Hi,
ik heb het lichaam van een meisje, maar op sommige momenten voel ik me veel meer als een jongen. Ik vind het oneerlijk, dat mijn lichaam niet er uit ziet zoals ik me voel. Maar ik schaam me niet, dat moeten jullie wel begrijpen. Ik heb het aan mijn moeder verteld en dat was fijn want zij begrijpt me.
ik ben alleen bang, dat als ik het aan de rest van familie en vrienden vertel, ze het niet snappen. Dat ze meteen zullen denken dat ik trans ben, maar dat is niet zo. Ik wil gewoon dat ze me de vrijheid geven om blijde te zijn, maar ik denk niet dat ze dat zullen begrijpen. Dus hoe moet ik het ze vertellen?
het zit me ook dwars als ze me zij of haar noemen, maar ik wil ook niet hij of hem worden genoemd. Zit er iets tussen in?
Bladzijde 1 / 1
nou wat er tussenin zit is "Het"
maar ik snap eerlijk gezegd niet helemaal wat je bedoelt met soms voel jij je meer als een jongen, wil je dit voor mij iets meer uitleggen wat je er precies mee bedoelt?
wel goed dat je dit aan je moeder heb verteld en goed dat ze er zo op reageerde, als je het eng vind kan jij aan je moeder vragen of ze dit (samen met jou) tegen je vader kan zeggen en misschien later tegen meer mensen van de familie
maar ik snap eerlijk gezegd niet helemaal wat je bedoelt met soms voel jij je meer als een jongen, wil je dit voor mij iets meer uitleggen wat je er precies mee bedoelt?
wel goed dat je dit aan je moeder heb verteld en goed dat ze er zo op reageerde, als je het eng vind kan jij aan je moeder vragen of ze dit (samen met jou) tegen je vader kan zeggen en misschien later tegen meer mensen van de familie
Ik denk dat ik zowel een jongen als een meisje ben, mischien meer een jongen dan meisje, maar ik vind het geen ramp om in dit lichaam te zitten. Dat bedoelde ik met dat ik me vaker als een jongen voel dan als een meisje. Ik ben gewoon bang dat mensen dit niet begrijpen.
Hoi,
Dit heet ''genderfluit'' toch? Of heb ik dat fout? Of genderneutraal? Ik weet het allemaal niet meer. (Het hoeft ook niet altijd een naam te hebben btw en dat is prima.)
Anyways, ik herken je gevoel wel een beetje. Ik ben geboren als een meisje en ik ga door het leven als een meisje en dat vind ik op zich wel oké, maar het voelt gewoon net niet goed. Ik wil ook geen jongen zijn, laat ik dat voorop stellen, maar het label ''meisje'' past ook niet helemaal.
Ik vind mijn borsten lelijk, ik vind mijn heupen lelijk, eigenlijk al mijn vrouwelijke vormen. Aan de andere kant vind ik het mannelijk lichaam dan ook niet veel mooier (het torso wel, ik vind m'n borsten gewoon echt lelijk). Ik kleed me liever als een jongen (om het zo maar te noemen, in principe vind ik kleding redelijk genderneutraal), maar ik merk dan dat er bij mannenkleding weinig rekening wordt gehouden met m'n vrouwelijke vormen, waardoor shirt die ik echt leuk vind, soms raar zitten of niet passen. Daar kan ik echt om janken. M'n lichaam weerhoudt me er soms echt van om me te kunnen uiten zoals ik wil.
Ik heb dan weer geen problemen met aangesproken worden als ''haar'' en ''ze''. Mijn naam is op zich een genderneutrale naam, maar toch eerder vrouwelijk I guess.
M'n zus heeft een vriend die zich noch man noch vrouw voelt. Diegene noemen ze zo veel mogelijk bij de voornaam. Zo vermijd je de ''hem'' ''haar'' dingen.
In het Nederlands kom je helaas uit bij ''het'', dus die zou ik vermijden en zo veel mogelijk je naam (laten) gebruiken. In het Engels heb je btw ''they'' dacht ik voor mensen die niet met hem en/of haar aangesproken willen worden. Ja, dat is inderdaad meervoud, maar het wordt vgm echt gebruikt... Ik zal het navragen bij m'n zus, die weet al die dingen wel.
Je bent bang dat je familie niet begrijpt wat je voelt. Je moeder begreep het wel. Denk je dat jullie het samen een keer kunnen uitleggen? Uiteindelijk zal je het moeten zeggen of je zal moeten accepteren dat ze ''ze'' blijven gebruiken. En dat is natuurlijk een k*t dilemma. Alle opties zijn moeilijk. Neem dus ook je tijd. Praat nog eens met je moeder en maak misschien samen een plan hoe en wanneer je het gaat vertellen.
Misschien snappen ze het niet, maar ze zijn nog altijd je familie. Dat betekent dat ze ongetwijfeld wel naar je uitleg willen luisteren om het op die manier te begrijpen. Onbegrip komt voort uit onwetendheid, dus informeer ze :)
Jij kan dit!
Gr. Pin
Dit heet ''genderfluit'' toch? Of heb ik dat fout? Of genderneutraal? Ik weet het allemaal niet meer. (Het hoeft ook niet altijd een naam te hebben btw en dat is prima.)
Anyways, ik herken je gevoel wel een beetje. Ik ben geboren als een meisje en ik ga door het leven als een meisje en dat vind ik op zich wel oké, maar het voelt gewoon net niet goed. Ik wil ook geen jongen zijn, laat ik dat voorop stellen, maar het label ''meisje'' past ook niet helemaal.
