Skip to main content

Hallo,

 ik ga onder de naam lotte, en ik ben 13 jaar oud. 

Dit afgelopen schooljaar was een top jaar, echt waar! leuke klas, gezellige dagen en voldoendes deden me echt goed, kon niet beter! totdat ik op de helft van het jaar begon met selfharm om mn geestelijke emoties te verminderen en om te zetten naar lichamelijke pijn.  DISCLAMER: ik ben 100% clean nu. Maar 3 weken geleden zijn mijn vriendinnen naar de mentor gegaan, en het verteld.

Verteld dat ik aan sh deed. en gezegd dat ik niet at, DAT IS NIETEENS WAAR!!. de mentor riep me uit de les; t is een beetje zon bezorgde moeder mijn mentor. ze was wel echt heel aardig en ze vroeg of het waar was enz, en ik ontkende alles om niet in de problemen te komen. Een lesuur daarna kwam ze weer naar mij toe om te vragen als ze het met mijn ouders mocht delen. k had het gevoel dat mn ouders toch niks om me gaven omdat we nooit gesprekken hadden dus t mocht wel, want ze zou erbij zeggen namens mij dat ik zei dat het niet waar was. Nou ouders gebeld, en dat was het vreselijk. mn moeder zo hard zien janken heeft me echt heel erg geraakt. maar ik ontkende alles weer. alles. toen waren het nog een beetje wondjes, en nu inmiddels littekens. maar de mentor heeft blijkbaar niet gezegd namens mij dat het niet waar was, dus ja. ze zei tegen mn ouders dat ik op gesprek moest met huisarts/leerling begeleider mr k bleef mn ouders maar vertellen dat het niet waar was. ik heb spijt van het feit dat ik keihard tegen hun gelogen had, maar na mijn laatste snij-dag zegmaar, ging het eigenlijk heel goed en ben ik als een sterk mens eruit gekomen, uit de wereld van sh. dus het gaat gwn heel erg goed. maar alsnog moet ik overmorgen met mn ouders, mentor en leerlingbegeleider op gesprek en ik ben gwn heel erg bang, en k wil dat gwn niet omdat docenten en ouders ouder zijn, dus alles over je kunnen verzinnen. ik verberg mn littekens trouwens wel. ik draag lange mouw en armbandjes. voordat mn vriendinnen naar de mentor waren geweest deed ik dat niet, maar ik vind mn littekens nu een symbool van dat het slecht ging, maar het gaat nu gewoon goed. dus als mijn ouders mijn littekens zien denken ze dat het niet goed gaat. ik ben gewoon heel erg bang. ik wil niet op onnodig gesprek.

 

Reactie is door De Kindertelefoon aangepast. Houd de tekst van je bericht leesbaar. Gebruik spaties en punten en let op je spelling.

 

help me alsjeblieft…..

lotte

Hey,

Ik denk dat hulp altijd goed is maar ik zou aan je ouders alles vertellen ook dat je er nu sterker uit bent gekomen enz. Misschien snappen je ouders het dan beter. Ik hoop dat dit je helpt en dat je echt geen sh meer doet<3 stay strong <3

Groetjes,

Anoniempie145


Hoi hoi wat een situatie voor je zeg! De tip van @Anoniempie145  is heel goed. En als je het moeilijk vind om het allemaal te vertellen kun je het ook opschrijven of typen en printen. En ze dat laten lezen. Dan kun je goed nadenken wat je wilt typen en dus wilt delen met ze, en je hoeft dan niet zo eng daar te zitten vertellen. Je beschrijft het hier ook al heel goed dus dat moet lukken! En als ze daarna vragen hebben en je hebt niet meteen een antwoord of je wilt daar over nadenken dan mag je dat gerust zeggen. Veel sterkte hiermee! 

Groetjes liefs Tartan X


ja, maar ik heb echt geen goede band met mn ouders..

 


Reageer