Hii,, ik voel me de laatste tijd heel kut. Ik ben er namelijk achter gekomen dat ik fomo heb (fear of missing out) dus ik word heel verdrietig als vriendinnen van mij met elkaar zijn en ik daar niet bij ben. Dus als ik dan net zoals nu midden in de nacht en het huilen ben voel ik me zo kut dat ik denk misschien is het gewoon beter als ik er een einde aan maak. Dan word ik bang, ik wil er geen einde aan maken ik wil verder leven. Ik wil er heel graag net iemand over praten maar ik ben bang dat mijn vrienden dan denken dat ik aandacht wil of dat ze juist heel veel zorgen om mij maken. Het liefst zou ik eigenlijk op therapie willen dat ik erover kan praten met iemand die ervoor bestemd is maar ik durf dit alles niet tegen mijn ouders te zeggen. Ik weet ook niet waarom. Stiekem hoop ik een beetje dat een vriendin dit ziet en dat ze weet dat ik het ben zodat het tenminste niet lijkt dat ik aandacht zoek. Ik vind het heel fijn om dit even getypt te kunnen hebben alsof ik het toch nog tegen iemand kan zeggen. Ik hoop dat iemand dit misschien herkent en een reactie geeft op dit bericht. Nou uhm doeggggg
Hoi
Je voelt je niet prettig, en denkt er soms aan er een einde aan te maken. Je vertelt eigenlijk niet dood te willen, en wel verder te willen leven, maar je hebt het niet gemakkelijk. Hmm, niet fijn voor je. Goed dat je het hier even allemaal uitgeschreven hebt.
Je voelt je soms erg ongelukkig. Vooral wanneer je last hebt van fomo. Het liefst zou je hier met iemand over praten, maar je weet niet goed hoe hieraan te beginnen. Wat dacht je ervan om via school om hulp te vragen? Je zou contact op kunnen nemen met je mentor, en bekijken of jullie eens een gesprekje kunnen voeren. Eventueel zou je ook doorverwezen kunnen worden naar een leerlingenbegeleider of schoolpsycholoog. Daar kan je ook gesprekjes mee voeren.
Via de huisarts kan je ook aan hulp komen. Denk je je ouders te durven vragen eens naar de huisarts te mogen? Mogelijks kan je ook op je eentje naar de huisarts. Bij de huisarts kan je dan vertellen waar je mee zit, dat lucht alvast op, en zal de huisarts je kunnen helpen. Niet alleen kan deze je helpen met de dingen waar je mee zit, maar ook met het inlichten van je ouders.
Als je niet goed weet hoe je ouders te vertellen over de huisarts, zou je iets kunnen zeggen als ‘Hey, ik voel me de laatste tijd niet zo goed. Ik denk dat ik best eens naar de huisarts ga.’ Eenmaal bij de huisarts zou je de ouder die eventueel meegekomen is, kunnen vragen om in de wachtkamer te wachten. Heb je op het einde van het gesprek graag dat de huisarts die ouder vertelt wat er aan de hand is, kan dat.
Je kan altijd anoniem bellen of chatten met de Kindertelefoon. Zeker wanneer je je ongelukkig voelt. Net zoals het fijn kan zijn om in dit topic te schrijven waar je mee zit, kan het goed voelen om in een gesprekje te vertellen wat er speelt.
Wat je vriendinnen betreft, kies je maar wie je in vertrouwen neemt. Vertel je graag aan één of aan enkele vriendinnen wat er aan de hand is, kan dat. Ik kan me namelijk moeilijk voorstellen dat ze zullen vinden dat je je aanstelt. Personen die bang zijn om zich aan te stellen, stellen zich namelijk zelden aan.
Gr. Kenshin
Omg ik vroeg me de laatste tijd af wat ik had want ik heb namelijk precies hetzelfde! En ik kan je eigenlijk niet echt tips geven sorry want ik weet zelf ook niet wat ik er aan moet doen 
maar weet dat je niet alleen met dit bent! En denk a.u.b niet aan zelfmoord. Denk gwn aan de toekomst! Je maakt vast nog meer betere vrienden
verder heb ik geen tips meer. Want ja heb het zelf ook. Maar blijf doorgaan t komt goed
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
