Skip to main content

Hoi, 

Ik heb sinds een aantal weken weer last van zelfmoordgedachten komt vooral door veel stress, zorgen en mentale pijn, maar ga daar liever niet verder op in. Dit is bij mij niet een heel onbekend probleem. Ik heb van mijn 14de tot 17de nu heden wel is perioden gehad dat ik daar aan dacht en in therapie heb gezeten. Inmiddels ben ik veel sterker geworden en heb ik veel geleerd en is de pijn die ik vroeger voelde nu zeker in mindere maten, maar ik vraag me soms wel oprecht af of er iets mis met mij is. Ik leef in een gezin met mensen die van mij houden en ik heb op zich niks te klagen, maar toch ben ik altijd degene die zo struggled. Waarom is dat? Heeft iemand hier misschien een verklaring voor? Of kan iemand mij helpen? 
 

Liefs Rose 

Hey ik ben er voor je:) wat goed dat je therapie hebt gehad en je bent al zover gekomen dus alsjeblieft maak er geen einde aan. dat is geen oplossing er is niets mis met je ook al woon je in een gezin waar mensen van je houden kan je alsnog ongelukkig zijn ik zou hulp gaan zoeken als ik jou was en niet opgeven als er iets is mag je me altijd een bericht sturen onder deze topic ik zal af en toe kijken:)


Hey wat ontzettend lief van je! Doet me heel goed. Ik heb nu ook weer therapie, maar dat is voor faalangst en mijn psycholoog weet ook niet dat ik met dit probleem zit. Durf ik niet te zeggen, omdat ik vorig jaar ook bij hem zat voor sombere klachten en het dan voelt alsof zijn hulp niet heeft gewerkt maar wat wel zo is alleen deze gedachten nu toch weer op spelen. En sowieso vind ik het ook lastig om te praten, omdat ik niemand wil opzadelen met mijn problemen en ik dus vaak alles voor mezelf houd en daarom voel ik me er ook erg alleen in en alleen met mijn gedachten. 


Hey @Rose

 

Wat goed dat je iets plaatst op het forum! We lezen dat je in een lastige situatie zit. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen. Ook kan je voor hulp of ondersteuning contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl.

 

Groetjes en sterkte,

Evie (De Kindertelefoon)


Hey wat ontzettend lief van je! Doet me heel goed. Ik heb nu ook weer therapie, maar dat is voor faalangst en mijn psycholoog weet ook niet dat ik met dit probleem zit. Durf ik niet te zeggen, omdat ik vorig jaar ook bij hem zat voor sombere klachten en het dan voelt alsof zijn hulp niet heeft gewerkt maar wat wel zo is alleen deze gedachten nu toch weer op spelen. En sowieso vind ik het ook lastig om te praten, omdat ik niemand wil opzadelen met mijn problemen en ik dus vaak alles voor mezelf houd en daarom voel ik me er ook erg alleen in en alleen met mijn gedachten. 

Ik snap hoe jeje voelt hoe naar het ook voelt zelfmoord is nooit een oplossing ieder leven is Het waard en blijf praten en het is knap van je dat je een stap gezet hebt op dit Forum en sombere gedachten zijn sterk maar jij bent sterker jij kan zorgen dat ze minder worden en als dat niet alleen lukt dan met hulp en miss weet je nog niet hoe maar die hulp kan je dat bieden


Reageer