Wat goed dat je er over wilt praten. Dat gaat je echt enorm helpen!

Goed dat al met je mentor praat over je depressie en angstklachten. Waarschijnlijk was dat ook eerst een flinke stap die je hebt genomen, maar daarna was je blij dat je het hebt gedaan. Dat zal hetzelfde zijn met dit onderwerp. Het is een drempel waar je overheen moet, maar daarna ben je blij en opgelucht dat je dat gedaan hebt. Je mentor zal het alleen maar fijn vinden als jij dit met hem/haar deelt. Daar zijn ze immers voor. Hij/zij zal juist blij zijn dat jij het vertrouwen in hem hebt zodat hij/zij je kan helpen. Dus je bent ze zeker niet tot last!

Als jij je er (nog) niet prettig vindt dat je ouders dit komen te weten, kan je dat natuurlijk zeggen. Maar besef ook dat je ouders ook alleen maar het beste met je voor hebben.

Als je liever met iemand praat die jou niet persoonlijk kent, kun je altijd bellen of chatten met een medewerker van de Kindertelefoon of 113. Bij hen kan je ook je hart luchten en zij gaan jou natuurlijk ook helpen en samen met jou naar oplossingen zoeken. 

Sterkte!

Groetjess