Ik ben een transjongen en dat is moeilijk
Hey, ik ben een transjongen van 14 jaar. Dat betekent dat ik biologisch een vrouw ben, maar ik voel me een jongen. Mijn lichaam is nog niet aangepast, ik heb nooit hormonen gebruikt of iets in die soort.
Maar zijn dus een paar problemen die ik moeilijk vind om mee om te gaan:
Ik ben uit de kast bij mijn moeder, ik heb veel met haar besproken over mijn gevoelens en zoveel mogelijk duidelijk proberen te maken. Maar ik merk heel erg, hoewel ze zegt dat ze het niet erg vind en moet wennen, dat ze een beetje dwars ligt. Ik begrijp heel goed dat ze denkt dat ze een dochter verliest, hoewel ik geen ander persoon ben. Ze wilt ook niet praten over dingen zoals hij in plaats van zij gebruiken, mannenkleren dragen, een andere naam of hormonen. Mijn moeder zegt sinds ik uit de kast kwam als trans; ''Je ziet er echt uit als een meisje, je loopt als een meisje, praat als een meisje, ik zie een meisje als ik naar je kijk.'' Dit is misschien wel het meest kwetsende wat ze ooit tegen me heewt gezegd, ik snap dat ze dit waarschijnlijk niet zo meent, maar komt zo hard en ongevoelig over, alsof ze niet wilt beseffen dat ik als man wil opgroeien ik heb geen idee hoe ik hier mee om moet gaan.
Het allerliefst wil ik nu al in transitie gaan, maar mijn moeder wil het aankijken. Ik weet niet of ik als meisje kan doorgaan, alsof ik me voordoe als iemand anders.
Maar zijn dus een paar problemen die ik moeilijk vind om mee om te gaan:
Ik ben uit de kast bij mijn moeder, ik heb veel met haar besproken over mijn gevoelens en zoveel mogelijk duidelijk proberen te maken. Maar ik merk heel erg, hoewel ze zegt dat ze het niet erg vind en moet wennen, dat ze een beetje dwars ligt. Ik begrijp heel goed dat ze denkt dat ze een dochter verliest, hoewel ik geen ander persoon ben. Ze wilt ook niet praten over dingen zoals hij in plaats van zij gebruiken, mannenkleren dragen, een andere naam of hormonen. Mijn moeder zegt sinds ik uit de kast kwam als trans; ''Je ziet er echt uit als een meisje, je loopt als een meisje, praat als een meisje, ik zie een meisje als ik naar je kijk.'' Dit is misschien wel het meest kwetsende wat ze ooit tegen me heewt gezegd, ik snap dat ze dit waarschijnlijk niet zo meent, maar komt zo hard en ongevoelig over, alsof ze niet wilt beseffen dat ik als man wil opgroeien ik heb geen idee hoe ik hier mee om moet gaan.
Het allerliefst wil ik nu al in transitie gaan, maar mijn moeder wil het aankijken. Ik weet niet of ik als meisje kan doorgaan, alsof ik me voordoe als iemand anders.
Dit topic is gesloten
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.