Skip to main content

Hoi allemaal!

 

Mijn naam is M en ik ben 15 jaar, en ik ga jullie proberen deze hele situatie uit te leggen 🙂 ;

(het is een beetje heel uitgebreid geworden, sorry :p)

(disclaimer; onze snackbar is open ondanks het corona-virus etc. alleen we dragen allemaal handschoenen en volgen de richtlijnen van het RIVM en klanten wachten buiten in vakken en max 3 klanten in gebouw etc. Dus dit verhaal speelt nu gewoon (recent.)

 

Ik werk sinds een halfjaar bij de snackbar en ik heb het erg naar mij zin. Het is niet zomaar een snackbar maar het is de drukste hier uit de hele regio. Mensen rijden een halfuur om bij ons friet te halen. Het is binnen trouwens ook heel erg modern ingericht, maar daarvoor zijn jullie hier niet gekomen. Want sinds het begin dat ik daar werkte is er een jongen genaamd; W. (16 jaar) Vanaf het begin hadden we al lang oogcontact en glimlachte wij naar elkaar. Bij een snackbar werken is heel erg wennen omdat het in het begin heel erg nieuw is dus in het begin (eerste 2 a 3 weken) niet heel veel gepraat want ik moest natuurlijk ingewerkt worden. Maar nu even naar de huidige situatie;

 

We zij nu een halfjaar verder en we praten veel met elkaar en we plagen elkaar ook steeds en ik flirt ook met hem, en hij ook met mij (denk ik) want als ik dan iets fout doe zegt hij; tsss, valt een beetje tegen M, met een brede glimlach. Ook had ik zijn jas een keer per ongeluk laten vallen bij de kapstok alleen was ik dat vergeten te zeggen, dus ik appte dat naar hem. Toen vroeg ik ook of zijn mobiel enz. niet stuk was? Hij zij  lachend via whatsapp; ooh daarom is mijn hele voorkant gebarsten!       Ook als ik in de keuken even alleen sta af te wassen komt hij ook meestal in de keuken. En als we dan alleen zijn praten we over van alles en nog wat en zijn we beiden geïnteresseerd in elkaar. 

 

Ook zat er een keer een pluisje op zijn werk-blouse en toen zei ik; er zit iets op je rug draai je eens om. Toen haalde ik het er af en toen zij hij; ooh ik dacht een briefje met schop mij en toen moesten we allebei weer lachen. En elke keer als we met elkaar werken voel ik gewoon een connectie ofzo. Als ik af en toe de zakken zegmaar klaar leg voor de bestellingen komt hij bij me staan of als ik bezig ben vraagt hij mij iets te doen.  Zoals; M, kan je even helpen met dit en dat pakken.  Ook toen hij vandaag weg ging kwam hij speciaal in de keuken waar ik weer alleen was en zei hij; Doei! Dus ik zeg tot morgen met een glimlach. Toen mompelde hij wat, en daarop zei ik; huh wat zeg je? En toen zei hij; tot morgen (met een brede glimlach) En toen lachte ik ook terug met tot morgen. Ook vandaag was een man bij de kassa een beetje klunzig want hij moest in het vak gaan stan (ivm corona en anderhalve meter afstand) en W hielp die meneer alleen wij keken elkaar aan en moesten we allebei weer lachen. (← Ik weet niet hoe ik steeds dat soort kleine situatie-tjes moet omschrijven maar mijn buik slaat helemaal op hol van verliefdheid en als we lachen naar elkaar kijken we elkaar ook diep in de ogen. En op het werk halen ze ons soms ook door de war want we hebben allebei bruin haar en bruine ogen. 

 

Zijn moeder werkt ook bij ons, alleen ze werken nooit samen omdat W dat ongemakkelijk vind. Maar ik heb ook redelijk vaak met zijn moeder gewerkt en gepraat en ik kan ook heel erg lachen met zijn moeder en dat is ook een super aardige vrouw. Maar toen werkten W en zijn moeder een keer samen en toen zei zijn moeder achter in de keuken tegen hem; van alles goed schatje en ik was toen net de keuken ingekomen. Dus ik moest lachen en hij zij maaa-haaam. Dus toen moesten we allemaal lachen en toen zei de moeder tegen mij; knuffel  jij nog wel eens met je moeder of doe je dan ook zo? En toen zei ik lachend; dit is een exacte kopie van mij en mijn moeder, en toen moesten we weer lachen.

 

Maar ik ben dus van plan want ik moet (zaterdag) (vandaag) weer met hem werken dus, ik ben van plan om weer een stapje verder te gaan met het flirten. Ik ben namelijk van plan om weer te zeggen dat er iets op z'n rug zit, maar dat er dan niks zit en dat ik hem dan een por geef van grapjeuhh. En/of als we bij elkaar staan dan te zeggen; wist je dat je best grappig bent? En dan te kijken of hij bloost.

 

Dus eind-conclusie/vraag; Kan iemand mij een inschatting geven of hetero jongens ook zoveel oogcontact maken en ook zo 'flirten’ want ik weet niet zeker of hij ook homo is. Want ik heb nog nooit zo meegemaakt dat een jongen zulke opmerkingen en complimentjes geeft en zoveel lacht en oogcontact zoekt met mij.

