Skip to main content

(alvast sorry voor het lange verhaal)

hoii, ik ben '’diana'’ (ik ben 12 jaar) 

en ik heb opzich wel een leuk leventje… ik heb veel vrienden,  een prima school, leuke herrineringen, veel volgers en ga zo maar door! (aka ik kan niks anders meer bedenken:joy: ) maar mijn ouders… tja..  ze kunnen best leuk zijn maar de situatie hier thuis is niet helemaal leuk. mijn vader is vrachtwagenchaffeur en is dus de hele week van huis en mijn moeder is (bijna) helemaal blind dus heb ik nooit echt leuke dingen oor de weeks gedaan met mijn moeder zoals, zwemmen of naar een pretpark. maar eigenlijk gaat het daar niet om. Iedereen heeft denk ik wel een telefoon, je kan er veel dingen mee  maar ook slechte dingen… zoals ik heb gedaan. ik heb nogal veel online vrienden (via de playstation, snapchat, tiktok en instagram bijvoorbeeld, zo heb ik ook (nu mijn ex) vriendje ontmoet hij woonde in een andere provincie maar dat maakte voor ons niet uit, we hadden het heel leuk enzo en hadden veel contact, hij mocht uiteindelijk van zijn ouders niet meer met mij omgaan, maar we gaven dr niet om als onze ouders wat zeiden. uiteindelijk vonden we het wel leuk om fotos te sturen (fotos in ons ondergoed) heel leuk enzo maar mn ouders checken nogal vaak mn telefoon en zoals je kan raden hebben ze dus onze gesprekken en fotos gezien..best akward  (het is sws al best akward om dit allemaal te vertellen) hierna was mijn telefoon een week afgepakt en daarna moest ik snapchat verwijderen. een paar weken later (vorige week) had mijn vriendje mijn playstation account gebanned..,.. hij bedoelde het als grapje maar geloof me ik vond het niet zo grappig… mijn ouders ook niet! en ik mocht geen contact meer met hem en mijn beste vriend ook niet (hun waren ook best close) natuurlijk wou mijn beste vriend (we noemen hem wel ff nick) niet blokkeren…. mijn ex zocht dus nog contact op via nick om met mij te appen. dus ik dacht het kan niks kwaad… toch? nou.. ja dus! maar mn ouders zijn niet alleen daar boos om ook omdat ik '’met de verkeerde jongens omga'’ omdat die jongens '’rare taalgebruik'’ hebben enz. dus.. dat was gister en nu is mijn telefoon afgepakt voor wss 2 weken maar HO! NEEE das niet alles hoor ook mag ik wss 2 weken niet op de playstation, mijn laptop mag k niet en met mijn schoollaptop mag ik alleen nog in de woonkamer zitten omdat mijn ouders een x zagen dat ik op omegle was (van een tiktok ofz) dus ja eigenlijk kan ik alleen '’televisie kijken'’ nu gister avond was ik dus ook de hele tijd aan het huilen… ik heb wel vaker gedacht om zelfmoord te plegen.. maar nu wil ik het echt…. het is dat het niet heel makkelijk gaat maar anders hing ik hier alang aan het plafond. maar nu ff srs… mijn vader moest dus vanochtend weer naar zijn werk en mijn moeder vertelde mij net heel boos '’EN DOOR JOU HEEF PAPA HEEL ERG VEEL PIJN EN VERDRIET EN HEEFT HIJ DE HELE NACHT GEHUILD , PAPA HUILT NOOIT!'’ ik was toen echt van '’ohh en mijn problemen zijn niks?! ik heb niet de hele nacht gehuild?! ik wil geen zelfmoord plegen?! ik heb geen kutleven?! maar als ik dat zeg gaan ze zeggen dat het een '’fase'’ is of dat ik nog een hele wereld voor me heb daar hebben ze wel gelijk in… maar mijn jeugd… oftenminste mijn '’puberjeugd'’ dat is al verpest… en ik wil nu echt heel graag zelfmoord plegen maar ik weet niet hoe en ik wil niet dat het pijn doet.. ik bdl ja natuurlijk doet het pijn maar ik wil dat het gwn gelijk klaar is en ja… snap je? maar ik besef ook wat ik allemaal mis… bijvoorbeeld dat ik en nick ooit hebben afgesproken dat wnr ik dood gaat hij ook gaat.. of andersom en mijn kleine neefje en nichtje… ze zijn dol op me wat moeten ze zonder mij… al mijn andere vrienden … ik maak hun dan zo verdrietig. en mijn tante… ze helpt me altijd met zoveel dingen!! ik ben echt blij met haar ik kan altijd bij haar terecht… als ik zelfmoord pleeg heb ik al die mensen niet meer… eigenlijk wil ik het niet.. ik wil niet dat IK zelfmoord pleeg om af te zijn van mijn ouders… eigenlijk zouden hun gwn zelfmoord moeten plegen dan heb ik gwn nog een leuk leven.. maar ja zo makkelijk gaat het niet. Ook heb ik geprobeerd om van dat wasspul te drinken een soort afwasmiddel ofzo. 

iedereen denkt altijd dat ik het perfecte leven heb en dat hun de enige met problemen zijn… geloof me , ik heb genoeg problemen…

 

dit was mijn verhaal 🙂 doeii:heart:

ik begrijp hoe je je voelt in een heel andere situatie heb ik dezelfde gevoelens….

ik woon niet bij mijn ouders maar als ik ze nog had en ik stond in jou positie zou ik met ze praten of een brief op hun bed leggen! 


vertel over je gevoel problemen en bied je excucces aan zullen hun terug doen liefs flower


ik zal proberen om met ze te praten bedankt voor de reactie <3


ik zal proberen om met ze te praten bedankt voor de reactie <3

Wel echt doen! ik hoop dat het goed komt je verdient een leuk leven!!! 


