Zelfbeschadiging

  • 16 September 2018
  • 10 reacties
  • 161 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hey,
Ik was juist een week gestopt met mezelf te beschadigen (buiten dan dat ik niet meer slaap) maar ben nu juist weer gestart. Ik voel me hier zo rot over en weet niet wat ik moet doen. Want binnen een week ga ik naar een arts gaan voor mijn littekens op mijn arm maar ik ben dan bang dat hij die op mijn enkel ook gaat zien en mijn ouders gaat inlichten. Heeft iemand tips over wat ik nu moet doen?

X juju s

10 reacties

nou in principe heeft hij zwijgplicht dus hij mag dat van je enkel niet tegen jouw ouders zeggen als jij dat niet wilt,
uhm ik raad wel heel erg aan om te stoppen met snijden
Hey,

Ik weet niet waarom je je zo rot voelt dat je jezelf snijdt, maar ik denk dat het altijd de beste optie is om er ergens over te praten. Dat kan natuurlijk op dit forum of met vrienden/familie.
Ronald2001 heeft gelijk wat betreft de arts. Hij mag het niet zomaar aan je ouders vertellen.
Probeer ook vooral wel te slapen. De vermoeidheid zal alles alleen maar erger doen lijken dan het is. Ik heb ook een tijd gehad waarin nauwelijks sliep in een soort van mezelf te beschadigen, maar het helpt niet. Sowieso is er het feit dat door al die tijd dat je extra wakker bent, je alleen maar meer tijd hebt om te piekeren en jezelf zorgen te maken. En echt waar, je hebt je slaap nodig.

Hopelijk heb je hier een beetje iets aan en onthoud: als je iets dwars zit: dit forum is anoniem en er zijn altijd mensen die naar je willen luisteren en je willen proberen te helpen.

Groetjes DreamerForever


onnodige quote verwijderd
Niet doen! Komop ik geloof in jou praat het uit maar verpest je mooie lichaam niet!
Hey,
Wat ik aan het overwegen ben is om mezelf te laten opnemen. Alleen weet ik niet zo goed waar ik dan naartoe moet. Want dan k ben echt een gevaar voor mezelf aan het worden. Ik heb neigingen om .... (Wil niet zeggen waar en hoe want die kan triggerent zijn) te snijden. Weet iemand hoe ik mezelf kan laten opnemen?

X juju s
Hey, wat naar om te lezen hoe slecht het met je gaat. wat dapper dat je er wel over deelt op dit forum en dat je nadenkt over wat het beste voor je is (ook al zegt een deel van jou waarschijnlijk juist dat je niét moet doen wat goed voor je is). Het is super goed dat je besloten hebt om echt hulp te gaan zoeken nu, door een opname. Misschien zijn er ook wel andere dingen die iets meer ingrijpend zijn die jou ook door deze lastige tijd kunnen helpen. Maar een opname is inderdaad altijd een optie. Het belangrijkste is dat je zorgt dat je heel snel een afspraak met je huisarts hebt. En dan met je huisarts deelt wat je concrete gedachtes zijn over wat je jezelf wil aandoen en dat je niet weet of je jezelf ervan kan weerhouden om het te doen en dat je echt hulp nodig hebt en ook graag hulp wil hebben. Dan kan jou huisarts met jou meekijken over wat nu nodig is en ook over hoe je straks het beste voor de langere termijn geholpen kunt worden. Misschien kan de huisarts je inschrijven bij een GGZ instelling of een zelfstandig psychotherapeut. Maar voor nu is het belangrijk om te kijken hoe je het beste zo veilig mogelijk deze hele zware tijd door kan komen. Als je het moeilijk vind om eerlijk te zijn tegen je huiarts, schrijf dan op een briefje wat je wilt zeggen. En lees dat dan voor, of laat het door je huisarts lezen.

Je bent echt heel erg sterk dat je hulp vraagt! Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop dat je snel zorgt dat er goed voor jou gezorgd gaat worden (als je dat zelf even niet meer kan). Hou vol lieve Juju !!! Je kunt het!
Dankjewel Sarah voor het aanmoedigend bericht. Mijn leerkracht heeft mij zojuist gebeld en zal mij helpen dit aan mijn ouders aan te kaarten al ben ik hier zo bang van.

X juju s
Hey Juju s

Ik kan me voorstellen dat het ontmoedigend voelt dat je weer aan zelfbeschadiging hebt gedaan. Het is echter iets heel begrijpelijk. Je was een week gestopt met jezelf te beschadigen, en daar mag je trots op zijn.

Een arts heeft in principe beroepsgeheim, en mag, zoals @Ronald2001 zei, niet zomaar dingen doorvertellen aan je ouders. Voel je je goed bij die arts? Zo ja, is hij misschien een vertrouwenspersoon voor jou.

Dat je jezelf wilt laten opnemen, is positief. Het geeft namelijk aan dat je zelf inziet dat er een probleem is. Dat je dat inziet, is alvast een grote stap in de goede richting. Je huisarts of mentor kan, zoals @Sarahxcs zei, je hier verder over informeren.

Goed dat je leerkracht je gaat helpen. Het is vast spannend om dit met je ouders te delen, maar ik vermoed dat het een goede stap zal zijn. Ik hoop dat je de hulp krijgt die je nodig hebt.

Groetjes
Kenshin
Hey,
Ik zal even vertellen wat er nu gaat gebeuren met mij. Dus ik heb het gemeld aan mijn arts en ik zal in crisis worden opgevolgd, maar zal gelukkig wel nog naar school blijven gaan. Dus nu hoop ik dat ik mezelf een beetje terug in de hand ga hebben. Dankjewel voor al de lieve reacties.

X juju s
Fijn dat je hulp krijgt. Ik hoop dat je je snel beter gaat voelen.
Wat heb je dat goed aangepakt zegt Jusu S echt kei goed! Je kunt trots zijn op jezelf.
Heel veel sterkte voor de komende tijd, en hou vol! Veel liefs, Sarah

Reageer