 

Dus is hij gay of hetero? En hebben jullie nog advies voor mij of eigen ervaringen? Alvast bedankt!

 

 

Hi EenOnzekereJongen,

 

Hoi iedereen die dit ooit nog gaat lezen,

sinds je het geplaatst hebt zijn er al iets van 50 views geweest. Ik had niet eerder tijd om te reageren maar natuurlijk heb ik met belangstelling gelezen wat er de laatste tijd allemaal gebeurd is met jou. Ik heb de afgelopen maanden zo af en toe nog aan je gedacht en me afgevraagd hoe het met je was. Vaak zeggen ze dan 'geen nieuw, is goed nieuws’ en daar hoopte ik dan ook maar op. Vooral voor jou :relaxed:

Maar nu lees ik dat er een einde is gekomen aan jouw mooie sprookje.

So sad, maar ja, de werkelijkheid kan soms hard en onverwacht zijn.

Ik wil je bij voorbaat al danken voor het delen van je verhaal. Ik vind het mooi dat je dat doet en hopelijk helpt het jou en ook anderen die in een soortgelijke situatie zitten bij het verwerken.

 

Ik ben sinds 4 weken begonnen met mijn nieuwe opleiding en daar heb ik super toffe mensen ontmoet.

daar ben ik iig al blij om

 

Ik heb daar ook een hele leuke vriendin aan over gehouden. (Gewoon een goede vriendin geen relatie dus hehe 😉 ) Met haar heb ik hele goede gesprekken en heb haar ook alles vertelt over de hele situatie. Zij vind het ook super schattig en denkt dat er een mogelijkheid bestaat dat hij ook op mij is. Ik heb toen na heel veel goede gesprekken samen met haar besloten om een mooie brief te schrijven waarin ik vertel wat ik voor hem voel.

oh cool dat je zo'n brief hebt durven schrijven. Ergens had ik wel het gevoel dat je dat in je had. Het was alleen wachten op het juiste moment dat je er aan toe was en fijn dat je zo goed met die nieuwe vriendin kan praten. Het is belangrijk dat je dingen kunt delen, om daarna tot een beslissing te komen om het iig te proberen, want ja, als je het niet probeert, zul je het nooit weten…. Dus credits daarvoor :thumbsup_tone2:

 

Zonder mijn naam er in te vermelden. Ik heb dat uiteindelijk in zijn tas gedaan op het werk. Het was de dag erna maandag en ik had zo’n zenuwachtig gevoel en ik en die vriendin vonden het ook echt super spannend.

ik kan me voorstellen dat dat superspannend is. Kon je wel slapen toen of wakker gelegen? De minuten lijken uren te duren als je op een antwoord wacht. Dat is killing...

 

Ik kreeg uiteindelijk een appje met is die brief van jou? Ik zei toen ja met een emoji. Hij reageerde even later met; Oke, maar ik val niet op jongens.

wow, dat lijkt me echt kut . Je hoopt natuurlijk op ander nieuws, zeker na al die dingen die er op leken dat er meer was dan een gewone ontluikende vriendschap tussen jullie

 

Ik heb daarna nog een gesprek met hem gehad dat hij het heel knap vond enzo dat ik het vertelde en dat hij me nog steeds aardig vind enzo.

dat vind ik wel weer lief van hem. Hij snapt dat dat moeilijk is en laat dat ook merken. Hij heeft wel gevoel en ja, op dat moment zeggen al die woorden je vrij weinig denk ik, want jouw wereld was net ingestort en dan helpt niks echt op dat moment. …., maar ik denk dan altijd maar...het had altijd nog erger gekund en ik weet dat dat stom klinkt, maar hij had ook negatief kunnen reageren op het feit dat je op jongens valt en in het bijzonder op hem. Hij heeft je droom doorgeprikt, maar hij heeft je tegelijkertijd ook proberen op te vangen. Dat kan en doet niet iedereen. Ik vind hem een bijzondere jongen, eentje om te koesteren als (gewone)  vriend.

 

Maar op dat moment storte mijn wereld gewoon even in. Voor mijn gevoel klopte de hele puzzel. Alles wat er in dit halfjaar gebeurt is klopte gewoon in mijn ogen. De situatie’s, hoe hij zich gedroeg, hoe hij zich buiten het werk kleed, alles.

ik snap dat je op zo'n moment misschien wel aan alles gaat twijfelen….

 

Ik ben toen na school wezen sporten, terwijl ik eigenlijk gewoon huilend op de bank met netflix wilde liggen, Maar ik heb mezelf toch verzet om mijn emoties even leeg te maken tijdens een workout. 

goed dat je je even herpakte, zodat je er later nog eens rustig over kon nadenken en op dat moment geen overhaaste beslissingen hebt genomen. Iets waar je zolang naar toe geleefd hebt is er ineens niet meer. ‘Is het werkelijk zo of droom ik’, dat ging er vast wel door je hoofd

 

In de avond in bed nadat ik nog wat had geappt met die vriendin ben ik huilend in slaap gevallen met muziek van Duncan Laurence.

dat kan ik heel goed begrijpen. Ik zou ook gehuild hebben na zo'n mededeling. Muziek is voor mij en mijn twin ook altijd belangrijk op zulke momenten….

