Hallo,
Ik ben het zo ontzettend zat... het is toch ongelooflijk hoe je jezelf kapot kan maken? Hoe je eigen gedachten, je eigen, je pijn kan doen. Tegenslag hier, tegenslag daar, ik kom maar steeds naar de kindertelefoon of 113 om te praten en dat lucht op. En de volgende dag? Gaan we weer.
Ik ben onzeker bij een meisje die ik super leuk vind en ik kan er maar geen vinger opleggen hoe zij erin staat. Zij geeft zoveel verschillende signalen aan me. Ik word er gek van, maar ik durf het ook niet te vragen... straks verpest ik het helemaal? Het mooie is dat ik weet dat het het beste is om het wel te doen en dat dat helpt. Waarom doe ik dat dan niet? Angst? Onzeker? Ik hou van haar en de ene keer lijkt het ook van haar kant en de andere keer juist niet. Ik zit hier al van wakker worden tot slapen aan het piekeren en dat al een paar dagen...
De opleiding die ik doe is super stom. Ik had nooit verwacht dat het zo slecht zou zijn... Dit was iets wat ik al mijn hele leven wilde en na 1 jaar denk ik: wat een grap!
Als ik met mijn ouders hierover praat worden ze boos, want ze denken dan dat ik depressief word en dat mag ik niet laten gebeuren.
Ik kan nog vele andere dingen opnoemen.. Ik sta hier in een leegte, iets wat ik helemaal in mijn eentje doe. Mijn hoofd maakt me gek. Ik snapte nooit waarom mensen zelfmoord plegen, maar nu? Nu durf ik toe te geven... Ik snap het. Ik snap hun zelfmoord gedachtes. Want wow... wat zou ik blij zijn als het allemaal gewoon stopt.
Dit was mijn frustratie van afgelopen maanden, jaren. Bedankt als je het gelezen hebt. Terug komen op mijn vraag: wanneer... zit het is gewoon mee?
Bladzijde 1 / 1
Ik begrijp je heeeeeeel goed ik maakte het zelfde mee alleen jij hebt je breek punt al bereikt, ik heb mijn breek punt ook al eens bereikt en nu zelfs bijna een tweede keer
wat je moet proberen is je verstand er bij te houden en helder denken over wat er om je heen gebeurt het kan heel lastig zijn voor mij nu ook omdat ik in de pubertijd zit, maar probeer je gewoon heel diep te concentreren en denk wat de goede keuze in en voor de rest moet je gewoon helder zijn van je omgeving en je gedachten.
als je meer hulp nodig heb, zeg het dat, ik krijg een melding als iemand antwoord zodat ik kan helpen. Groetjes
Lucciaaa
wat je moet proberen is je verstand er bij te houden en helder denken over wat er om je heen gebeurt het kan heel lastig zijn voor mij nu ook omdat ik in de pubertijd zit, maar probeer je gewoon heel diep te concentreren en denk wat de goede keuze in en voor de rest moet je gewoon helder zijn van je omgeving en je gedachten.
als je meer hulp nodig heb, zeg het dat, ik krijg een melding als iemand antwoord zodat ik kan helpen. Groetjes
Lucciaaa
Bedankt voor je berichtje. Ik weet niet echt wat ik voor hulp nog kan krijgen hier... ik zal het gewoon zelf moeten oplossen, zoals ik al jaren doe. Ik ben gewoon moe, hartstikke moe...
Hey Kaasplank,
Mijn situatie is echt super hetzelfde, ik zit er alleen nog steeds in dus heb niet echt een uitweg voor je ofzo
Ik ben echt super verliefd op iemand maar durf het niet te zeggen op een of andere manier, dat is ook een beetje hoe mn depressie is gestart
Ik slaap bijna nooit meer omdat ik gewoon heel veel negatieve gedachtes heb en heel druk ben in mn hoofd enzo over mn leven
School is ook gewoon super stom omdat ik daar echt totaal niemand aardig vind dus ik ben steeds alleen
Ik heb ook precies hetzelfde van dat ik als ik hierover praat met iemand me heel even goed voel en daarna weer totaal niet
De enige reden dat ik er nog ben is omdat mn ouders het niet aankunnen als ik zelfmoord zou plegen
Sorry dat ik je niet kan helpen alleen weet wel dat er mensen zijn die net zoals jou dit hebben en er ook het beste van proberen te maken
Probeer het in ieder geval niet op te geven
Ooit komt het wel goed ondanks dat je leven nu misschien gewoon super stom is
Mijn situatie is echt super hetzelfde, ik zit er alleen nog steeds in dus heb niet echt een uitweg voor je ofzo
Ik ben echt super verliefd op iemand maar durf het niet te zeggen op een of andere manier, dat is ook een beetje hoe mn depressie is gestart
Ik slaap bijna nooit meer omdat ik gewoon heel veel negatieve gedachtes heb en heel druk ben in mn hoofd enzo over mn leven
School is ook gewoon super stom omdat ik daar echt totaal niemand aardig vind dus ik ben steeds alleen
Ik heb ook precies hetzelfde van dat ik als ik hierover praat met iemand me heel even goed voel en daarna weer totaal niet
De enige reden dat ik er nog ben is omdat mn ouders het niet aankunnen als ik zelfmoord zou plegen
Sorry dat ik je niet kan helpen alleen weet wel dat er mensen zijn die net zoals jou dit hebben en er ook het beste van proberen te maken
Probeer het in ieder geval niet op te geven
Ooit komt het wel goed ondanks dat je leven nu misschien gewoon super stom is
Hey Kaasplank
Wat jammer dat je uit ervaring kan zeggen dat je zelfmoordgedachten begrijpt. Niet fijn dat er vanalles speelt waar je ongelukkig van wordt.
