Skip to main content

Ik ben een jongen van 13 en ik denk dat ik bi ben. Ik heb een vriendin waar ik verliefd op ben maar ik voel me minder seksueel aangetrokken tot haar. bij jongens daarintegen voel ik me veel meer aangetrokken. kortom ik denk dat ik bi ben maar ik weet het niet zeker.

Maar hoe vertel ik dit nu aan mijn moeder, Ze heeft vroeger wel gezegt dat ze het helemaal ok vindt wat ik ook ben, maar iedere keer als het onderwerp naar boven komt reageerd ze wel altijd een beetje onwennig. hoe ga ik dit gesprek aan?

 

Deze is heel lastig, en ik heb zelf geen idee. Wel geef ik je een klavertje vier, voor extra geluk. Ik hoop dat een paar mensen op dit forum met meer verstand hiervan je snel te hulp komen schieten!

Veel Succes!


Hey! Ik heb een beetje hetzelfde, ik denk dat ik pan seksueel ben (weet nog niks zeker) en mijn moeder heeft vaker genoemd dat ze het helemaal oké vind waar ik en mijn broer ook op vallen, maar toch noemt ze altijd 'vriendje' of 'jongen'  in gesprekken over ~de liefde~ en bij mijn broer heeft ze het dan altijd over meisjes. Wij corrigeren haar altijd met vriendje óf vriendinnetje, maar ik heb een beetje het gevoel alsof ze het niet van ons verwacht ofzo? Alsof ze denkt dat we toch wel straight zijn? Maarja, ik denk dat het beste werkt om eens een los gesprekje aan te gaan met je moeder over bijvoorbeeld verschillende seksualiteiten ofzo, en dan kun je iets zeggen als: ik denk zelf bijvoorbeeld dat ik naast meisjes ook op jongens val. Maar ik denk dat jij dit het beste zelf in kan schatten, want ik heb geen idee hoe jou moeder hierop zal reageren. Ik wens je veel succes met het vertellen en laat pls meer weten! :)

Liefs, ik


Heyhoi!!

Zelf ben ik denk ik ook Bi. Waarom zeg ik “denk ik”, omdat ik een vriendin heb maar ik voel me ook aangetrokken tot jongens.  Ik had dit gevoel al sinds 12 jarige leeftijd en ben ondertussen 17 jaar. Nog nooit heb ik het gezegd tegen mijn ouders.

Wat ik hiermee wil zeggen is, als jij voelt dat je het MOET zeggen dan moet je het doen. Als je denkt dat het niet uitmaakt en doet waar jij zin in hebt dan zou ik dat doen. Ik wil je ook echt niet afraden of aanraden om het te zeggen tegen je ouders. Maar als jij voelt dat je wel een relatie zou willen met een jongen en dit uiteindelijk ook bijna zou krijgen. Dan zou ik het tegen jou ouders zeggen. 
 

Lastige keuze ! Maar ik doe het niet. 
 

Greetzzz,

Smabulok


Ik weet er wellis waar niet heel erg veel van, maar ik denk dat je het gewoon moet vertellen en als ze het om wat soort reden dan ook niet accepteerd is dat haar gemis aan modern heidt. Ik heb ooit een zin in het latijn gemaakt voor als mensen me niet accepteren: antiqui bastardis, dit betekent iets in de trant van: ouderwetse klootzak, en ja ik weet dat het sneu is dat ik me verberg achter een taal die niemand spreekt maar ik vindt het fijn en veilig voelen, dus mijn advies is bedenk alvast een sneer voor als iemand jouw niet accepteerd en als je hem niet voor je moeder gebruikt kun je hem altijd nog meenemen voor later, want hoe rot het ook is  ga je waarnschijnlijk nog welleens mensen tegen komen die je niet accepteren.


Reageer