 

Ik hoorde wel verhalen van mensen die hun hart hadden gebroken en dan een liedje totaal anders gingen beleven, Ik wist niet hoe dat voelde, maar toen ik het liedje Arcade tegen kwam moest ik echt huilen

twin en ik hebben dat ook en net wat je zegt, je moet het zelf eerst mee maken om te weten hoe het is om dat gevoel door een liedje te krijgen. Natuurlijk heb je liever vrolijk nieuws, maar ja, dat heb je niet voor het kiezen. Sommige dingen overkomen je gewoon en dan moet je wel een manier vinden om er mee om te gaan. Het is nog vers (nog geen week geleden), dus ik vind het al mooi dat je het met ons zo snel al kunt en wilt delen

 

 Ik zal hieronder wat stukjes neerzetten uit de songtekst die me raakte. 

ok, ik ga ze strakjes lezen en Arcade is idd een mooi nummer. Dat vnd ik gelijk al. Om je een anekdote te vertellen: het nummer werd volgens mij voor het eerst op tv bekend gemaakt in DWDD of Boulevard, idk meer, maar ik Shazamde het nummer zodra het gespeeld werd en ik was de eerste die het Shazamde. Jammer genoeg heb ik daar geen screenshot van gemaakt, want na een minuutje waren het er al 100 ofzo. Sommige nummers raken me gelijk al en ik kan me voorstellen dat na zo'n gebeurtenis een liedje een hele speciale betekenis kan krijgen

 

Nu een paar dagen verder voel ik een soort leegte, ik voel me niet meer boos, verdrietig of teleurgesteld maar eerder leeg en ik voel me gewoon iemand die niks is.

dat is een normale reactie, maar het is natuurlijk niet waar dat je echt ‘iemand bent die niks is’. Je bent een aardige jongen die voor het eerst (denk ik) echt liefdesverdriet heeft en  dat is niet niks. Daar moet wat tijd overheen gaan om er bovenop te komen, want da je er bovenop komt is zeker, ook al voelt dat nu niet zo. Neem de tijd

 

Ik denk ook niet dat ik ooit nog iemand de aankomende tijd ga tegenkomen waarop ik zo erg verliefd ga worden. Ik ben sowieso niet opzoek naar liefde en dit overkwam mij gewoon een halfjaar geleden.

je moet dit eerst tijd en aandacht geven en dan, later kun je echt weer vooruit kijken. Geloof me, dat kan echt, maar ik snap dat ik je verdriet daarmee nu niet weg neem. Het is ook goed om je verdriet en misschien ook wel boosheid eruit te laten komen. Praat er ook over met die vriendin en misschien ook met W (want zo heet die jongen toch?)

 

Het was als een soort puzzel. Alles leek te kloppen, de situaties, ons oogcontact, naar mijn lippen kijken, interesse tonen en heel lief zijn en ook kreeg ik vorige week zelfs opmerkingen van collega’s dat we samen schattig waren. Daarom heb ik toen ook besloten om de brief te maken en in zijn tas te stoppen. Want dat was een van de laatste puzzelstukjes voor mij die het compleet maakten. Ik had alleen nog het allerlaatste puzzelstukje nodig, en dat was zijn ja-woord.

ik snap het en volgens mij leken de stukjes ook allemaal in elkaar te passen, dus snap ik ook wel dat je die stap toen durfde te zetten om die brief te schrijven. Eigenlijk moet ik zeggen dat ik snapte dat je die brief wilde schrijven, ik vind het heel knap dat je dat ook gedurfd hebt. Verder ben ik ook blij dat je het gedaan hebt, want anders blijf je er ook maar omheen draaien

 

Alleen die kreeg ik niet. Ik heb de puzzel helemaal heel weer in de doos gestopt met alle mooie herinneringen en terug ergens achter in mijn hoofd gegooid. Ik snap het nog steeds niet, als andere mensen het ook vinden?

dat was echt heel onverwachts en jammer dat ie 'nee’ zei. Tussen alles door ben ik wel blij dat je schrijft dat je de mooie herinneringen toch nog koestert, ook al is dat nu ‘achterin je hoofd’. Ik denk dat die herinneringen je kracht kunnen geven om weer verder te gaan. Ook al is dit avontuur niet zo afgelopen zoals je gehoopt had, toch is het een mooie ontdekkingsreis geweest. Ik hoop dat je je realiseert dat je allerlei dingen hebt ontdekt en hebt toegelaten en uiteindelijk hebt gedurfd ze uit te spreken. Je kent vast wel dat spreekwoord 'niet geschoten is altijd mis’. Soms moet je het heft in eigen hand nemen en ja, soms struikel je of val je en dat is natuurlijk niet leuk, maar het gaat er om wat je daarna doet en als je na vallen weer opstaat dan ben je goed bezig. Je bent al aan het opkrabbelen volgens mij, dus het begin is er al

