Skip to main content

Ik ben een meisje en ik leef heel gwn maar ergens vorig jaar voelde ik me helemaal niet fijn ik stond op het hockeyveld en ik dacht ik voel me niet thuis bij deze meisjes! Toen besloot ik om me meer als een jongen te gaan gedragen ik kocht alleen nog maar jongens kleding. En droeg helemaal geen meisjes kleding meer. En toen ging ik naar de middelbare ik zocht vrienden en nu heb ik bijna alleen maar jongens vrienden. Ik heb een beste vriendin waaraan ik deze gevoelens heel graag wil vertellen, want dat durf ik niet. Wat moet ik doen? Moet ik het vertellen? 

En hoe kan ik me nog jongensachtiger gedragen? 

Ik begrijp er helemaal niks meer van 

 

Ook spreken mensen mij altijd aan met zij/ze/haar/meisje en dat wil ik ook niet meer! HOE MOET IK DAT ZEGGEN!?


Je kan niet zomaar van geslacht veranderen, daarvoor heb je een operatie nodig of je moet een shemale zijn… je kan natuurlijk wel zeggen dat je liever als jongen wordt aangesproken, maar voor de meeste blijf je dan toch een meisje, aan je topic te horen vindt je het nu best wel goed gaan… jongensachtig gedragen, tja, zoals de meeste jongens, doe heeeeeeeel erg stoer, niet dat iemand het leuk vindt, maar ja, zo wordt je meer een jongen… veel geluk nog! Groetjes, 

-flopflop14 


Hoi, 1234567890

Ik ben ook een meisje. 14 jaar. Ik begrijp uit jou verhaal niet helemaal of je transgerder bent. Of dat je je gewoon iets iets meer jongens dingen leuk vind. Als het het laatste geval is kan ik je misschien wel helpen.

Ik ben een meisje, ik doe meer jongens dingen. Ik zit op voetbal. Ik draag alleen maar jongens kleding. Die kleding vind ik er gewoon leuker uit zien. Ik heb 3 vrienden. Geen vriendinnen. Ik denk dat dat komt, omdat ik vind dat jongens over de meeste dingen veel oppervlakkiger zijn en dat meisjes voor mijn gevoel veel langer ergens over door zeuren.

Altijd als ik bij mijn opa en oma ben vragen ze of ik nog iets leuks gedaan heb met mijn vriendinnen. Ze vinden het maar raar dat ik alleen maar vrienden heb. Maar ik vind het niet erg en leg het elke keer opnieuw uit.

Toen ik geboren werd stond mijn neef te huilen op het strand omdat ik een meisje was. Daarmee kon hij niet voetballen. Ik zit al vanaf mijn zesde op voetbal en mijn neef en ik voetballen altijd samen als we bij elkaar zijn.

Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt.

Groetjes, J


Reageer