Hallo claudiatjuh24 :)

Je kunt wellicht praten met iemand die je vertrouwd of met 113 want zelfmoord is nooit de oplossing voor je problemen (het lijkt het op te lossen maar uiteindelijk maak je daarmee heel veel mensen zoals je ouders, je vrienden en je familie verdrietig)

-Dr8gon99

Hey,

geloof me: er zijn ALTIJD mensen die je zullen missen. ALTIJD. Ook de stomste docent of het stilste kind in de klas. Denk aan je buren, kennissen, mensen die je vroeger kende. Laat staan de gene die jou dan dood vindt. Ik weet zeker dat ook jou vader heel veel verdriet zou hebben. En er zijn echt nog veel mensen die jou zouden missen ookal lijkt nu van niet. 
 

Ik vind het heel knap van je dat je bent gestopt met snijden. Zelf sneed ik ook en was ik ook heel erg bang om terug te vallen. Wat ik heb gedaan is zorgen dat ik niet veel thuis was. Ik zit nu op 2 sporten in plaats van 1 en ik ga naar huiswerk begeleiding. Ik ben dan eigenlijk de hele dag weg en kom pas ‘s avonds thuis. Dan ga ik eten, nog even op de bank zitten en dan ga ik alweer slapen. Zorg dat er mensen om je heen zijn want met mensen om je heen doe je het natuurlijk niet. Zoek afleiding en gooi je mesje weg. Dat zou echt helpen hoe moeilijk het ook is. Het klinkt gek maar het voelt bijna alsof je een kind van 3 bent en je moet je knuffel weg doen. Alleen op een gegeven moment vergeet je hem toch. Doe dit ook met het mesje wat je gebruikt.

Als je dan toch in de verleiding raakt, kijk eens naar je littekens. Dit is wat je er van over houdt. Bedenk je eens hoe makkelijk het zou zijn om met korte mouwen/broek over straat of op school te lopen zonder dat je je ergens zorgen over hoeft te maken. Wat ik altijd doe als ik in de verleiding raak, is schrijven. Misschien klinkt het stom maar als je echt verdrietig bent en je gaat gewoon opschrijven wat je denkt en hoe je je voelt, voel je je daarna heel opgelucht. Dat is zeker een aanraden. Je kan ook naar een vertrouwingspersoon op school gaan. Volgensmij is er op elke school wel een soort van school psygholoog dag heet volgensmij een maatschappelijke medewerker. Dat is iemand waar je mee kan praten. En anders heb je altijd nog je mentor of een docent die je vertrouwt. 

Hoplijk heb je hier wat aan 

XX me :)