 

Zou hij het zelf niet weten of gedraagt hij zich af en toe gewoon met wat vrouwelijke trekjes? ZOOOOVEEL VRAGEN……..

er is maar één iemand die die vraag kan beantwoorden…..soms is er meer tijd voor nodig….kan ook….ik wil je geen valse hoop geven, maar het kan geen kwaad om er over een tijdje, als jullie er allebei aan toe zijn, nog eens over te praten. Misschien krijg je dan meer antwoorden en meer duidelijkheid

 

Maarja, ik heb gelukkig een gezellige lunch met die vriendin waarbij we alles nog een keer gaan bespreken en gewoon lekker alles er uit gooien.

hoe was jullie lunch en welk gevoel heb je er aan over gehouden? Heeft het praten je wat meer 'lucht’ gegeven?

 

Maarja, als ik deze topic terug lees met alle situatie’s heb ik duidelijk geen goede gaydar ofzo.

onze gaydar werkt ook niet altijd feilloos, het kost ook tijd om signalen goed te interpreteren en dan nog….vergissen is menselijk, dus hiermee is iig aangetoond dat je geen robot bent :rofl:

 

Ik was ook zo blij dat ik hoogst waarschijnlijk iemand had gevonden die hetzelfde voor mij voelde. Maar helaas is er een einde aangekomen.

jup, het leven kan heel mooi zijn, maar kent ook de andere kant. Om nog maar een spreuk te gebruiken: geen bergen zonder dalen. Niet dat ik nu denk dat je hierdoor gelijk beter voelt, maar ja, blijf iig hoop houden

 

Nu maar hopen dat hij het snel vergeet en ik ook zodat het niet ongemakkelijk wordt op t werk.

ik snap dat je alles nu  zo snel mogelijk wilt vergeten en dat hij dat ook doet, maar ik denk dat je het eigenlijk moet koesteren. Zie alle positieve dingen die je gedaan hebt om uiteindelijk zover te komen dat je die brief durfde te schrijven. Eerst was er misschien de strijd met jezelf over je gevoel voor jongens in het algemeen en daarna dat gevoel voor een specifiek iemand, namelijk W en dan je puzzeltocht hoe je alles aan zou kunnen pakken en wanneer. Je hebt verschillende dingen uitgeprobeerd en gedeeld met W. Je bent verder in je tocht een leuke en lieve vriendin tegen gekomen waar je van alles mee gedeeld hebt en nu nog een fijn contact hebt. Er zijn dus een heleboel dingen om trots op te zijn. Ik vind ook niet dat je jezelf iets kan of moet verwijten. Over alles wat je gedaan hebt, heb je goed nagedacht en je hebt daarbij ook je gevoel laten spreken. Dat vind ik mooi. Natuurlijk is het jammer, nou ja, echt kut zal ik maar zeggen dat W niet op jongens valt, maar hij vindt jou nog steeds aardig als vriend. Daar zou ik ook van profiteren. Als hij dan niet jouw vriendje kan zijn, dan kan hij altijd nog een hele goede vriend voor jou zijn en jij voor hem. Die klik is er volgens mij wel. Het lijkt misschien een schrale troost, maar hij kent je al een tijdje en weet nu ook best al veel van je en dus kun je volgens mij met hem over allerlei dingen praten. Ik zou hem niet kwijt willen als ik jou was

 

(Een nog steeds en misschien wel ergere) OnzekereJongen

ik hoop dat dat tijdelijk is, dat je zo over jezelf denkt. Er zijn veel dingen om trots op te zijn, hopelijk zie je die zelf binnenkort ook

 

Stukjes songtekst waarbij ik geraakt werd (Arcade-Duncan Laurence)

 

‘A broken heart is all that's left
I'm still fixing all the cracks’

 

‘I'm afraid of all I am
My mind feels like a foreign land
Silence ringing inside my head’

 

‘I spent all of the love I've saved
We were always a losing game
Small-town boy in a big arcade
I got addicted to a losing game’

echt een hele mooie tekst, eentje om lekker bij te kunnen huilen en je gevoel in kwijt te kunnen. Dit liedje gaat je altijd aan W herinneren. Nu misschien met wat meer tranen, maar hopelijk later ook met een lach, een fijn gevoel over iets wat heel mooi was om mee te maken. Een liedje die je altijd terug doet denken aan je eerste echte verliefdheid. Dat is toch mooi?

Twin en ik hebben meerdere liedjes waar we mooie herinneringen aan hebben. Soms was de aanloop verdrietig  (een beetje vergelijkbaar met jou), maar toch overheerst nu het mooie, positieve gevoel

 

Hier eindig het dan ook, ik ben benieuwd of iemand nog gaat reageren, misschien reageer ik dan ook wel weer. Het enigste dat ik nu nog kan begrijpen van deze hele situatie is de volgende zin (de conclusie na een half jaar)

 

‘’I got addicted to a losing game’’

soms zie je achteraf pas hoe iets in elkaar steekt, maar ook dan heb je er iets van geleerd en kun je er in de toekomst je voordeel mee doen, hopelijk.

