Hey! Ik heb een beetje hetzelfde, ik denk dat ik pan seksueel ben (weet nog niks zeker) en mijn moeder heeft vaker genoemd dat ze het helemaal oké vind waar ik en mijn broer ook op vallen, maar toch noemt ze altijd 'vriendje' of 'jongen'  in gesprekken over ~de liefde~ en bij mijn broer heeft ze het dan altijd over meisjes. Wij corrigeren haar altijd met vriendje óf vriendinnetje, maar ik heb een beetje het gevoel alsof ze het niet van ons verwacht ofzo? Alsof ze denkt dat we toch wel straight zijn? Maarja, ik denk dat het beste werkt om eens een los gesprekje aan te gaan met je moeder over bijvoorbeeld verschillende seksualiteiten ofzo, en dan kun je iets zeggen als: ik denk zelf bijvoorbeeld dat ik naast meisjes ook op jongens val. Maar ik denk dat jij dit het beste zelf in kan schatten, want ik heb geen idee hoe jou moeder hierop zal reageren. Ik wens je veel succes met het vertellen en laat pls meer weten! :)

Liefs, ik

Ik weet er wellis waar niet heel erg veel van, maar ik denk dat je het gewoon moet vertellen en als ze het om wat soort reden dan ook niet accepteerd is dat haar gemis aan modern heidt. Ik heb ooit een zin in het latijn gemaakt voor als mensen me niet accepteren: antiqui bastardis, dit betekent iets in de trant van: ouderwetse klootzak, en ja ik weet dat het sneu is dat ik me verberg achter een taal die niemand spreekt maar ik vindt het fijn en veilig voelen, dus mijn advies is bedenk alvast een sneer voor als iemand jouw niet accepteerd en als je hem niet voor je moeder gebruikt kun je hem altijd nog meenemen voor later, want hoe rot het ook is  ga je waarnschijnlijk nog welleens mensen tegen komen die je niet accepteren.