ik ben 13, ik heb ptss, add en ben depressief. al maanden ben ik bijna 24/7 bezig met het plannen van mijn dood en snijden, opnieuw en opnieuw. ik moest door de zelf beschadiging een keer naar het ziekenhuis voor hechtingen. het is net een verslaving, de drang, het verlangen. niks of niemand die me tegen houd, niks dat me weerhoud van het snijden en de gedachten om mezelf om te brengen, ik heb therapie gehad maar het heeft me niks opgeleverd. ik wil af van de pijn, de gedachten, de stemmen, de herinneringen, alles! de stemmen en het tegen mezelf praten, het maakt me gek! het negatieve zelf beeld en de haat die ik voel naar mezelf, naar mijn vader. ik zit van top tot teen onder de littekens, ik isoleer me zelf, ik kan mijn vriendschappen en realatisch niet in stand houden, ik raak langzaam iedereen om me kwijt. mensen hebben me vaak bedrogen,tegen me gelogen, me gebruikt. ik ben er klaar mee. life has been a facking bitch, and humanity had let me down several times.
Bladzijde 1 / 1
Dan gaat het leven je deze keer niet naar beneden halen. Je hebt een goede keuze gemaakt om naar dit forum te komen.
Zoek contact met 113. Daarnaast moet je je minder isoleren en dat heb je gedaan door deze stap te zetten. Vertel al je verhalen op dit forum en deel ze. Schrijf al je verhalen op, Teken over je verhalen. Doe er iets mee en leer ze te accepteren zodat je er mee om kunt gaan. Als je ze juist wil vergeten, maak je af en toe een wandeling om aan andere dingen te denken, of zoek iets anders waardoor je afgeleid wordt, zoals gaming. Wandelen heeft als voordeel dat je beweegt en daardoor geluksstofjes aanmaakt. Beweging en sport zijn medicijnen tegen depressie.
Ook vriendschap werkt. Zoek vrienden, bijvoorbeeld online als je moeite hebt. Wat vind je leuk? Zoek dan online naar '[vul hobby in] community'. Als je niks leuk vindt, begin je met tekenen. Niemand kan het, dus als jij dat ook niet kan, is dat volkomen normaal en hoef je je er geen zorgen om te maken.
Het leven heeft vaak tegenslagen maar soms geluk.
Je verhalen delen helpt ook. Dan voel je je minder eenzaam ermee. Deel ze hier, onder dit topic. Het voelde goed om dit te delen, toch?
Groetjes,
Geen_Naam
Zoek contact met 113. Daarnaast moet je je minder isoleren en dat heb je gedaan door deze stap te zetten. Vertel al je verhalen op dit forum en deel ze. Schrijf al je verhalen op, Teken over je verhalen. Doe er iets mee en leer ze te accepteren zodat je er mee om kunt gaan. Als je ze juist wil vergeten, maak je af en toe een wandeling om aan andere dingen te denken, of zoek iets anders waardoor je afgeleid wordt, zoals gaming. Wandelen heeft als voordeel dat je beweegt en daardoor geluksstofjes aanmaakt. Beweging en sport zijn medicijnen tegen depressie.
Ook vriendschap werkt. Zoek vrienden, bijvoorbeeld online als je moeite hebt. Wat vind je leuk? Zoek dan online naar '[vul hobby in] community'. Als je niks leuk vindt, begin je met tekenen. Niemand kan het, dus als jij dat ook niet kan, is dat volkomen normaal en hoef je je er geen zorgen om te maken.
Het leven heeft vaak tegenslagen maar soms geluk.
Je verhalen delen helpt ook. Dan voel je je minder eenzaam ermee. Deel ze hier, onder dit topic. Het voelde goed om dit te delen, toch?
Groetjes,
Geen_Naam
Hoi depressed-metalhead,
Wij lezen dat je het heel erg moeilijk hebt en bezig bent met het plannen van je dood.
Het is wel goed om te zien dat je over deze zelfmoordgedachtes in gesprek wilt gaan, want dit zijn geen dingen om alleen mee te zitten.