Het leven is vallen en opstaan, ‘je moet niet bang zijn om te vallen, als je daarna maar weer op staat. Je moet natuurlijk ook niet roekeloos worden, maar dat snap je ook wel.

 

Ik hoop dat je iets hebt aan alles wat ik hier getypt hebt en anders kan het volgende liedje je misschien wat helpen. Het is ook een liedje van het songfestival. Misschien vind je het niks, maar de boodschap die ik je mee wil geven is, dat je, ook al lijkt alles in scherven gevallen te zijn er altijd een uitweg is. Een herrijzen uit de 'brokstukken’ van je liefdesverdriet.

Nou ja, het liedje is:

Conchita Wurst - Rise Like a Phoenix (Austria) 2014 LIVE Eurovision Second Semi-Final

 

Het nummer staat bekend om zijn krachtige boodschap, vooral tegenover de lhbt-gemeenschap. Het is een hart onder de riem voor mensen die niet voor identiteit durven uit te komen, aangezien ze bang zijn voor wat de omgeving vind. In plaats van te verzwijgen, moet men leven zoals men wil leven. Herrijzen als een feniks is een metafoor. Een feniks is een mythisch wezen dat uit de as kan herrijzen en staat bekend als een mooie, krachtige vogel. Wanneer iemand zijn ware identiteit toont zal hij/zij ook herrijzen uit de as.

Bron: https://wikikids.nl/Rise_Like_a_Phoenix

 

Groetjes en een hug,

M&M's en twin :relaxed:

 


Hoe is dit afgelopen? Heb je tips voor mensen die dit ook hebben?


Hi EenOnzekereJongen,

 

hoe is het nu met jou en je liefdesleven?

 

Groetjes,

M&M's en twin


Hi @M en Ms ,

 

Je gelooft t niet maar ik heb mijn liefde gevonden. MIJ DROOMJONGEN! We hebben elkaar gevonden op Jong&Out nadat ik een berichtje had geplaatst dat ik best onzeker was, en daarbij plaatste ik een foto van mezelf. Ik kreeg daarna een berichtje van; ik noem hem even; ‘S’. 

Het was eerst gewoon een standaard praatje.  Hij zei dat hij me wel beter wilde leren kennen en dat hij mij knap vond en een leuke uitstraling. We hebben daarna eerst via Insta nog wat verder gepraat en wat foto’s uitgewisseld.  Hij is superknap dacht ik als eerst toen ik wat fotos zag! Vervolgens na een super lang gesprek tot vier uur in de nacht :0 zijn we tot de conclusie gekomen dat we elkaar leuk vinden en van elkaar houden. Dit klinkt misschien heel kinderachtig maar we hebben echt allebei super erge vlinders.  We hebben vervolgens wat dagen heel lang geappt en echt weer van 10 uur sochtends tot 1 uur snachts gepraat over van alles.

We vinden elkaar echt leuk en willen elkaar ook ontmoeten binnenkort en echt een serieuze relatie starten dat we elkaar elk weekend zien en gewoon echt samen zijn < 3 . Alleen vind hij de eerste keer ontmoeten gewoon een beetje spannend maar hij zegt dat hij er nu klaar voor is :)) en allebei uit de kast komen ofc. Hij is bi en ik gay dus dat willen we gaan vertellen. Hij woont ongeveer 2,5 uur bij me vandaan met het ov. Maar we gaan elk weekend op en neer reizen enzo en ik heb een studenten ov dus als ik vrijdag middag ga is de heenreis gratis. En willen we zegmaar veel bij elkaar logeren en nog wel wat andere spannende dingen gaan doen :blush: . We kennen elkaar best wel heel erg goed en hebben veel overeenkomsten. We gaan morgen ook facetimen en gezellig praten. Dus ik ben W al weer vergeten , niet omdat mijn liefde er niet was voor hem, maar het is nu toch anders aangezien S ook van mij houd en hij veel liever is en ik NOG meer voor hem voel. En nee ik ben geen fuckboy, ik heb nog nooit iemand in mn leven gehad waarvan ik zoveel hield (naast mijn ouders) en dit is mijn eerste relatie en tweede echte verliefdheid.

 

Ik kan niet alles hierin zetten omdat t gewoon niet te beschrijven en te samen vatten is. Ik heb zoveel gevoelens voor hem en heb al heel veel met m gepraat dat ik niet alles hierin kan zetten. Dus als er vragen zijn hoor ik t graag!

 

Groetjes !


Hi EenOnzekereJongen,

 

oh, wat leuk voor je, ik ben echt blij voor je en mooi zoals je alles opgeschreven hebt.

Soms lijkt je wereld in te storten na een verliefdheid die niet beantwoord (kan) word(t)(en).

Gelukkig is er altijd hoop, ook al zie je dat op zo'n moment niet altijd. Uiteindelijk ben je niet bij de pakken neer blijven zitten en heb je de stap gezet naar het forum van Jong&Out.

