De Kindertelefoon.nl

Hi Nickboy17,



Ik vind het wel mooi dat je daar over nadenkt, dat je weet dat het ook anders kan zijn. Sommige “rich kids” hebben nooit genoeg en kopen om te kopen en om indruk te maken op anderen en hebben geen oog voor kinderen die het minder hebben.



Zelf heb ik het ook best goed thuis. Ik heb een broertje van 13, mijn twinbroertje van 15 en een oudere broer van 16 en een zus van 17, dus met 5 kinderen en we kunnen in principe alles wel doen. We gaan bijna elke vakantie wel weg, meestal naar het buitenland en kleren enzo is ook nooit een probleem. Maar mijn broers en zus en ik zijn best wel zuinig, we kopen niet zomaar dingen om te hebben. Dat mogen we trouwens ook niet. We hebben nooit de allernieuwste smartphones en we moeten zelf ons abo betalen. Dat kan wel van ons zakgeld, maar we leren dan wel dat je geld maar één keer uit kan geven.



Mijn twin en ik moeten ook klusjes doen, bijvoorbeeld af en toe bij de bejaarden helpen en daar krijgen we in principe geen geld voor, want het is vrijwilligerswerk. Eerst zagen we het niet zo zitten, maar nu we het iets van anderhalf jaar doen vinden we het wel leuk. Het draait helemaal niet om geld voor jezelf te verdienen om meer spullen te kopen als je het toch al goed hebt. De mensen waar we vrijwilligerswerk voor doen zijn gewoon blij als we komen en dat geeft ons een goed gevoel, dus we hebben een heleboel opa’s en oma’s erbij gekregen. Dat is veel meer waard en we leren ook dingen, zoals met mensen omgaan en allerlei klusjes enzo.



Papa en mama proberen ons dat allemaal te leren, want het is helemaal niet vanzelfsprekend om altijd zomaar geld uit te kunnen geven. Nu wonen we nog thuis, maar als we ouder zijn moeten we ook gewoon zelf geld verdienen om de huur te betalen en eten te kopen en dan moet je toch een beetje weten hoe dat moet.



We hebben geleerd om te delen. Zo mogen we altijd vriendjes mee nemen naar huis, ook voor te eten ’s avonds of te logeren en als we naar de bioscoop willen of bowlen ofzo kunnen we ook vrienden meevragen. Van sommige weten we dat ze zelf niet genoeg geld hebben, maar dan doen we meestal dat wij de kaartjes kopen en papa betaalt dan voor die jongens en soms van ons eigen geld. Of we doen er een klusje voor om het terug te verdienen, bijv. grasmaaien ofzo. Papa heeft ook al 2 vrienden van ons een baantje gegeven in de zaak en dan kunnen ze zelf wat extra geld verdienen. Sommige vrienden hebben dus zelf ook geld genoeg, omdat ze het geld van hun baantje zelf mogen houden, andere vrienden moeten een deel van hun verdiende geld afstaan aan hun ouders of er bijvoorbeeld hun eigen kleren van kopen en dan betaalt papa wel eens hun bioscoopkaartje, maar dat gaat soort van geruisloos.

Meeste vrienden weten wel hoe het gaat, maar we praten er niet echt over. Het zijn gewoon onze vrienden en we proberen het met zijn allen leuk te hebben.



We hebben ook al iets van 6 jaar een pleegbroer. Hij kon niet meer thuis wonen, omdat hij op jongens valt en zijn ouders daar niet mee om konden gaan. Hij is ondertussen echt een broer van ons en hij helpt ons ook heel erg goed. Door hem en onze ouders was het voor ons ook makkelijker om uit de kast te komen (mijn twin en ik en onze broer van 16 vallen ook op jongens).



Dus ja, zo gaat het een beetje bij ons. Ik weet dat ik makkelijk praten heb, omdat er een heleboel kan en dan is delen ook niet zo moeilijk, maar dan moet je het nog wel doen.

