Skip to main content
Ik las dit en moest het gewoon delen met jullie...



Wil je zelfmoord plegen? Stel je dit dan eens voor. Je komt op een dag thuis van school. Je hebt een vreselijke dag gehad. Je bent net klaar om het op te geven. Dus ga je naar je kamer, sluit de deur, en haalt die zelfmoordbrief uit die je geschreven hebt en herschreven ! Pakt die fles pillen en neemt ze allemaal in. Je legt de brief op je borst, je sluit je ogen voor de laatste keer.

Een paar uur later, klopt je broertje op je deur. Je antwoordt niet, dus komt hij binnen. Het enige wat hij ziet is dat jij op je bed ligt, hij denkt dat je slaapt. Hij vertelt dit aan je moeder. Je moeder gaat naar je kamer om je wakker te maken. Ze merkt dat er iets vreemds aan de hand is. Ze pakt het papier in haar hand en leest het. Ze probeert je wakker te maken. Ze roept je naam. Je broer, helemaal verward, gaat tegen je papa zeggen dat 'mama huilt en zus' niet wakker wordt. Je vader rent naar je kamer. Hij kijkt naar je moeder, huilend en zittend naast je levenloos lichaam. Ze houdt de brief aan haar borst. Het raakt hem, wat is er aan de hand, en hij schreeuwt. Hij schreeuwt en gooit iets op de muur. En dan valt hij op z'n knieën, en begint hij te huilen. Je moeder kruipt naar hem toe, en ze zitten daar en houden elkaar huilend vast.

De volgende dag op school is er een aankondiging. De directeur vertelt iedereen over je zelfmoord. Het duurt een paar seconden om het te laten bezinken, iedereen wordt stil. Iedereen geeft zichzelf de schuld. Je leraren denken dat ze te hard voor je waren. Die gemene populaire meisjes denken aan alle dingen die ze tegen je hebben gezegd. Die jongen die je plaagde en lelijk noemde haat zichzelf omdat hij je niet vertelde hoe mooi je echt bent. Je ex-vriendje, degene die je alles verteld hebt kan het niet aan. Hij breekt en begint te huilen, en loopt weg uit de school. Je vrienden? Ze huilen ook, zich vragen zich af hoe ze nooit konden zien dat er iets mis was, wensen dat ze je hadden kunnen helpen voordat het te laat was. En je beste vriendin? Ze is in shock. Ze kan het niet geloven. Ze wist dat het niet goed met je ging, maar ze had nooit gedacht dat het zo erg zou worden... dat je er niet meer zou zijn. Ze kan niet huilen, ze kan niets voelen. Ze staat op, loopt uit de klas en valt op de vloer. Schudden, schreeuwen, maar er komen geen tranen.

Het is een paar dagen later, op je begrafenis. De hele stad is er. Iedereen kende je, dat meisje met de stralende glimlach en sprankelende persoonlijkheid. Degene die er altijd voor hen was, de schouder om op te huilen. Veel mensen praten over alle goede herinneringen die ze met je hadden, er waren er veel. Iedereen huilt, je kleine broer weet nog steeds niet dat je zelfmoord hebt gepleegd, hij is te jong. Je ouders zeiden hem enkel dat je dood was. Het doet hem veel pijn. Je was zijn grote zus, je had er altijd voor hem moeten zijn. Je beste vriendin, ze blijft sterk gedurende de hele dienst, maar zodra ze je kist in de grond laten zakken, verliest ze het gewoon. Ze huilt en huilt en stopt dagen niet met huilen.



Het is twee jaar later. Je leraren hebben ontslag genomen uit schuldgevoel dat ze je niet hebben kunnen helpen. Die gemene meisjes hebben nu aandoeningen. Die jongen die je plaagde snijdt zichzelf. Je ex weet niet meer hoe je moet liefhebben en slaapt alleen met meisjes. Je vrienden zinken weg in depressies. Je beste vriendin? Ze probeerde zelfmoord te plegen. Ze is er niet in geslaagd maar ze probeerde... je broer? Hij heeft eindelijk de waarheid ontdekt over je dood. Hij huilt zich ' s nachts in slaap, hij doet precies hetzelfde wat jij jaren hebt gedaan voor je zelfmoord. Je ouders? Hun huwelijk is uit elkaar gevallen. Je vader werd een workaholic om zichzelf af te leiden van je dood. Je moeder kreeg de diagnose van depressie en ligt de hele dag in bed.

Mensen geven er om. Je denkt het misschien niet, maar dat doen ze wel. Je keuze beïnvloedt jou niet alleen. Ze beïnvloedt iedereen. Beëindig je leven niet. Je hebt zoveel om voor te leven. Het kan niet beter worden als je het opgeeft.
Hoi!



Wat een confronterende tekst. Het is denk ik allemaal waar wat erin staat.