Gewoon jezelf weer openstellen en zien wat er op je af komt. Dat heb je goed gedaan. Het mooie is ook nog eens dat je een klik met een andere jongen hebt gekregen en zo te lezen zijn jullie allebei hartstikke verliefd op elkaar.

Goed dat jullie al (heel) veel met elkaar gepraat hebben, want uiteindelijk is dat toch de enige manier waarop je elkaar beter kunt leren kennen.

Ik snap dat jullie elkaar nu heel graag een keertje (en daarna waarschijnlijk  nog heel veel meer keertjes)  willen zien.

Jammer dat hij niet wat dichter bij jou in de buurt woont, maar jullie hebben al nagedacht over hoe jullie dat gaan oplossen.

Een eerste ontmoeting irl is natuurlijk echt heel spannend. Die eerste ontmoeting, die eerste blik en eerste aanraking…. maar ja, dat is toch wat jullie willen en misschien is het een beetje onwennig, dat je niet precies weet wat je gaat doen of kan doen, maar als het zover is dan denk ik dat het toch wel vanzelf gaat.

Hebben jullie het er al over gehad hoe jullie zouden willen dat die eerste ontmoeting gaat? Hebben jullie het al over een plek gehad om af te spreken en is dat bij één van jullie thuis of in de buurt of gaan jullie voor een plek ‘in het midden’, zodat jullie allebei maar goed een uurtje moeten reizen?

Jullie hebben elkaar iig al gezien met videobellen, dus dat moet goed komen.

Het kan heel goed zijn dat jullie allebei niet precies weten wat je moet zeggen op dat moment, maar er is niks mis met elkaar die eerste keer in het begin alleen goed aan te kijken en gewoon bij elkaar te zijn. Misschien elkaars hand beet te pakken of een eerste hug te geven. Geniet van al die momenten.

 

Hebben jullie al een idee wanneer jullie uit de kast willen gaan komen en doen jullie dat dan ongeveer op dezelfde tijd of laten jullie het van het moment afhangen wanneer je uit de kast komt. Aan de ene kant een spannend moment, maar soms moet je gewoon de knoop doorhakken en het doen. Jullie ouders houden van jullie zoals jullie zijn, neem ik aan, dus dat komt vast wel goed, toch?

 

Succes met alles en als je een update hebt, dan mag je die altijd plaatsen. Twin en ik zijn wel nieuwsgierig naar hoe alles gaat :relaxed:

 

Nog ff een ander vraagje: werk je nog in de snackbar en hoe is het contact met W? Gaan jullie gewoon vriendschappelijk om met elkaar of voelt het nog ongemakkelijk, want dat laatste zouden we jammer vinden. W lijkt ons op zich wel een aardige jongen. Natuurlijk is S veel leuker, omdat die ook verliefd op jou is, maar we vroegen ons het gewoon af. Praat je met W over je verliefdheid voor S of deel je die dingen met iemand anders, zoals dat meisje wat je hebt leren kennen die je eerder al geholpen heeft.

 

Nou ja, ik lees het allemaal wel en we wensen je sws alle geluk.

 

Hopelijk tot snel.

 

Groetjes :wink: ,

M&M's en twin

 


Heyhey.

 

Ik zal hier wat dingetjes uit je bericht quoten en beantwoorden of dr op reageren :))

 

 

Hebben jullie het er al over gehad hoe jullie zouden willen dat die eerste ontmoeting gaat? Hebben jullie het al over een plek gehad om af te spreken en is dat bij één van jullie thuis of in de buurt of gaan jullie voor een plek ‘in het midden’, zodat jullie allebei maar goed een uurtje moeten reizen?

 

 

Hij wil t liefst eerst naar mij reizen om mn ouders enzo te ontmoeten en dat we gelijk kunnen logeren, alleen is hij er nog niet klaar voor. Ik heb geprobeerd er achter te komen waarom niet maar hij vind t gewoon een beetje snel gaan. En dat begrijp ik ook wel. Alleen hij wil dus niet videobellen, dat vind ie maar niks. Omdat hij me gewoon eerst in het echt wil zien. En ik had hem ook meegevraagd naar de Efteling. Dat heb ik als verjaardagscadeau gekregen van mn ouders. Alleen hij vind dat niet verstandig met corona en hij ‘haat’ achtbanen en wachtrijen. En toen ik zei dat we ook gezellig samen in de droomvlucht konden zei hij ja maar coorna. Maar punt 1; efteling is groot en deels buiten en alles is strak geregeld. Punt 2; hij gaat wel gewoon naar de sportschool waar iedereen binnen loopt te zweten? Punt 3; als mijn vriendje mij mee zou vragen naar een leuk evenement zou ik t wel weten. Maar goed hij verwacht eind volgende maand klaar te zijn voor een ontmoeting. En dan wil ie me echt vaak zien en ik hem ook, daar zijn we t in ieder geval wel over eens. En nope, ik hem dus op t allerlaatste moment niet gezien via videocall.

