Ik ben een meisje van 15, bijna 16. Mijn zus heeft een zware eetstoornis al twee jaar lang. Ze gaat naar een psycholoog, ze is namelijk van anorexia naar binge eating met boulimia gegaan. Mijn ouders en ik hebben steeds meer ruzie en ze trekken mijn zus ontzettend voor, dit hebben ze ook toegegeven. Dit snap ik overigens want zij heeft het in sommige opzichten ook gewoon zwaarder. Maar toch valt het allemaal soms net wat te zwaar bij mij. Ik heb namelijk ook wel eens kleine succesje’s zoals dat ik nu over ben er vijf vwo en eigenlijk krijg ik behalve een goed gedaan van mijn ouders daar helemaal geen aandacht voor. Mijn zus krijgt voor kleine dingetjes zoals überhaupt een voldoende op school haalt al complimenten en cadeautjes, en bij mij is dit gewoon normaal en wordt er geen aandacht aan besteed. Verder heb ik ook steeds meer ruzie met mijn ouders. Ze vinden dat ik chagrijnig en kattig tegen ze doe, maar volgens mij leggen we de verwachtingen die ze van mijn zus hebben qua gezelligheid nu dubbel op mij omdat ze het van haar niet terugkrijgen. Ik klink misschien nu als een vervelend klein zusje maar het gaat gewoon altijd over haar, al twee jaar lang. Zelfs als ze er niet is gaan alle gesprekken altijd over hoe het nu met haar gaat en hoe nu verder en ik word er gewoon helemaal ziek van. Ik ben gewoon klaar met al dat commentaar op mij en de hoge verwachtingen van mijn ouders wanneer alles wat ik doe is zodat ze zich maar geen zorgen om mij hoeven te maken. Ik heb in het verleden zelf ook eetproblemen gehad, maar dit hebben ze niet eens doorgehad omdat ze altijd maar zo met mijn zus bezig zijn. Ze vragen verder ook nooit hoe het met me gaat en worden boos als ik een keer nee ergens tegen zeg. Een voorbeeld hiervan is dat mijn zus voor de zoveelste keer haar riem was vergeten naar haar werk en mijn ouders boos werden omdat ik niet een uur heen en weer ging fietsen om deze naar haar toe te brengen. Hierna vroeg ik of ze dit ooit voor mij zou doen en toen zijn ze natuurlijk niet. Ik snap het wel, ze kunnen haar niet met haar eetproblemen helpen dus dan gaan ze dit op andere manieren doen maar zoiets zouden ze dus voor nooit voor mij doen want ze hebben het niet eens door als er iets met mij is. Lang verhaal.
Bladzijde 1 / 1
Hoi, ik heb niet echt een oplossing voor je probleem, maar ik wilde even zeggen dat je gevoelens helemaal valid zijn. Ik kan me heel goed voorstellen dat dit een vervelende situatie is voor jou en ik hoop dat het snel beter zal gaan.
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.