Echt een schuldgevoel heb ik niet voor dingen die ik koop, want ik geloof niet dat ik echt veel geld uitgeef voor mezelf. Dan spaar ik het nog liever of help ik een vriend.



Groetjes,

M&M’s

---

Dankjewel M&M's

voor je reactie fijn om te horen hoe jullie het thuis hebben en ik vind het ook goed dat jullie een pleegbroer hebben je helpt toch iemand heel lang



Groetje Nickboy17

---

Hoi!



Ik voel me vaak schuldig dat ik dingen koop als een IPhone, aangezien die hun personeel (vooral in de ontwikkelingslanden) zo slecht behandelen. Ik vind die Apple producten heel goed werken, maar inderdaad, je koopt er een schuldgevoel bij.



Als je je schuldig voelt, kun je aan vrijwilligerswerk gaan doen! Ik zou dat ook willen doen, maar ofwel ben ik te jong, is er geen organisatie in de buurt of vallen de tijdstippen niet mee door school. Heb jij iets van vrijwilligerswerk in je buurt? Zoals M&M's zegt kun je in bv. een bejaardentehuis gaan meehelpen, maar je kunt daar ook gewoon al eens gezellig gaan praten met een paar mensen, want vaak voelen die zich alleen. Bij een klein gesprekje zie je ze vaak helemaal opfleuren :)



Groetjes

x

---

dankjewel voor je reactie ik heb er inderdaad al een tijdje over na zitten te denken om in een bejaardenthuis te gaan helpen maar zit bij heel veel clubs dus gaat allemaal moeilijk met tijd dus ben er mee bezig



groetjes nickboy17

---

Ik denk dat als je je realiseert dat je het goed hebt en misschien wel beter hebt dan een hoop anderen, dat dat al de eerste stap is.



Als je dan ook nog een goed hart hebt en voor anderen opkomt, dus bv, voor iemand die gepest wordt of die alleen is op school, ben je al een heel eind. Het kan in kleine dingen zitten, tenminste het lijken miss kleine dingen, maar die kunnen voor die ander heel belangrijk zijn. Dan voelen ze zich gesteund en niet meer zo alleen.



Dat is voor hen belangrijker dan dat zij ook de nieuwste telefoon hebben. Dat gunnen zij jou dan wel, want veel kinderen die het minder hebben zijn niet in de eerste plaats jaloers op de spullen van anderen, maar op de manier waarop degenen met spullen aandacht en waardering krijgen van anderen (alsof je met spullen een beter mens zou zijn), denk ik.



Dus, een beetje tijd en aandacht delen en miss soms ook een keertje iemand een klein kadootje (dat kan een blikje drinken zijn of zelfs al een kauwgumpje ofzo) geven, is volgens mij heel belangrijk en dat doe je vast wel, ook al ben je je er niet zo bewust van. Dan hebben ze iig het gevoel dat ze er gewoon bij horen en dat spullen hebben, geen voorwaarde is voor vriendschap met iemand anders.



groetjes,

M&M's

---

Heyy, ja ik heb hier heel veel last van, ik ben blij dat er nu iemand is die hetzelfde heeft als ik! Ik heb heel lang gespaard voor iets maar dat wilde ik uiteindelijk niet meer en daardoor heb ik nu veel geld en daar voel ik me schuldig over. Dus ik ben blij dat iemand hetzelfde heeft als ik. 

Liefs, Naira193 

---

hallo iedereen ik ben 17 en ik zit al een paar dagen over iets te denken dat ik eigenlijk mezelf schuldig voel dat ik heel veel spullen en kleding krijg zonder er eigenlijk iets voor te doen en sommige mensen hebben bijna niks.
het is misschien raar dat ik daar over nadenk maar voel mezelf schuldig dat ik zoveel zakgeld krijg enzo

hebben meer mensen daar last van of zoon schuld gevoel als je iets heel duurs hebt gekocht?

