt alleen maar verder aangevuld, want uiteindelijk maakt op wie je valt toch een deel uit van wie jij bent.
-Ik deel je mening in dat dit nergens op slaat, maar de realiteit is inderdaad dat sommige mensen hiervoor gepest kunnen worden. Ik ken je school natuurlijk niet en ik weet niet of er aandacht is voor de LGBTQIA+ community bij jullie op school, maar misschien is het een idee om je aan te sluiten bij een GSA of iets dergelijks om een veiligere omgeving op school te creëren. Ik weet ook niet of jullie een pestbeleid hebben, maar het lijkt mij wel van belang dat iemand hiermee naar het bestuur van de school gaat om dit zo snel mogelijk te laten ophouden. Maar wat jou betreft, je bent niemand verplicht om uit de kast te komen, dus als je je niet goed genoeg voelt op school om uit de kast te komen dan hoef je het niet te doen. Uiteindelijk zit je maar een paar jaar op deze school en ligt er daarna nog een heel leven voor je. Je kan er dus ook voor kiezen om nu alleen maar bij een paar goede vrienden uit de kast te komen en het later openbaar te maken. Maar dit is echt een afweging die je zelf het beste kan maken.
En als laatste wil ik even zeggen dat je natuurlijk helemaal niet de enige bent met deze onzekerheden. Ik denk dat de meeste mensen die buiten ‘de norm’ vallen wel tegen deze dingen aanlopen en met dezelfde angsten zitten. Het verschil is alleen dat mensen die (openlijk) uit de kast zijn gekomen zich niet langer meer door hun angsten hebben laten leiden. Ik hoop dan ook dat jou dat ook gaat lukken wanneer je er klaar voor bent!
Groetjes,
lana_feline
Ik lees dat al je punten gaan over wat andere mensen van jou gaan vinden.
Je hebt gelijk, dat laat je misschien niet koud. Het makkelijk om te zeggen ‘trek je er niks van aan’ en ‘doe wat bij jezelf ligt’ en ‘je ziet snel wie je échte vrienden zijn’.
Maar je bent 14 en wat anderen vinden is héél belangrijk.
Tips:
- Er is geen haast. Het komt er vanzelf een keer uit, op een juist moment bij de juiste mensen. Het hoeft niet nu.
- Mensen roddelen graag. Je zult wel besproken worden. Hoe meer jij je shcouders ophaalt, hoe minder interessant het is. Als jij zelf kunt bepalen dat iedereen het een keer te weten komt, maakt dat een minder sappige roddel. “Hee ik weet iets over Anoniemmeisje4” “Toch niet dat ze op meiden valt? Dat weet ik echt al lang”.
Hoe minder stiekum, hoe minder interesssant. Roddels zijn ook oppervlakkig (mensen die roddelen trouwens ook). - Je kunt hier en daar laten vallen dat je misschien ook op meisjes valt, twijfelt of je misschien bi bent. Dan geef je niet veel informatie, het kan alle kanten nog op. Meisjes weten dan dat je geïnteresseerd zou kunnen zijn. Ouders snappen dat je nog geen vriendje hebt.
Als echt alleen maar vriendinnetjes hebt kun je altijd zeggen ‘ik ben bi maar met de helft heb ik nooit iets gedaan’.
En dan kun je ‘bi’ veranderen in ‘lesbisch’ op een moment dat jij zelf kiest.
Oh ja, ik wilde nog zeggen naar aanleiding van je topic titel: Hetis geen risico om te zijn wie je bent. Kop op!
