Skip to main content
Hoi ik ben Lisa 15 jaar

4 maanden gelden heeft een meisje uit mijn klas zelfmoord gepleegd. Het heeft heel veel inpact op mij gehad en ik voel mij niet meer het zelfde als daarvoor. Ik ben bijna alleen maar verdrietig en voel me nooit echt meer gelukkig. Ik zelf heb geen neiging naar zelfmoord. Maar ik weer niet of ik ooit nog mezelf ga worden heeft iemand tips kan er gewoon over praten met familie en vrienden maar liever heb ik het met hun daar niet de hele tijd over. Mijn vriendinnen zeggen dan ook zullen we even ergens anders over hebben.

Ook is een vrienden van mij heel erg depressief sinds die tijd ze heeft zichzelf gesneden en ik ben bang dat ze zelfmoord wil plegen ook heeft haar zus een zelfmoord poging gedaan toen ze het hoorde over het meisje uit haar zus der klas. Maar hij is mislukt. Haar ouders weten er niks moet ik het aan mijn eigen ouders vertellen (onze ouders zijn bevriend) of aan een docent. Mijn vriendin zelf vind het niet fijn om er over te praten.
Heey,



De zelfmoord van een meisje heeft grote inpact gehad op jouw en je voelt je daardoor erg verdrietig. Was je goed bevriend met dat meisje? Het kan goed voorkomen dat je er zo van geschrokken bent dat je niet meer weet wat te doen.



Het is daarom heel verstandig dat je met mensen hierover kan praten. Je kan inderdaad met je vrienden erover hebben. Maar je kan bijv. Ook met je mentor erover hebben en hoe hij/zij je verder kan helpen.



Een vriendin is depressief en de zus heeft een poging gedaan. Maar dat weten de ouders niet. Bedoel je dan dat ze niet weten van die poging of dat ze niet weten dat die vriend(in) depressief is, of allebei?



Op zich maakt dat ook weinig uit. Beter vertel je het niet aan je ouders. En al helemaal niet als ze bevriend zijn met die ouders. Als je ouders geheimen voorzich kunnen houden zou er geen probleem zijn. Maar als ze dat moeilijk vinden dan lijkt het in mijn ogen geen goed idee.



Het komt immers nog veel harder aan bij die ouders als ze het moeten horen van andere dat hun dochters/ zoon depressief is. En zelfs een poging hebben gedaan.



Je moet voorstellen dat er een dierbare overleed in je familie en dan hoor jij het niet van je ouders of familielid, maar hoor je van een vriend dat die gene overleden is. Dan zak je ook door de grond.



Ik had hetzelfde met een oom van mij. Hij was overleden en de hele familie wist het. Behalve ik. En op een gegeven moment kwam een collega van die oom bij ons en zei tegen mij gecondoleerd met je oom. Dat kwam echt heel hard aan.



Dus doe dat maar niet.



Probeer met mensen te praten over het gene waar jij mee zit.



Je kan ook altijd praten met de Kindertelefoon. www.kindertelefoon.nl zei willen altijd graag naar je luisteren en samen opzoek gaan naar een oplossing.



Je kan ook praten met www.113.nl, maar ik denk dat dat niet nodig is bij jou het geval omdat je aangaf zelf geen suïcide te willen plegen. Maar als het toch ooit zover komt. Dan kan je ook bij hun terecht ze zijn 24/7 online dus je kan je verhaal doen waarneer je zelf wilt.



Sterkte!



Future

Reageer