Hey meid! (althans dat denk ik) en anders hey jongen! :)

wat knap dat je het durfde te delen met je mentor, echt heel goed van je! wat was zijn reactie en wat gaat hij er verder aan doen? ik zou eens googelen waar je (als 15/16/17 jarige) hulp kan krijgen voor zelfmoordgedachtes want er zijn een heleboel opties en je kan het altijd proberen he! misschien kan je zelfs met je mentor opzoek gaan naar een hulplijn hiervoor. als je dat fijn zou vinden, want het gesprek met je mentor vond je wel fijn zei je! weet je verder wat de oorzaak is dat je je zo voelt en dat je met deze vervelende klachten zit? anders zou ik daar naar gaan kijken en het kern je mentor bespreken en hem aanhouden als vertrouwenspersoon hiermee!!

laat maar een reactie achter wat je ervan vind!

heel veel sterkte, succes en veel liefs🧡🧡 je kan het! ik steun je xx

Bedankt voor je lieve reactie

Hij vroeg wel of ik al hulp had en of ik ervoor openstond hulp van school te krijgen. Dat wilde ik niet. Toen hadden we afgesproken het tot de eerste toetsweek aan te kijken hoe het gaat.  Maar ik ben bang dat als ik zeg dat het dan slechter gaat dat hij dan wel hulp inschakelt al helemaal als ik zeg dat ik liever dood zou gaan dan door ga met mijn levem….  en ben bang dat mijn ouders gebeld worden. Ik wil gewoon niet dat ik met mijn ouders op gesprek moet. Ik kan gewoon niet praten met mijn ouders. 

Oorzaak weet ik niet zeker... Ik weet dat ik vorig jaar een hekel aan school heb gehad (dit jaar nog steeds, maar minder want ik heb het dit jaar wel gezellig in mijn nieuwe klas.) De plicht om te leren, de plicht om te moeten functioneren in het leven. Je moet werken, je moet geld verdienen.. Ik heb er niet voor gekozen om te leven, maar toch word mij van alles opgedragen, alles van me verwacht. Ik heb er gewoon geen zin in. Ik kan het leven niet accepteren zoals het is en ik hoef er voor mezelf ook geen moeite voor te doen. Het kan mij niet zo veel schelen allemaal… Ik kan er ook niet veel aan doen dat ik helaas op zo’n manier erover denk. 

En ik zou mijn mentor wel als vertrouwenspersoon willen, want ik voel me op mijn gemak bij hem, alleen ben ik ook bang dat ik hem er een beetje mee lastig val. Het is niet niks. Hij is ook maar een mens die zijn werk doet. En dan krijgt hij mij erbij… Ik wil hem er ook niet mee dwars zitten want het zijn zijn problemen niet. En ik weet nu al dat ik dan in tranen uitbarst net zoals de vorige keer. Ik wil wel maar ja… ik ben moeilijk

hey, ik snijd mezelf ook. Ik ben blijven zitten en kende niemand uit mijn huidige klas, dus ook niemand weet nog maar iets hiervan. Dus moest ik mijn handen wassen op school en deed mijn trui omhoog en zag een klasgenoot het ze vroeg wat het was en ik zei mijn kitten (voor de duidelijkheid ik heb geen eens huisdieren maar dat weten hun niet) ik heb al een gesprek gehad met mijn mentor en die weet wel van mijn depressie enzo maar ook niet van het snijden en zelfmoordpoging/gedachten. Nu zat dat meisje die het zag ook bij de mentor te wachten voor een gesprek. Tijdens de gym moest ze naar de wc omdat ze zich niet lekker voelde en ik moest even meelopen. Ze vroeg of ik ook na schooltijd nog een gesprek moest ik zei nee en zij moest wel. Ik vroeg waarom en ze vertelde dat ze zichzelf sneed en ook problemen had. Ze keek me aan en vroeg wat er daadwerkelijk aan de hand was toen heb ik gezegd dat ik mezelf ook sneed. Het is wel fijn om met iemand te praten die het zelfde meemaakt. Alleen ja oké ik wil het dus eigenlijk ook tegen mijn mentor zeggen maar ik wil ook niet dat mijn ouders het weten. Ik loop al wel bij ggz nu voor 3 weken denk maar daar heb ik het ook nog niet verteld omdat ik bang ben dat ze naar mijn ouders gaan. Ik zit er over te denken om het wel tegen mijn mentor te zeggen maar er dan gewoon bij zeggen dat ik niet wil dat mijn ouders het weten in ieder geval NU nog niet. 

Ik hoop dat je hier iets aan hebt

Bedankt voor je reactie

Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben.. Hoe gaat het bij de ggz? Wat doen ze daar of wat vragen ze? En zou je misschien willen laten weten hoe het ging met je mentor als je gaat? 

X

Ja het gaat wel beter ik heb ze wel verteld over deppresie enzo alleen snijden niet.  Het is gewoon beetje praten, maar ik zit in groepstherapie maar je kan ook kiezen om alleen met iemand. Maar dan is het gewoon een beetje praten met die kinderen maken meestal ongeveer hetzelfde mee en ja... ja ik weet nog niet wanneer ik ga maar als ik ga laay ik het weten.

Dank je wel