 

Hebben jullie al een idee wanneer jullie uit de kast willen gaan komen en doen jullie dat dan ongeveer op dezelfde tijd of laten jullie het van het moment afhangen wanneer je uit de kast komt. Aan de ene kant een spannend moment, maar soms moet je gewoon de knoop doorhakken en het doen. Jullie ouders houden van jullie zoals jullie zijn, neem ik aan, dus dat komt vast wel goed, toch?

 

 

 

 

Hij had t dr eerder over om t deze week donderdag te vertellen, morgen dus. Maar dat zie ik niet zo snel gebeuren. Maar ik denk dat we t gewoon zeggen wanneer hij er klaar voor is om me te ontmoeten. Eind volgende maand ongeveer, allebei dezelfde dag i guess. En mijn ouders vinden t absoluut geen probleem. Mijn ouders houden altijd van me en ik van hun. Hij woont alleen bij zijn moeder alleen hij heeft niet een hele goede band met zn ma. Maar t is een lieve vrouw en zij accepteert t ook wel volgens S. 

Nog ff een ander vraagje: werk je nog in de snackbar en hoe is het contact met W? Gaan jullie gewoon vriendschappelijk om met elkaar of voelt het nog ongemakkelijk, want dat laatste zouden we jammer vinden. W lijkt ons op zich wel een aardige jongen. Natuurlijk is S veel leuker, omdat die ook verliefd op jou is, maar we vroegen ons het gewoon af. Praat je met W over je verliefdheid voor S of deel je die dingen met iemand anders, zoals dat meisje wat je hebt leren kennen die je eerder al geholpen heeft.

 

 

 

 

Het contact is gewoon prima denk ik. Ik voel me er eerder raarder over dan hem als ik t zo bekijk. We gaan gewoon nog met elkaar om maar vrienden buiten werk gaat niet gebeuren. Hij is ook wel aardig maar nu ik weet dat ie niet op jongens valt is ie niet meer relevant. Ik praat absoluut niet over hem over mijn liefesleven. Hij appte nog wel dat ie t knap vond dat ik t had gezegd. Ik praat daar nu met die vriendin over ja. Ze is echt een schat en helpt me met alles.  ik ga zaterdag naar haar toe om lekker een dagje bij te praten en te netflixen. :))

 

 

 

Succes met alles en als je een update hebt, dan mag je die altijd plaatsen. Twin en ik zijn wel nieuwsgierig naar hoe alles gaat :relaxed:

 

--

 

Nou ja, ik lees het allemaal wel en we wensen je sws alle geluk.

 

 

 

Thanks, en ik ga misschien ooit nog wel een update plaatsen mezelf kennende haha. Super lief dat jullie dit leuk vinden om te lezen. Dat doet me goed. Ik wens jullie ook veel geluk toe! 

 

Groetjess!


Hi EenOnzekereJongen,

 

Ik zal hier wat dingetjes uit je bericht quoten en beantwoorden of dr op reageren :))

ok, cool

 

Hij wil t liefst eerst naar mij reizen om mn ouders enzo te ontmoeten en dat we gelijk kunnen logeren, alleen is hij er nog niet klaar voor. Ik heb geprobeerd er achter te komen waarom niet maar hij vind t gewoon een beetje snel gaan. En dat begrijp ik ook wel.

dat kan ik me ook wel een beetje voorstellen. In het begin is alles spannend en leuk en na een tijdje begint het serieus te worden en dan ga je denken van is dit allemaal niet te snel.... Die eerste dagen/weken zie je alleen de leuke dingen en mogelijkheden, daarna ga je iets meer nadenken over praktische dingen enzo, van hoe gaan we elkaar zien en hoe vaak en van die dingen. Is S ook jouw leeftijd? 16?

 

Alleen hij wil dus niet videobellen, dat vind ie maar niks. Omdat hij me gewoon eerst in het echt wil zien. En ik had hem ook meegevraagd naar de Efteling. Dat heb ik als verjaardagscadeau gekregen van mn ouders. Alleen hij vind dat niet verstandig met corona en hij ‘haat’ achtbanen en wachtrijen. En toen ik zei dat we ook gezellig samen in de droomvlucht konden zei hij ja maar coorna. Maar punt 1; efteling is groot en deels buiten en alles is strak geregeld. Punt 2; hij gaat wel gewoon naar de sportschool waar iedereen binnen loopt te zweten? Punt 3; als mijn vriendje mij mee zou vragen naar een leuk evenement zou ik t wel weten.

gun hem nog wat tijd, het gaat miss wat snel voor hem en op zich hebben jullie dan meer tijd om elkaar nog beter te leren kennen. Ik snap wel dat je hem het liefst vandaag zou willen ontmoeten irl, zeker omdat hij best een eindje van jou woont en jullie elkaar jammer genoeg niet zo maar even kunnen zien. Wel jammer dat ie nog niet aan videobellen toe is, zelf vinden wij dat altijd wel mooi dat dat kan, maar niet iedereen heeft dat zelfde gevoel bij videobellen, kennelijk. Nog gefeliciteerd btw en een dagje Efteling is altijd leuk wie weet komt dat later nog wel

 

