Om verwarring te voorkomen, gebruikersnaam is Samuel, want zo heet mijn kat :)

Idk als je je transgender voelt ben je het denk ik. Voor de rest maakt het volgens mij niet zoveel uit.

Als ik je verhaal lees denk ik van niet.

Bij transgender weet je het meestal veel (echt veel) eerder, en het gevoel is echt véél sterker dan een strakke BH en een kort kapsel.  Bij transgenders denk je aan een gevoel van ‘ik ben een man, dan hoor ik toch een piemel te hebben? Waar is die dan?’

Ik heb wel een suggestie. Dit is echt niet onaardig bedoeld, ik hoop dat je het niet onaardig opvat.

Sommige homo-mannen doen/zijn een beetje vrouwelijk; en sommige lesbische vrouwen gedragen zich wat stoerder en mannelijker.  Misschien val je in die groep; die zijn dus niet transgender, ze willen geen man zijn. Maar een kort kapsel, geen rokken en jurken, en qua gedrag iets mannelijker (directer, stoerder, laten niet over zich lopen).   

Van wat je schrijft zou ik daar aan denken.

Hey!

Ik snap je gevoel wel, ok heb hier ook heel lang mee gezeten, ik wou in eerste instantie niet gaan reageren wamt de vraag "ben ik transgender" is een vraag die je aan jezelf moet stellen en niet aan mensen op het internet. Ik snap wel heel goed dat je hem stelt hoor want soms wordt het allemaal gewoon een beetje te ingewikkeld. Ik reageer nu toch omdat ik het helemaal niet eens ben met jongen999, het idee dat alle transmensen al vanaf heel erg jong zouden moeten weten dat ze trans zijn is naar mijn mening belachelijk. Dit is omdat niet iedereen het privilege heeft om al vanaf jonge leeftijd te weten wat transgender is en daar dan ook open met mensen over kunnen praten. En zelfs als dat wel het geval is merkt iedereen dat er niet bepaald door iedereen positief naar gekeken wordt. Ook kinderen, misschien wel juist kinderen. Het zit voor mensen (en voornamelijk kinderen) in hun natuur om er bij te willen horen en geaccepteerd te willen worden, we hebben elkaar namelijk nodig om te overleven. 

Na dit hele filosofische verhaal is mijn punt dus dat ten eerste, als je niet eens weet dat transgender zijn bestaat en mogelijk is kun je ook niet metteen vanaf je 3e weten dat je trans bent.

Ten tweede, het wordt vaak als iets negatiefs gezien door mensen en komt bijna alleen nagatief in de media dus het is ook niet iets waar je metteen aan denkt want "het is iets negatiefs en ik ben niet iets negatiefs"

Verder klinken de dingen die je zegt zoals je haar af willen knippen en binden met een sport BH wel alsof je genderdysforie ervaart en dat is wel kut enz, ik heb hetzelfde en ik leef met je mee.

Als je supportive volwassenen om je heen hebt (zoals bv ouders of een docent ofzo) kan het best wel helpen om er een keer over te praten heb ik gemerkt. En als dat niet echt een mogelijkheid is is er natuurlijk online ook een hele community trans mensen om je te helpen.

Nogmaals is dit niet iets waar mensen online ook maar iets over mogen bepalen. Wij kennen jou niet, alleen jij kent jezelf dus alleen jij mag bepalen of je transgender bent of niet

Succes, en als je nog meer vragen hebt ofzo gewoon altijd vragen.

Groetjes, Noah (Hij/Hem)

Wat je beschrijft klinkt wel zo, maar uiteindelijk kan alleen jij het weten. Ik zou zeggen, doe research, experimenteer met je uiterlijk/hoe je aangesproken word, en uiteindelijk komt het wel goed <3

Heel erg bedankt voor jullie reacties! :))