Heyy ,

Geloof me ik heb daar ook aan gedacht maar ik verdien het niet om zelfmoord te plegen en jij ook niet! Mijn ouders zijn gescheiden im kinda ugly but i dont care about what people say, its not what people say its what you think and i think about myself im okay and if i think that than u can think it tho…

what ik probeer te zeggen is luister naar je zelf (niet als je zelfmoord wil plegen) maar denk aan jezelf wnr je mooi bent en trek je niks van andere aan! 

 

xx Me (een meisje van 12)


@uhhm heyy  your beautiful the way you are !!!!!!!!


@purpleflower  yes i know! is het in het positive of negatieve?

 

xx me


-Onnodige quote verwijderd-

positive!!! @uhhm heyy  je bent prachtig ik weet het zeker omdat je zei i'm ugly toen ik twaalf was was ik ook super onzeker echt niet normaal maar nu weet ik ik ben geen model maar wel mooi op mijn eigen manier zoals jij!


Hee Diana,

Vervelend dat je met zelfmoordgedachten zit. Het klinkt alsof de gedachten worden aangewakkerd door een aantal negatieve situaties die gebeurd zijn. Misschien zie je voor jezelf nu niet een oplossing en voel je je heel rot en komen daardoor de gedachten aan zelfmoord naar boven.

Je geeft aan niet te weten hoe en ik wil niet dat het pijn doet.. Daar kunnen en mogen wij je geen tips en adviezen bij geven. 

Wat ik je wel zou aanraden is om hier niet mee alleen rond te lopen en hulp te zoeken. Er zijn mensen die je hierbij kunnen en willen helpen en daar kun je dan ook zeker gebruik van maken. 

Je kan beginnen door er met iemand over te praten, iemand die je vertrouwt. Waarmee je deelt hoe jij je nou eigenlijk echt voelt en je verhaal kwijt kan. Misschien kan die persoon jou ook helpen met hulp zoeken, want dat is soms best moeilijk en spannend om te doen.  

Voor een verwijzing naar hulp kan je naar je huisarts gaan en het daarmee bespreken. De huisarts kan naar je verhaal luisteren en met je meedenken wat je het beste kan doen en welke hulp het beste bij je past, welke mogelijkheden je allemaal hebt. De huisarts kan je ook doorverwijzen naar een psycholoog of naar andere hulpverlening.   

Je kan een beroep doen op de geheimhoudingsplicht van de huisarts. Deze zal het dan niet met iemand anders bespreken, zoals je ouders. Als je 12-15 bent, kan je wel vragen om geheimhoudingsplicht maar beslist de huisarts of hij/zij het wel of niet met iemand bespreekt. Vanaf 16+ heb je recht op je eigen hulpvraag en zal de huisarts het geheimhouden. De huisarts kan je ook helpen als je het moeilijk vind om dit met iemand te bespreken, hij/zij kan het dan voor je vertellen, maar je kan het ook samen met de huisarts doen. Je kan dus samen met je huisarts dit met je ouders bespreken of je vraagt de huisarts of hij/zij het met je ouders bespreekt.

Wat je ook kan doen is de online therapie van 113. Je hebt dan ongeveer 8 sessies met een vaste psycholoog, de therapie is gratis en anoniem. Het is echt anoniem, je hoeft je niet te schamen.  Ook kan je in de therapie kijken wat jou zou helpen of wat voor mogelijkheden je hebt (bijvoorbeeld iets van hulp vragen). Het enige wat je nodig hebt is een mailadres om je te registreren en in te kunnen loggen.

Ze hebben ook een zelfhulpcursus, die zou je ook kunnen volgen.  Meer informatie staat op www.113.nl Je kunt ook gratis en anoniem, chatten of bellen met 113. Mocht je behoefte hebben aan een gesprek of heb je hulp/advies nodig kun je met hun een gesprek voeren. Ze zijn 24/7 bereikbaar. 

Helaas denken sommige mensen, bijvoorbeeld jouw ouders, dat het een fase is. Soms heeft het inderdaad ook wel te maken met je leeftijd en de groei die je doormaakt en hormonen. Maar dat is het niet alleen. Vervelend dat je ouders zo reageren en je op deze manier niet steunen.

Op de site van 113 staan tips voor naasten van iemand die zelfmoord wil plegen. Misschien is het een idee om dat aan je ouders te laten lezen, zodat ze wat beter weten hoe ze ermee om kunnen gaan. Daarnaast kun je altijd aangeven hoe je wel graag zou willen dat ze reageren of waar je behoefte aan hebt.

Gelukkig heb je voor jezelf ook redenen om het niet te doen. Zo heb je een belofte gedaan aan een vriend en heb je familieleden die veel voor je betekenen. Ik weet niet of je deze quote kent: “You may have a thousands reasons to die, but only one reason is enough for living.”

Groetjes,
Simply Me


Reageer