Homofobische vader :/

  • 7 March 2021
  • 4 reacties
  • 213 Bekeken

Badge

Hi :)
 

Dus ik heb een tijdje nagedacht over mijn seksualiteit en ik denk eigenlijk dat ik bi of pan ben, alleen ik heb een homofobische vader (door de manier waarop hij is opgevoed) alleen nu voel ik me zegmaar minder fijn bij hem in de buurt, doordat ik weleens gevraagd heb naar zijn mening over LGBTQ+ community enz. het enige waar hij op uit kwam is “mannen en vrouwen horen samen, niet mensen van hetzelfde geslacht.” maar als ik eventueel uit de kast zou komen bij hem, zou onze band totaal kapot gaan maar ik weet dus niet wat ik nu zou moeten doen??


4 reacties

Badge

Als het niet veilig is om uit de kast te komen zou ik het niet doen en als je twijfelt probeer dan eens de vraag te stellen wat zou jij doen als ik tegen jou of jullie doen als ik jullie vertel dat ik pan/bi ben. Tip vertel het allen als je het zeker weet 

Hoop dat je er wat aan hebt 💗💛💙 /💗💜💙

Hi

Ik snap dat dit een lastige situatie is.

Wat ik zou doen is kleine stapjes nemen.

Kijk bijvoorbeeld een film waar een pan of bi koppel in zit, en vraag je vader wat hij van t koppel vond.

Neem steeds een stapje erbij, bijvoorbeeld grappen maken erover.

Praat inderdaad met mensen hierop erover of misschien een verre tante met wie je vader het niet zo kan vinden?

Zelf zou ik er eerst over praten met iemand die je niet vaak ziet, maar je vertrouwd.

Zie je bijvoorbeeld je tante een keer in het jaar?

Praat er dan met haar over, alles kan.

Ik hoop dat alles goed komt,

 

Lexie Sara

 

tjaad

Reputatie 6
Badge +7

Tsja… maar niet alles wat hóórt gebeurt ook zo.

Het klinkt alsof je vader er niet heel diep over heeft nagedacht; hij heeft een mening en hoppa! Klaar!

Je kunt eens proberen hoe die mening in elkaar zit. Als je dat goed doet laat je hem eigenlijk nadenken over zijn mening en dan zou hij best eens kunnen bedenken dat het niet zo simpel is.

Bijvoorbeeld:

Mannen en vrouwen horen samen.  Wat is dat, ‘iets dat hoort’ ? Wat betekent dat?

Hij weet toch wel dat niet alle mannen en vrouwen zich daar aan houden. Zoals je bv ook niet moet roddelen of met je handen moet eten.
Maar wat moet er dan met mensen die zich niet zo gedragen zoals ‘het hoort’?
Zou er een wet tegen moeten zijn?  Een straf misschien?  Wat voor straf?

En… als het niet zo ‘hoort’, waarom zouden mensen zoiets raars dan doen?
Wist hij, dat ze het zelfs deden toen er nog straffen op stonden? Waarom deden ze dat?

En waarom is het eigenlijk belangrijk? Doen ze iemand kwaad, richten ze schade aan?

 

Dat zijn vragen waarop op een gegeven moment het antwoord komt ‘nou dat is gewoon zo’.   Dat betekent dat iemand geen argumenten heeft. Hij kan niet vertellen waarom.   Prima, einde discussie. Dan zeg je ‘bedankt’, en waarschijnlijk komt hij later nog bij je terug met iets dat hij in de tussentijd heeft bedacht. Dat betekent dat hij erover nadenkt.

 

Twee tips als je zo’n ‘discussie’ wilt aangaan:

  1. Doe het met vragen. Vragen. Verwondering. Niet dat iemand ‘wint’. Het gaat niet om overtuigen of winnen.
  2. Geef hem buiten de discussie tijd om erover na te denken, dus prop niet teveel in één gesprek.  Beter één goede vraag dan één keer doorgedramd.

 

 

Reageer