Skip to main content

Hoi, ik ben een meisje van 14 jaar en ik ben er bijna zeker van dat ik zelfmoord ga plegen binnekort. Ik heb nu al een paar weken enorme zelfmoord gedachten en ben van plan het voor 2023 te eindigen. Dit is niemand zijn schuld en ik vind dat ik niet kan klagen over mijn leven want mijn leven thuis enzo is gwn prima en daar ligt het ook niet persé aan. Mijn ouders gaan uit elkaar, het gaat super slecht op school, en ik heb echt geen zin in volwassen worden en heb een eetstoornis en huil elke dag en heb 0 motivatie en social anxiety en astma nog meer shit maar dat doet er niet toe. Ik weet gwn niet hoe ik hulp kan zoeken want ik wil dat mijn ouders hier niks van weten en praten erover vind ik erg moeilijk. Heeft iemand advies voor mij? 

Hoi @N_0910  ,

We lezen dat je in een lastige situatie zit. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen. Ook kan je voor hulp of ondersteuning contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl

Groetjes en sterkte,

Finn (De Kindertelefoon) 


Hey lieverd, jouw leven is zoveel waard. te veel om zelfmoord te plegen. hoe kut je je nu ook voelt, het komt echt goed. zelfmoord is geen oplossing, dus doe het aub niet! probeer er over te praten met iemand die je vertrouwt!

 


Heyy,

ik had beetje hetzelfde probleem. Ik liep voor het eerst mijn klas binnen. De eerste week begon het pesten al. Ik vertelde het aan de juffen en meesters, maar ze deden er niks aan. Al mijn vrienden stonden nooit voor me op, ik wist niet of ze me überhaupt wel aardig vonden. Ik voelde me niks, niemand vond me aardig, ik vond niemand aardig. Al snel verliesde ik motivatie om dagelijkse dingen te doen; zoals eten, slapen, huiswerk maken, respect tonen zelfs leven. Ik zag het nut niet in leven, ik bedoel: wat is het nut van leven als ik geen vrienden heb, gepest wordt, ik bedoel, ik ga toch dood. Ik kan het gewoon sneller laten gebeuren. Het was echt een slechte tijd. Maar ik had het opgelost, ik wist dat tegen iemand spreken de beste oplossing was. Ik was echt super bang maar het was echt een opluchting, al dat gewicht ging weg. Toen begon het stap voor stap beter te komen: het peste stopte (Ik was weggerend van school en de directeur had het eindelijk door), ik kreeg mijn motivatie om te eten terug, het gebeurde wel heel sloom, maar het gebeurde wel. Alles ging sloom. Ik werk nog steeds aan een paar dingen, maar wat echt helpt is alles even kwijtraken aan iemand, of het in een boek schrijven is, of tegen een vriendin vertellen. Het helpt echt. Je hebt nog zoveel leven voor je, je moet je tijd niet verspillen!! Je bent wat waard, vertrouw me, misschien heb je het nu nog niet door, maar later wel.

Hoop dat het helpt!!

XX Queertje:)


Ik ben nieuw op het forum dus weet niet hoe ik op een reactie moet reageren, maar Quincy en Queertje heel erg bedankt voor jullie advies. Ik ga binnenkort wel denk ik met iemand praten maar heb echt geen idee of dat gaat helpen maar dat zie ik wel, ik snap inderdaad het nut van het leven ook niet meer en heb laatst al een zelfmoord poging gedaan en die mislukte 


Hii,

ik hoop echt dat het snel beter gaat!! 

XX Queertje:)


Dankjewelll!! :) 


Reageer