Eigen gedachten kunnen inderdaad erg veel pijn doen. De een wordt harder geplaagd door zware gedachten dan de ander, en soms kunnen die gedachten gaan overheersen. Het is alvast heel goed dat je wanneer het je zwaar wordt, je naar de Kindertelefoon of de crisislijn stapt. Ook verstandig van je dat je dit topic aangemaakt hebt.
De liefde, deze verricht nogal wat. Het afwegen tussen vertellen en misschien teleurgesteld worden of het stilhouden met een zekere hoop, lijkt me slopend. Zou het kunnen dat het meisje met dezelfde twijfels zit? Wie weet denkt ze er ook aan om haar gevoelens met jou te delen, maar twijfelt ze bij momenten of dat wel een goed plan is. Dit zou door jou opgevat kunnen worden als gemengde signalen.
Kan je met de 'stomme opleiding' later enkele richtingen uit? Als je vermoedt dat deze opleiding je niet verder brengt, zou het verstandig kunnen zijn om andere opties na te gaan. Dit kan eventueel met de hulp van een leerlingenbegeleider. Duurt je opleiding nog lang?
Je ouders vinden dat je 'het depressief worden niet mag laten gebeuren'. Wat een nare uitspraak van hen. Ik vermoed dat ze je graag gelukkig zien, maar hierom geluk opdringen helpt daar niet bij. Zou je het zien zitten om langs te gaan bij de huisarts? Deze kan naar je luisteren, en je eventueel doorverwijzen naar een gespecialiseerde hulpverlener.
Wanneer stopt dit? Dat weet ik niet. Een tijd geleden dacht ik bij mezelf dat mijn zware gedachten nooit zouden ophouden, dat deden ze ook niet, maar inmiddels zijn er gedachten bijgekomen die de zware gedachten vrijwel goed weten te praten. Net zoals velen met een zwaar gemoed verdien jij gedachten waar je je beter door gaat voelen, en waardoor je je realiseert dat het leven nog vele wendingen uit kan.
Groetjes
Kenshin
Wat jammer dat je uit ervaring kan zeggen dat je zelfmoordgedachten begrijpt. Niet fijn dat er vanalles speelt waar je ongelukkig van wordt.
Eigen gedachten kunnen inderdaad erg veel pijn doen. De een wordt harder geplaagd door zware gedachten dan de ander, en soms kunnen die gedachten gaan overheersen. Het is alvast heel goed dat je wanneer het je zwaar wordt, je naar de Kindertelefoon of de crisislijn stapt. Ook verstandig van je dat je dit topic aangemaakt hebt.
De liefde, deze verricht nogal wat. Het afwegen tussen vertellen en misschien teleurgesteld worden of het stilhouden met een zekere hoop, lijkt me slopend. Zou het kunnen dat het meisje met dezelfde twijfels zit? Wie weet denkt ze er ook aan om haar gevoelens met jou te delen, maar twijfelt ze bij momenten of dat wel een goed plan is. Dit zou door jou opgevat kunnen worden als gemengde signalen.
Kan je met de 'stomme opleiding' later enkele richtingen uit? Als je vermoedt dat deze opleiding je niet verder brengt, zou het verstandig kunnen zijn om andere opties na te gaan. Dit kan eventueel met de hulp van een leerlingenbegeleider. Duurt je opleiding nog lang?
Je ouders vinden dat je 'het depressief worden niet mag laten gebeuren'. Wat een nare uitspraak van hen. Ik vermoed dat ze je graag gelukkig zien, maar hierom geluk opdringen helpt daar niet bij. Zou je het zien zitten om langs te gaan bij de huisarts? Deze kan naar je luisteren, en je eventueel doorverwijzen naar een gespecialiseerde hulpverlener.
Wanneer stopt dit? Dat weet ik niet. Een tijd geleden dacht ik bij mezelf dat mijn zware gedachten nooit zouden ophouden, dat deden ze ook niet, maar inmiddels zijn er gedachten bijgekomen die de zware gedachten vrijwel goed weten te praten. Net zoals velen met een zwaar gemoed verdien jij gedachten waar je je beter door gaat voelen, en waardoor je je realiseert dat het leven nog vele wendingen uit kan.
Groetjes
Kenshin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
