Skip to main content

Hai allemaal, Bird hier.

 

Dus, ik ben een 17 jarig meisje. Op mn 14de werd er kanker in mijn systeem gevonden. Vanaf toen ging alles eigenlijk heel snel en is het een beetje wazig voor me.

Mijn ouders zijn gescheiden, al sinds ik 4 was. Ik heb nu een stiefmoeder en stiefvader. Ook heeft mijn biologische vader 2 nieuwe kids gekregen samen met mijn stiefmoeder en heb ik er door haar een stiefbroer bij gekregen.

Uhm, sinds ik ziek ben heb ik gemerkt dat mijn ouders heel egoïstisch zijn..

Mijn vader trekt alles naar zich toe, hij is ervan overtuigd dat hij er het meest mee zit terwijl ik degene ben die ziek is. Mijn stiefmoeder gedraagt zich alsof ik er wat aan kan doen dat ik ziek ben, ookal zegt ze van niet.

Mijn moeder kon nooit bij me blijven slapen in het ziekenhuis, met het excuus dat mn stiefvader dan alleen thuis zou zitten. (Ook al is hij een volwassen man en was ik nog maar 14.) Ook maken mn stiefvader en ik vaak ruzie en dan verdedigt ze me niet.

Sinds een tijdje geleden sneed ik mezelf met zo'n beetje alles wat ik kon vinden. Scharen, messen, een pincet. You name it. Ik ben gesnitched op school door een klasgenootje en mijn mentor heeft mij en mijn moeder gebeld voor een gesprek. Dus dat was leuk (not.) 

 

Ik ben al een tijdje gestopt en ga naar een psycholoog e doe EMDR voor alle trauma. Maar de laatste tijd heb ik weer de impuls om mezelf pijn te doen. Tegenwoordig doe ik dit vooral door mezelf te knijpen, krabben of oude wondjes weer open te pulken.

 

Heeft iemand nog tips?

Met mijn ouders praten helpt niet want wat ik ook zeg ik krijg hetzelfde excuus.

Als je jezelf wilt snijden zoek dan aflijding bijvoorbeeld praten met vrienden of vriendinnen misschien help het om iets met je handen te dan


Hoi wat erg voor je… ik kan uit je verhaal niet opmaken of je nogsteeds kanker hebt, of ik lees d’r gwn overheen….

we hebben hier op het forum nog iemand die met kanker te maken heeft….. ik link hem nu niet, maar ik hoop dat hij snel reageerd…

 

wat erg voor je dat je moeder nooit blijft slapen. 
ik vindt eigelijk dat dat als moeder - zijnde niet acceptabel is…. Miss als je de volgende keer naar het zieken huis gaat ( als je nog gaat) je bff of andere vriendin meenemen, als dat mag…..

 

als je jezelf weer pijn wilt doen heb ik een betere tip voor je, doe een elastiekje, om jer hand, pols, en iedere keer als je neigingen krijgt. Dan trek je aan dat elastiekje, doet mider/geen pijn, en is een goede aflijding…

 

(vaak) 

 

Mij_Niet_Gezien 


Hey hey

Ik hoop dat het snel beter met je gaat. Zelf heb ik ook neigingen gehad om mezelf pijn tedoen. Ik ben eigenlijk gestopt doordat ik een litteken om mn arm had en me er enorm voor schaamde. (Fun fact: iedereen denkt dat het mijn kat was) ook ben wat andere dingen gaan doen die ik leuk vond zoals chatten en gamen. Ik hoop dat je iets kan vinden wat voor jou werkt.

Heel veel beterschap meisie!


Dankjulliewel! Ik zal dit inderdaad proberen.

 

Mijn moeder weet er al van maar ik vind het niet fijn om dit met haar te bespreken. Ook heb ik hele lichte markeringen hoog op mn arm die ik dus altijd verstop aangezien ik geen smoes heb zoals een kat haha

Ik ben bijna klaar met behandelingen, 3 Maart namelijk


-onnodige quotes verwijderd-

Fijn, fijn dat 3 maart ( waarschijnlijk ) dit hoodtuk afgesloten wordt!!

 

wel vindt ik dat dat jij denkt dat je niet naar je ouders kan wel erg, want je hoort gwn als kindt altijd bij je ouders teregt te kunnen! Want het zijn gwn jou! Ouders(!) 

 

ik zou ze dit vertellen, en dan even zonder(!) al die stief ouders/ broerjes/zusjes ect. Vertel je ouders dat je bij hun terecht wil kunnen ( met problemen) 

vertel je moeder hoe erg het is dat als je ziek bent , je moeder zonodig naar haar vriend miet, tereijl botabene haar eige kind in het ziekenhuis ligt! 
 

vertel je vader dat hij niet ziek is maar dat jij dat bent!  Vertel het ze, vertel ze dat het nu even niet om hun gaat ( of hun vriend(innen) ). Maar evn om JOU! 
 

dit klinkt miss heel egoïstisch, en veel mensen die dit lezen zullen denken; wat heeft die een grote mond” nee! Heb ik niet, maar dat jij dr zo onder lijdt is niet ok! ( ps, ik doe echt niet altijd zo tegen m’n ouders” ) maarja… kinderen voeden hun ouders ook op, dus please , vertel het ze , ook voor je EIGE bestwil!

 

 

Mij_Niet_Gezien 


Hoi,

Wat lastig voor je dat je thuis weinig steun krijgt.  Wat goed dat je hier op het forum komt om tips te vragen, hoe hiermee om te gaan.

Je kunt ook De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen of samen met de Kindertelefoon wil kijken hoe je je situatie kunt verbeteren.

Sterkte! Groetjes,

Mariska (De Kindertelefoon)


Reageer