Ik vind mijn borsten lelijk, ik vind mijn heupen lelijk, eigenlijk al mijn vrouwelijke vormen. Aan de andere kant vind ik het mannelijk lichaam dan ook niet veel mooier (het torso wel, ik vind m'n borsten gewoon echt lelijk). Ik kleed me liever als een jongen (om het zo maar te noemen, in principe vind ik kleding redelijk genderneutraal), maar ik merk dan dat er bij mannenkleding weinig rekening wordt gehouden met m'n vrouwelijke vormen, waardoor shirt die ik echt leuk vind, soms raar zitten of niet passen. Daar kan ik echt om janken. M'n lichaam weerhoudt me er soms echt van om me te kunnen uiten zoals ik wil.
Ik heb dan weer geen problemen met aangesproken worden als ''haar'' en ''ze''. Mijn naam is op zich een genderneutrale naam, maar toch eerder vrouwelijk I guess.
M'n zus heeft een vriend die zich noch man noch vrouw voelt. Diegene noemen ze zo veel mogelijk bij de voornaam. Zo vermijd je de ''hem'' ''haar'' dingen.
In het Nederlands kom je helaas uit bij ''het'', dus die zou ik vermijden en zo veel mogelijk je naam (laten) gebruiken. In het Engels heb je btw ''they'' dacht ik voor mensen die niet met hem en/of haar aangesproken willen worden. Ja, dat is inderdaad meervoud, maar het wordt vgm echt gebruikt... Ik zal het navragen bij m'n zus, die weet al die dingen wel.
Je bent bang dat je familie niet begrijpt wat je voelt. Je moeder begreep het wel. Denk je dat jullie het samen een keer kunnen uitleggen? Uiteindelijk zal je het moeten zeggen of je zal moeten accepteren dat ze ''ze'' blijven gebruiken. En dat is natuurlijk een k*t dilemma. Alle opties zijn moeilijk. Neem dus ook je tijd. Praat nog eens met je moeder en maak misschien samen een plan hoe en wanneer je het gaat vertellen.
Misschien snappen ze het niet, maar ze zijn nog altijd je familie. Dat betekent dat ze ongetwijfeld wel naar je uitleg willen luisteren om het op die manier te begrijpen. Onbegrip komt voort uit onwetendheid, dus informeer ze :)
Jij kan dit!
Gr. Pin
Thanks! Ik ga het vanavond aan mijn vader en zus vertellen, bedankt voor de peptalk je hebt me echt moed in gesproken.
Hee,
Fijn dat het heeft geholpen! Veel succes vanavond, ik weet zeker dat het goed komt!
Gr. Pin
Fijn dat het heeft geholpen! Veel succes vanavond, ik weet zeker dat het goed komt!
Gr. Pin
Hoi,
Ik ben ook als meisje geboren en voel mij hier opzich wel oke over? Maar voel me ook niet zo comfortabel over mn borsten (daarom zeg ik liever chest). Heupen ik heb niet zoveel last van maar dat komt denk ik door de kleding die ik draag (jongensachtig/masculine?). Je ziet er vrij weinig van. Nog even over mn chest, er bestaat zoiets als chest binding. Dat houdt in dat je een soort sport bh/ topje aandoet wat wat druk op je chest zet waardoor je dit niet meer ziet zitten. Dus misschien daar meer over opzoeken. Ik wil dit opzich wel doen, ookal heb ik niet altijd veel 'last' er van. Vaak doe ik "baggy" kleding aan. Over het hij/zij gedeelte. (ikzelf ben oke met zij/haar). Maar waar je in het engels they/them hebt, wat overigens sinds shakespears tijd ook al werd gebruikt om te praten over één persoon ongeacht gender, zou je in het nederlands hen/hun kunnen gebruiken. Als je dat wilt of course.
Ik ben een tijdje geleden op de term 'demigirl' gekomen, hiermee voel ik me goed maar niemand weet het nog omdat ik bang ben dat mensen denken dat het nep of raar is. Verder kun je misschien nog kijken naar de term non binair (non binary in het engels)
Ik ben ook als meisje geboren en voel mij hier opzich wel oke over? Maar voel me ook niet zo comfortabel over mn borsten (daarom zeg ik liever chest). Heupen ik heb niet zoveel last van maar dat komt denk ik door de kleding die ik draag (jongensachtig/masculine?). Je ziet er vrij weinig van. Nog even over mn chest, er bestaat zoiets als chest binding. Dat houdt in dat je een soort sport bh/ topje aandoet wat wat druk op je chest zet waardoor je dit niet meer ziet zitten. Dus misschien daar meer over opzoeken. Ik wil dit opzich wel doen, ookal heb ik niet altijd veel 'last' er van. Vaak doe ik "baggy" kleding aan. Over het hij/zij gedeelte. (ikzelf ben oke met zij/haar). Maar waar je in het engels they/them hebt, wat overigens sinds shakespears tijd ook al werd gebruikt om te praten over één persoon ongeacht gender, zou je in het nederlands hen/hun kunnen gebruiken. Als je dat wilt of course.
Ik ben een tijdje geleden op de term 'demigirl' gekomen, hiermee voel ik me goed maar niemand weet het nog omdat ik bang ben dat mensen denken dat het nep of raar is. Verder kun je misschien nog kijken naar de term non binair (non binary in het engels)
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
