Hoi,

Allereerst bedankt voor je snelle reactie.

Ik zal (als ik daartoe in staat ben) naar iemand met geheimhoudingsplicht gaan en kijken of ik het diegene durf te vertellen.

In het geval van mijn ouders: we hebben het wel af en toe gehad over zb en zm als er bijvoorbeeld iets over in de krant stond, waardoor ik nu wel een redelijke inschatting kan maken van hoe mijn ouders daarover denken, maar die inschatting is nou niet bepaald bemoedigend. Kleine vraag die ik ben vergeten: als ik besluit het te vertellen, is het dan handig om ook direct te vermelden dat ik drink en rook op een bijna dagelijkse basis?

Misschien heb je inderdaad gelijk over mijn vrienden en dat dat relatief gemakkelijk zou moeten gaan (vooral aangezien zij al weten dat ik rook en drink en ik dat dus niet meer hoef te vertellen), alleen heb ik niet graag dat zij zich zorgen om me gaan maken als ze dat al zouden doen.

Heeyyy

Wat goed dat je het aan iemand wil vertellen! Ik heb wel wat tips, ik hoop dat je er wat mee kan:

• schrijf alles op in een brief, en geeft die aan je mentrix, vertrouwenspersoon of wie dan ook. Dat is al een stuk makkelijker dan vertellen

• wil je geen brief schrijven, dan kan je altijd nog voor jezelf even alles op papier zetten, zodat je al goed weet wat je wil zeggen en wat niet.

• ik snap dat je bang bent dat je vrienden zich schuldig gaan voelen. Ik zou in ieder geval zo duidelijk mogelijk proberen te vertellen dat het voor jou ook een manier is om met je gevoelens om te gaan. 

• of je moet vertellen dat je drinkt en rookt: ik zou het wel doen. Wanneer je dat doet zal je zelf moeten beslissen denk ik. Het kan natuurlijk dat je in het eerste gesprek het genoeg vindt om alleen te vertellen over zb. Best grote kans dat ze minstens nog een gesprekje met je wil, misschien kan je het dan pas vertellen als je dat prettiger vindt. 

Ik weet niet of je hier wat aan hebt, maar ik hoop het wel. Veel sterkte en succes in ieder geval!

Greetzzz Daniëlle