Hoi , ik zit zo’n beetje in dezelfde situatie . Sinds enkele weken heb ik “iets” met mijn bff . We hebben het proberen te verbergen maar toen ze op school iets begonnen te vermoeden hebben we het daar gewoon gezegd . Mijn ouders vermoeden nog niks denk ik .  Verschil met jou is dat ik voor mezelf nog probeer uit te zoeken of ik nu lesbisch ben of gewoon bi . Momenteel gaat het héél goed  met mijn  bff (we hebben ook al sexuele dingen gedaan) maar geen idee wat er gebeurt wanneer ooit een lieve jongen op mijn pad komt .

Heyy

Wat knap van je dit hier al wel durft te delen! Ik hoop dat dat je een beetje heeft opgelucht!

Wat ik je kan vertellen over het uit de kast komen is dat je vooral de tijd moet nemen. Doe niks overhaast en vertel het aan de mensen in je omgeving als je er echt klaar voor bent!

Je kan het bijvoorbeeld vertellen door het onderwerp gewoon eens in het algemeen aan te kaarten door erover te praten. Je kan dan vervolgens via die manier vertellen dat jij lesbisch bent.

Ik verwacht dat je ouders en vriendinnen je echt accepteren zoals je bent!

Groetjes,

NaamNietBekend

Je moet het gewoon doen als je er heel veel over na gaat denken word het alleen maar moeilijker en blijf je het uitstellen. Ik heb er 1 jaar over gedaan maar liever had ik zelf achteraf dat ik het eerder had gezegd en heb er spijt van. Het is heel moeilijk om te zeggen maar je kan het ook als ze je niet accepteren moet je je niet om laten praten en vast blijven bij je besluit.

suc66

Hoi,

Ik heb eeest gevraagd wat mijn ouders van LHBTI vonden en die accepteren het. Dus zei ik dat ik niet alleen maar op jongens val. Dat ging goed! Mijn beste vriendinnen weten het ook, maar ik wil niet het aan de hele klas vertellen, omdat dat ongemakkelijk is om voor de klas te staan en te zeggen: ik ben pan.

Dus probeer eerst te vragen wat ze van LHBTI vinden en als ze positief zijn, gewoon vertellen!

Succes!