Als je hierover wilt praten kun je elke dag tussen 11:00 en 21:00 bellen (0800-0432) of chatten met De Kindertelefoon, www.kindertelefoon.nl.
Je bent ook welkom om te bellen (0900-0113) of chatten (www.113.nl) met 113 Zelfmoordpreventie. Zij zijn gespecialiseerd in het praten over zelfmoord en zijn dag en nacht bereikbaar. Je kunt bij hen ook gratis een online therapie volgen: dan spreek je meerdere keren met dezelfde psycholoog en blijft nog steeds anoniem.
We hopen dat je hiervoor de juiste hulp vindt.
Hartelijke groet en veel sterkte!
Hester van De Kindertelefoon
Wij lezen dat je het heel erg moeilijk hebt en bezig bent met het plannen van je dood.
Het is wel goed om te zien dat je over deze zelfmoordgedachtes in gesprek wilt gaan, want dit zijn geen dingen om alleen mee te zitten.
Als je hierover wilt praten kun je elke dag tussen 11:00 en 21:00 bellen (0800-0432) of chatten met De Kindertelefoon, www.kindertelefoon.nl.
Je bent ook welkom om te bellen (0900-0113) of chatten (www.113.nl) met 113 Zelfmoordpreventie. Zij zijn gespecialiseerd in het praten over zelfmoord en zijn dag en nacht bereikbaar. Je kunt bij hen ook gratis een online therapie volgen: dan spreek je meerdere keren met dezelfde psycholoog en blijft nog steeds anoniem.
We hopen dat je hiervoor de juiste hulp vindt.
Hartelijke groet en veel sterkte!
Hester van De Kindertelefoon
lieve lieve metalhead,
wat herken ik onwijs veel in je verhaal.. ik had het zelfde kunnen schrijven een paar maanden terug.
dat zelfmoord en snijden geen oplossing is dat weet je al.. en dat ga ik je dus ook zeker niet vertellen!
wat ben ik ontzettend trots dat je dit hier verteld! en ik hoop dat je snel een reactie geeft, ik wil je meegeven dat praten helpt. hoe nutteloos dit ook voelt op het moment. als je weer zo diep in je gedachtes zit bel dan iemand waarmee je echt kan praten en anders is 113 een hele goede optie.
probeer manieren te vinden om je woede en verdriet te uiten, je kan het niet alleen! hulp vragen is niet erg.
snijden is inderdaad ontzettend verslavend.. en heet neemt je echt helemaal over, vooral als je last hebt van stemmen en angst. soms is het goed om je angsten aan te gaan, maar niet als je zo veel paniek geven dat je het niet meer aan kan. wat je kan proberen is om rust gevende medicatie te vragen bij je psycholoog.
probeer hoe lastig het ook is om je niet constant te gaan isoleren, maak een praatje of ga desnoods alleen even met je ouders mee boodschappen doen. blijf in contact met mensen waarmee het goed gaat, zodat je niet vergeet hoe het ook kan zijn.
ook al voelt het alsof je angsten, depressie en zelf haat nooit meer over gaan.. dat gaat het zeker weten wel! dat beloof ik je.
en ik weet dat je dit leest en denkt "wat een ongelovenlijke bullshit wat die gast praat" geloof me.. ik heb het vaak genoeg gedacht toen mensen deze dingen tegen mij zeiden. maar de kracht om het voor 1 keer wel te geloven zit ergens heel diep in je, en die kracht voelt zich gevangen en die wil er uit.
laat jezelf en die kracht vrij en blijf vechten, zoek reden om te blijven vechten.
voor mij is dat heel lang alleen maar mijn hamster geweest, stelt niks voor maar toch. wat moet dat beestje nou als ik dag en nacht in mijn bed te snijden..? dan doe ik en mezelf pijn en dat arme diertje.. ik kan haar niet verwaarlozen omdat ik me slecht voel..
en wauw wat heeft dat me een energie gekost, het oppakken eten geven van dat diertje, maar het hielp me wel herinneren dat ik ook moet eten, drinken en douchen.