Verder weet ik niet goed wat te zeggen. Ik hoop dat deze tekst personen kan weerhouden van zelfmoord. Ik zal er in ieder geval wat langer over nadenken.



Bedankt voor het delen



Groetjes

x
Hoi,



Ik vind het inderdaad een confronterende tekst. Dit is zeker hoe het kan gaan na een zelfmoord. Het is goed om je dit te realiseren, zeker als je zelf op het punt staat om er een eind aan te maken. Echter heb ik er als depressieveling ook nog wat over te zeggen.



Ik ben niet verantwoordelijk voor het geluk van de mensen om mij heen. Dit klinkt waarschijnlijk egoïstisch, maar het is wel echt zo. Het is niet mijn schuld dat anderen zich er zo over kunnen opwinden als ik zelfmoord pleeg. Ik ben verantwoordelijk voor mezelf en daar houdt het toch echt op. En natuurlijk, ik realiseer me dat ik een zekere schuld zou hebben in de schade die ik erna aanricht, maar ik vind niet dat dat betekent dat ik dan maar geen zelfmoord moet plegen. Het is mijn leven en ik heb daar nog altijd het laatste woord over (vind ik). Anderen kunnen mij niet verplichten in leven te blijven, omdat ZIJ dat willen. Dat maakt hen dan weer egoïstisch...



Goed, om nog even wat belangrijks toe te voegen: Ik zeg hiermee zeker niet dat men dan maar zelfmoord moet plegen. Dat moedig ik in geen geval aan. Ik zeg alleen dat er ook een andere kant aan het verhaal zit. Dit verhaal bestempelt degene die zelfmoord heeft gepleegd als 'schuldige', terwijl diegene net zo goed een slachtoffer is. Diegene heeft echt niet zomaar besloten dood te gaan. Zij heeft zich waarschijnlijk jaren kut gevoeld en zich erover opgewonden. Het is in het grootste deel van de gevallen echt een weloverwogen keuze (vaak gemengd met emotie, dat zeker). Zie ook die kant van het verhaal, want zij zijn misschien wel het grootste slachtoffer. Zij zijn ten slotte dood.



Gr. Pin

heel mooi gezegd! :heart:


Hey 

Het is inderdaad een confronterende tekst. 

Zeker omdat ik een tijdje terug deze gedachten ook had. (Heb soms nog dat gevoel maar weet dat het niet de manier is)

Ik vind het goed dat je dit verhaal hier op hebt gezet. Het is heel mooi gezegd.  Er zijn ook andere kanten van het verhaal zoals Pim zei.

 

Ik kan jammer genoeg zeggen dat dit niet de manier is om van je problemen af te komen.

Zeker omdat ik toen een heel gedetailleerd plan had uitgestippeld en een backup plan en nog een en nog een. Ik had alles in huis. 

Je weet wat het antwoord is. Nu dat het niet is gelukt. Daar ben ik heel blij mee dat het niet is gelukt.

Ik had zoals in dit verhaal ook meerdere brieven geschreven. Ik heb ze nu nog. Maar om mij zelf en andere te helpen , dat dit niet de oplossing is. Ik vertel mijn gedachten en deze dingen niet in het openbaar zoals op school ofzo. 

 

Ik vind het top dat je dit in dit forum zet , dat zal mensen zeker helpen.

Groetjes.

Gebruikerc 


Niemand zal huilen als ik zelfmoord pleeg.


Niemand zal huilen als ik zelfmoord pleeg.

@Gastgebruiker . Er zijn altijd mensen die dat wel doen. Ook al denk je van niet. Dat dacht ik eerst ook , maar dat is niet zo.

 


Mooie tekst! Te laat gereageerd maar WoW 

groetjes 

Mij_Niet_Gezien 


Sjonge, ja je bent al geen forumlid meer maar deze tekst maakt me stil, ik heb er vochtige ogen van en ben onder de indruk. Dit zou iedereen moeten lezen. Wow  inderdaad !

Groetjes liefs Julian X


@Julian12 ja toch? Dit zou heel veel mensen kumnen helpen denk ik! 
 

groetjes 

Mij_Niet_Gezien 


onnodige quote verwijderd 


Wow, wat een tekst. Best confronterend, maar dat is juist goed! Dankjewel voor het delen, het betekent veel voor me. 


mooie tekst, ik herken dit soort gevoelens wel, thanks

-tekst aangepast i.v.m. forumregel 10-


mooie tekst, ik herken dit soort gevoelens wel, thanks

Neeeee?! Doe het nou niet! Ik wil je zooo graag stoppen!

Mij_Niet_Gezien 


@boywithdamage 

We lezen dat je in een lastige situatie zit. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen. Ook kan je voor hulp of ondersteuning contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl.


Dankje 

Gr.

Mirthe 


Reageer