Heyy, zolang je er niet teveel mee pronkt geeft het denk ik niets :)

---

Ik heb mischien een idee je kan elke keer dat je zakgel krijgt wat aan de kant leggen om te proberen bellegen  nu is wel een goed instap moment want de prijzen superlaag 

---

hallo iedereen ik ben 17 en ik zit al een paar dagen over iets te denken dat ik eigenlijk mezelf schuldig voel dat ik heel veel spullen en kleding krijg zonder er eigenlijk iets voor te doen en sommige mensen hebben bijna niks.
het is misschien raar dat ik daar over nadenk maar voel mezelf schuldig dat ik zoveel zakgeld krijg enzo

hebben meer mensen daar last van of zoon schuld gevoel als je iets heel duurs hebt gekocht?

 

Hoi goed dat je na denkt over zoiets. Niet iedereen kan dat.

 

Ik zelf moet eerlijk zeggen dat ik niet hoef om te kijken naar het geld. Ik krijg geen zakgeld of kleed geld ofzo. Maar ik werk veel, mijn ouders hebben mij ook geleerd dat als je iets wilt er voor moet werken, en dat doe ik ook. 

 

Zolang je er niet over opschept us het niet erg denk ik. 

Ik heb zelf bijna geen merkkleding ofzo. Een enkele is merk maar dat is het ook dan. Ik heb ook een polo van stone island, die vroeger van mijn neef was, ik geef niet zoveel om merk maar ik kon hem kopen omdat hij hem niet meer paste en anders zou hij hem weggooien terwijl het een mooie polo is. Dus toen kocht ik hem voor €25 ofzo. Maar verder niet echt merk kleding.

 

Ik zelf heb wel wat telefoons , ik gebruik ze voor werk de ene voor school de ander voor prive en de ander weer voor onder werk. Ik heb deze telefoons zelf betaald en hard voor gewerkt.

 

Sommige van mijn vrienden hebben het niet echt breed, dus als ze iets willen wat echt nodig is zoals nieuwe schoenen ofzo . Heb ik tegen ze gezegd dat ze altijd kunnen aankloppen. Zij werken ook maar verdienen niet echt veel. Ik weet dat ze er hard voor werken dus ga  ik soms ook met ze naar de stad ofzo om kleding voor ze te halen , ze hoeven geen dure di gen ofzo als het maar prima zit vinden ze het goed. Ik zelf koop het dan gewoon voor hen omdat ze thuis bij hun het geld hard nodig hebben. De ene keer moeten ze van €90 per week voor 7 personen en de andere keer weer 60 , bij mijn andere vriend is het ongeveer hetzelfde alleen die zijn met 5 personen en hebben dan €70 in de week. Omdat ik het geld wel kan missen ook omdat ik ook veel spaar en veel werk (ook omdat ouders vaak niet thuis zijn) kan ik ze hierbij een klein beetje helpen.

Als ik bijvoorbeeld met een grote groep vrienden naar de bios ga kunnen sommige niet mee omdat ze het niet kunnen betalen , dan doen we samen met de groep iets extra bijleggen en wat we dan tekort komen doe ik en een paar andere vrienden betalen die het wel kunnen missen. Zodat iedereen gewoon mee kan en een leuke dag heeft. (,ik geef normaal niet veel uit dus dan geef ik liever hier het aan uit.)

 

Ze zijn werkelijk met alles blij, en ben 3 a 4 jaar al bevriend met hen , ik weet dat het echte vrienden zijn en niet uitzien op mijn geld. 

 

Zoals @M en Ms al zei  een blikje drinken  geven ofzo is een klein gebaar waar ze al heel blij mee zijn.  M en Ms zei het al :wat voor jou misschien klein is is voor die ander misschien wel groot. Dus als je iets kan missen kan geen kwaad. Ik denk dat je dat vast ook al doet.

Groetjes gebruiker c 

---