vind je motivatie in iets al is het iets kleins, hou vol!!
groetjes,
me
wat herken ik onwijs veel in je verhaal.. ik had het zelfde kunnen schrijven een paar maanden terug.
dat zelfmoord en snijden geen oplossing is dat weet je al.. en dat ga ik je dus ook zeker niet vertellen!
wat ben ik ontzettend trots dat je dit hier verteld! en ik hoop dat je snel een reactie geeft, ik wil je meegeven dat praten helpt. hoe nutteloos dit ook voelt op het moment. als je weer zo diep in je gedachtes zit bel dan iemand waarmee je echt kan praten en anders is 113 een hele goede optie.
probeer manieren te vinden om je woede en verdriet te uiten, je kan het niet alleen! hulp vragen is niet erg.
snijden is inderdaad ontzettend verslavend.. en heet neemt je echt helemaal over, vooral als je last hebt van stemmen en angst. soms is het goed om je angsten aan te gaan, maar niet als je zo veel paniek geven dat je het niet meer aan kan. wat je kan proberen is om rust gevende medicatie te vragen bij je psycholoog.
probeer hoe lastig het ook is om je niet constant te gaan isoleren, maak een praatje of ga desnoods alleen even met je ouders mee boodschappen doen. blijf in contact met mensen waarmee het goed gaat, zodat je niet vergeet hoe het ook kan zijn.
ook al voelt het alsof je angsten, depressie en zelf haat nooit meer over gaan.. dat gaat het zeker weten wel! dat beloof ik je.
en ik weet dat je dit leest en denkt "wat een ongelovenlijke bullshit wat die gast praat" geloof me.. ik heb het vaak genoeg gedacht toen mensen deze dingen tegen mij zeiden. maar de kracht om het voor 1 keer wel te geloven zit ergens heel diep in je, en die kracht voelt zich gevangen en die wil er uit.
laat jezelf en die kracht vrij en blijf vechten, zoek reden om te blijven vechten.
voor mij is dat heel lang alleen maar mijn hamster geweest, stelt niks voor maar toch. wat moet dat beestje nou als ik dag en nacht in mijn bed te snijden..? dan doe ik en mezelf pijn en dat arme diertje.. ik kan haar niet verwaarlozen omdat ik me slecht voel..
en wauw wat heeft dat me een energie gekost, het oppakken eten geven van dat diertje, maar het hielp me wel herinneren dat ik ook moet eten, drinken en douchen.
vind je motivatie in iets al is het iets kleins, hou vol!!
groetjes,
me
hey depressed-metalhead ik herken mezelf best wel in je verhaal ik heb zelf ptss depressie en bpd, ik snij mijzelf ook ookal is dat nu wel iets minder dan eerst en ik heb afgelopen december een zelfmoordpoging gedaan maar is mislukt heb toen wel in ziekenhuis gelegen en daarna in de crisis maar ik ben een soortvan blij dat het toen niet is gelukt want ik heb sinds toen best veel dingen meegemaakt die ik niet wou missen en een vriendin van mij (heeft ook shit meegemaakt enzo) zei een keer tegen mij als je dood bent kun je niet meer terug, als je leeft heb je de keuze nog om te leven en om te sterven. ze zei ook tegen mij toen ik heel diep in de put zat van probeer het nog een dagje dan kun je daarna altijd nog dood maar probeer het nog even, je hoeft niks te doen. je hoeft alleen maar te ademen. ik hoop dat dit jouw ook helpt en van het snijden ja dat is echt heel erg verslavend - De tekst is verwijderd, is in strijd met de forumregels - probeer niet bij te houden hoelang je niet hebt gesneden, want dan ga je er steeds aan denken. probeer het niet te forceren om te stoppen, probeer er therapie voor te krijgen en als het beter met je gaat heb je ook minder drang om te snijden. als je het gaat forceren met het stoppen dan ga je er heel erg aan denken en word de drang alleen maar groter (tenminste dat was het geval bij mij) maar anyway much love and hold on &#x;
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
