Skip to main content

ik weet nu al een tijdje dat ik gay ben maar ik durf niet uit de kast te komen, van mn broer die 20 is en nog steeds andrew tate tiktoks kijkt en denkt dat hij sigma is kan ik sws verwachten dat hij homofobisch is dus hij kan me niet helpen en mn ouders zijn best oud (over de 50)

oh nee, ik ben ook gay en heb de zelfde vragen. misschien moet je beginnen met je ouders


Wat je broer betreft mocht hij homofobic doen gwn negeren heb ik ook gedaan. Ik heb het eerst aan goede vrienden verteld en daarna pas aan mijn ouders.

 

ik ken ook iemand in de LGBTQ+ waar ik toen ik out kwam bevriend mee was aan die persoon heb ik het het eerste verteld dat hielp wel als ik eerlijk ben.  
 

maar je moet ook zelf weten of je out wil komen of niet je bent niemand iets verplicht


Heyy ik weet niet hoe oud je bent maar je bent niet verplicht om uit de kast te komen ookal is het een fijn idee er zijn mensen die nooit uit de kast komen bij hun ouders en soms pas als ze onafhankelijk zijn van hun ouders ik stuur heel erg veel liefde en geluk naar jou toe ❤️

Groetjes kath


Trek je niks aan van Tate lovers als je broer. Die zijn heel vaak zelf erg onzeker. Daarom zijn ze ook alleen maar bezig met wat anderen wel of niet doen.

Je moet pas uit de kast komen als jij daar klaar voor bent en geen seconde eerder. Heb je een beetje een idee hoe je ouders er tegenover staan? Dat ze 50+ zijn betekent niet dat ze dan automatisch ook homofobisch zijn.


Hoi, ik ben het helemaal met @tim16  eens, misschien kun je het met je ouders bespreken? Of een ander familielid waar je een goede band mee hebt? Ik begrijp best dat je je broer in dit geval even skipt. Mensen in de Tate-kudde hebben tijd nodig om zelf te leren denken en zijn vaak erg op zoek naar zichzelf. Hopelijk lukt hem dat snel. Intussen ben jij al een stuk verder en sterker omdat je jezelf kent en je weg gaat zoeken. Ik hoop dan ook dat je met je ouders kunt praten en je vrij mag gaan voelen. Succes !

Liefs, groetjes, Tartan X


Ik ben zelf volgens veel mensen 'onzeker', maar dat komt door mijn angststoornis, en daarna alle andere 'aandoeningen' die ik (lichtelijk) zou hebben en ervaren.

Maar ja.. uit de kast komen lijkt me ook wel lastig (als ik het me inbeeld dan). Maar idd bij je ouder(s) beginnen. Hier kan je dan steeds ietsje meer vrijgeven als het ware. En zo verder. Dit geldt eigenlijk voor alle contacten die je hebt (met wie je het wilt delen) - deed ik zelf ook, maar dan omdat ik meer zelf alles deed, en nu met familie (en dus werkte dat!)

Maar tips... ja misschien gewoon vertrouwen hebben dat het goedkomt? Je kan de toekomst niet echt voorspellen van 'hoe & wat'.

 

VragenVragen


Reageer