Skip to main content

Hallo,

Ik zit de laatste tijd best wel met mezelf in de knoop. Thuis gaat het niet goed; mijn ouders zijn weinig thuis en als ze er dan zijn negeren ze mij compleet. Er wordt nooit gevraagd hoe mijn dag was of hoe het met me gaat. Steeds als ik een normaal gesprek probeer aan te knopen hebben ze ‘geen zin in mijn zielige verhalen’ of hebben ze ‘geen tijd’. Mijn broer en ik hebben vrijwel altijd ruzie en hij is vaak erg agressief naar mij toe. Dit maakt mij best wel verdrietig. 
Even geleden heb ik een hele vervelende ervaring met een jongen; hij heeft dingen bij mij gedaan die ik absoluut niet wilde (meerdere keren).

Dit alles overtuigd mij ervan dat ik niks waard ben, niet goed genoeg ben en daarom beter maar kan stoppen met alles…

Is er iemand die mij zou kunnen helpen of die weet wat ik heb beste kan doen? Of is er iemand die zich hierin kan vinden en misschien ook wel in zo’n soort situatie zit?

hey Sharon

 

vervelend dat je in deze situatie zit.

ik herken me oude situatie er erg in. omdat ik me er ook rot ondervoelde ben bij naar een docent op mijn school gegaan en daar kon ik mijn verhaal elke week even kort aan kwijt. maar op een gegeven moment moest ik door naar de psycholoog van school omdat psychologen veel beter kunnen helpen. 

zij/hij kan met jou bespreken/kijken wat er thuis moet veranderen om jou prettig te laten voelen. zij/hij kan (hoeft niet) met jou ingesprek gaan met je ouders er bij om iets aan te kunnen veranderen. 

dus mijn tips zijn. ga met iemand van school praten. en als je broer vervelend doet probeer het te negeren. denk maar dat jij de volwassenste van jullie bent! 

je kan ook alles met je huis arts bespreken als je dat liever hebt. en het lijkt me ook handig om met iemand te bespreken dat je niet meer wilt leven. dat kan je beter met de huisarts of vertrouwens persoon/ psycholoog van je school doen.

 

groetjes blue


Reageer