De Kindertelefoon.nl

Hey Anouk_,

Het is echt niet jouw schuld dat je hier last van hebt! En 113 zal je zeker echt niet de schuld ergens van geven. Ze zijn er juist om jou te helpen en te zorgen dat jij je fijner voelt.

Hoe fijn het ook lijkt, zelfmoord is echt niet de oplossing. Je moet echt nog even doorzetten, want uiteindelijk gaat het gelukkig ook weer voorbij, ook al voelt dat misschien niet zo. Er zijn allemaal mensen die van jou houden, en je dus ook willen helpen. Probeer het eens aan je ouders, vriend(in) of mentor/vertrouwenspersoon te vertellen. Zij willen je vast helpen, en het kan al heel erg helpen om je verhaal gewoon aan iemand kwijt te kunnen. Jij staat hier niet alleen voor!

Ook kan je misschien naar je huisarts gaan om te vragen of die je kan helpen. Je huisarts kan je dan ook naar een psycholoog doorverwijzen, en die kan je vast ook helpen.

Wat ik meestal doe als ik hier last van heb, is tekenen of schrijven. Dan probeer ik mijn emoties uit mijn lichaam op papier (of online) te zetten. Je moet maar een beetje kijken wat je fijn vindt, of misschien bedenk je zelf wel iets wat hetzelfde doet. Wat ik ook graag doe is muziek luisteren en/of wandelen. Dan kan ik of mijn hoofd leegmaken, of een verhaaltje in mijn hoofd bedenken.

Als je echt denkt dat je zelfmoord gaat plegen, dan moet je 112 bellen. Zij proberen je dan zo snel mogelijk te helpen.

Ik snap dat je zo rust wilt creëren en als je zorgen weghalen, maar er zijn altijd andere oplossingen! Jij kan dit!

Succes!

Groetjes iemand.

Hi Lost in Life,

Bedankt voor je reactie, en dat je tips geeft wat ik misschien nog kan proberen om mezelf beter te voelen.

Als ik me klote voel dan ga ik net als jij tekenen, en dit zorgt ook wel voor afleiding maar dat duurt vaak maar even.  Muziek luisteren doe ik ook, en dit geeft dan wel even rust.

Voor mij is zelfmoord op dit moment de enige optie om van  alle zorgen en pijn af te komen, dit klinkt voor anderen waarschijnlijk heel raar, maar het is zo fucking moeilijk uit te leggen wat ik denk en voel, voor mij is het zo zwaar en is mijn leven voorbij… 

En het is niet zo dat ik geen hulp wil, maar weet je hoelang die wachtlijsten zijn, dat ga ik niet volhouden.  Mijn ouders en vriendinnen zouden het niet eens snappen, vandaar dat ik het alvast in een brief heb gezet. En 113 durf ik niet te bellen omdat ik dan niet eens meer weet wat ik moet zeggen.  

Ik doe echt mijn best hoor dat is het niet, maar ik ben gewoon kapot moe.

Hoi Anouk,

Wat vervelend dat je je zo slecht voelt en zelfmoord de enige optie vindt!

Fijn dat je de Kindertelefoon weet te vinden. We raden je aan om toch te bellen als je je heel slecht voelt. Zoals Lost in Life al zegt is 113 ook een mogelijkheid. Zij zullen je altijd helpen en je zeker niet de schuld geven dat je over zelfmoord denkt. Zij hebben, net als de Kindertelefoon, echt een luisterend oor en kunnen je ook vertellen dat je niet de enige bent die zich zo voelt. Verder zullen ze zeker met je meedenken over hoe je je beter zou kunnen gaan voelen. Maar je hebt gelijk: de wachtlijsten zijn lang en dat is een niet gemakkelijk te dragen gedachte. Maar nogmaals: 113 en de Kindertelefoon kunnen je een beetje helpen en hebben geen wachtlijst….

Veel sterkte,

Britta van de Kindertelefoon

Als je wilt kan je ook met 113 chatten. Voor wat je kan zeggen, in mijn ervaring stellen ze vooral vragen en moet je aan het begin alleen zeggen wat er is. Je kan dan gewoon zeggen wat je hier zegt: Voor jou is zelfmoord de enige optie om van alle zorgen en pijn af te komen.

Natuurlijk doe je je best! Het is ook niet helemaal niet makkelijk en het gaat ook niet in één keer. En ook al begrijpen je vriendinnen en je ouders je misschien niet helemaal, ze kunnen je wel steunen.

Ik heb vertrouwen in je!

Groetjes iemand.

Hey Anouk ik heb ook in de dezelfde positie gestaan als jouw ik sneed me met een schaar en deed daarna lotion er op voor extra pijn het stemmetje in me hoofd die zei niemand gaat je missen als weg ben het is voor iedereen beter alleen er zijn mensen die om je geven als je weg ben gaan hun je heel erg missen en uiteindelijk kwam mijn moeder erachter maar ze werd niet boos ze bleef kalm en hielp me Sindsdien heb ik die problemen gehad misschien kan je het ook proberen om met iemand te praten die jij heel erg vertrouwd ik hoop dat je iets kan helpen en ik hoop dat je nog niet dood gaat want mensen gaan je missen want het lijkt er soms niet zo op maar sommige mensen die houden van je en die willen niet dat je dood gaat.