Maar goed hij verwacht eind volgende maand klaar te zijn voor een ontmoeting. En dan wil ie me echt vaak zien en ik hem ook, daar zijn we t in ieder geval wel over eens. En nope, ik hem dus op t allerlaatste moment niet gezien via videocall.

als hij wat meer tijd nodig heeft, dan is dat maar zo en probeer het maximale eruit te halen op de keren dat je met elkaar chat. Een goede basis is nooit weg natuurlijk, alleen snappen we wel dat je niet echt zin hebt om te wachten om hem te zien, ruiken, aanraken etc

 

Hij had t dr eerder over om t deze week donderdag te vertellen, morgen dus. Maar dat zie ik niet zo snel gebeuren. Maar ik denk dat we t gewoon zeggen wanneer hij er klaar voor is om me te ontmoeten. Eind volgende maand ongeveer, allebei dezelfde dag i guess. En mijn ouders vinden t absoluut geen probleem. Mijn ouders houden altijd van me en ik van hun. Hij woont alleen bij zijn moeder alleen hij heeft niet een hele goede band met zn ma. Maar t is een lieve vrouw en zij accepteert t ook wel volgens S. 

ik denk dat je gelijk hebt en dat je er niet een dag op moet plakken nu, kijk gewoon hoe de komende weken verlopen en dan kunnen jullie dan misschien iets afspreken over wanneer jullie het aan jullie ouders gaan vertellen. Heb jij je ouders al iets over hem verteld? Dat je op internet contact met een leuke jongen hebt of nog helemaal niets? Merken ze niks aan je? Dat je ‘anders’ bent, bijvoorbeeld vrolijker of weet ik wat?

Twin en ik zien het al helemaal voor ons: jij die een hele dag met S chat en dan, als het chatten voor die dag klaar is, ga je met een stalen gezicht (alsof er niks gebeurd is en je net de hele tijd huiswerk hebt gemaakt) naar beneden naar de woonkamer waar je ouders zitten of kun je die brede glimlach op je gezicht niet verbergen. Zeg nou, hoe gaat dat bij jou?  Als wij een leuke jongen hadden leren kennen konden wij dat niet verbergen, ook al probeerden we dat af en toe wel…mama zag dat van een kilometer al

Btw, denk je dat jouw ouders een vermoeden hebben dat je jongens leuk vindt?

 

Het contact is gewoon prima denk ik. Ik voel me er eerder raarder over dan hem als ik t zo bekijk. We gaan gewoon nog met elkaar om maar vrienden buiten werk gaat niet gebeuren. Hij is ook wel aardig maar nu ik weet dat ie niet op jongens valt is ie niet meer relevant. Ik praat absoluut niet over hem over mijn liefesleven. Hij appte nog wel dat ie t knap vond dat ik t had gezegd. Ik praat daar nu met die vriendin over ja. Ze is echt een schat en helpt me met alles.  ik ga zaterdag naar haar toe om lekker een dagje bij te praten en te netflixen. :))

ok, snap ik, dat je niet alles met hem wilt gaan delen, zeker omdat je ook die vriendin heb en dat voelt beter/makkelijker. We vinden het wel goed dat je gewoon normaal met W om gaat. We vinden dat hij het netjes heeft gezegd tegen jou. Niet dat je dat antwoord wilde horen, maar hij heeft wel zijn best gedaan om het netjes op te lossen door het te zeggen zoals het is. Wij hebben op die manier er soms wel een hechte vriendschap aan over gehouden, maar je moet kijken wat voor jullie het beste voelt. We denken wel dat W in de toekomst misschien wel nog een goede steun kan zijn als jij uit de kast bent gekomen. Het is altijd goed om wat mensen in je omgeving te hebben waar je op terug kan vallen. Veel plezier strakjes met netflix

 

Thanks, en ik ga misschien ooit nog wel een update plaatsen mezelf kennende haha. Super lief dat jullie dit leuk vinden om te lezen. Dat doet me goed. Ik wens jullie ook veel geluk toe! 

wij vinden het altijd mooi om zulke verhalen te horen en te zien hoe anderen het aanpakken of mee maken / ervaren en we denken ook dat veel andere jongens die een beetje in het zelfde schuitje zitten daar veel aan kunnen hebben. Het gebeurt lang niet altijd dat alles altijd maar goed gaat, dus dat je een leuke jongen tegen komt en dat het alleen maar altijd allemaal goed gaat, precies zoals je gedroomd hebt. Natuurlijk is de werkelijkheid vaak wat anders en daar komen ook wel een s teleurstellingen in voor. Zoals dat W aan jou vertelde dat ie jou wel aardig vindt als persoon, maar niet op jongens valt. Dan lijkt je wereld ingestort en denk je dat het nooit meer goed komt. Het is dus ook wel mooi om te lezen dat er dus hoop is en dat je dus best iemand anders tegen kan komen, waar je misschien wel iets moois op kunt bouwen.

We hopen dus dat alles goed gaat en we zijn uiteraard benieuwd naar het vervolg….

Dankjewel voor je gelukwensen

 

Tot de volgende :relaxed:

 

Groetjes,

M&M's en twin

 


Hoe is het nu eigenlijk met je?


Reageer