Skip to main content
Hai, ik ben een meisje van 14 en heb echt dringend tips nodig.

Een tijdje geleden zat ik in een soort depressie, de laatste tijd gaat het al een beetje beter. Maar in huis is er nog steeds veel ruzie. Vandaag liep het uit de hand tussen mijn moeder en mijn broer (hij is 16). Toen mijn broer naar boven was gegaan vertelde mijn moeder mij dat ze met mijn stiefvader erover na had zitten denken om mij en mijn broer bij mijn vader te laten wonen. Nou hebben wij nooit een band met onze vader gehad en ook al bijna 3 jaar amper contact. Ze vond dat een beter idee omdat ze te krap zit met geld om ons goed te kunnen verzorgen en qua energie trekt ze het niet meer. Toen ze het verteld had trok ik mijn schoenen aan en liep ik het huis uit omdat ik echt ff weg moest. Buiten barstte ik in tranen uit en wist ik niet waar ik heen moest dus ben maar naar de andere kant van mijn stad zeg maar gelopen. Nu ik weer thuis ben heb ik niet gereageerd toen iemand me riep en ik zit nu op mijn kamer.

Heeft iemand tips waardoor ik het misschien minder erg ga vinden om bij mijn vader te wonen of hoe ik met dingen het beste om kan gaan...?
Hoi! Ik snap heel goed dat je deze situatie lastig voor je is. Ik vroeg mij nog een aantal dingen af. Hoe is de band verder met je moeder? Hoe vind je het om een goed gesprek met haar aan te gaan over moeilijke situaties? Wat vind je er zelf van dat je moeder deze keuze mogelijk wilt maken?



Ik denk dat het goed is om een gesprek aan te gaan met je moeder en van te voren goed te weten wat jou dwars zit, waarom je deze situatie moeilijk vind, waarom je niet bij je vader wilt wonen en hoe jij de situatie wel graag zou willen zien. Door te gaan vergelijken wat jou moeder graag wilt en jij wilt kan je misschien een middenweg bedenken waar je iets aan hebt.



Vanuit mijn persoonlijke ervaring vond ik het altijd lastig dit soort gesprekken aan te gaan met mijn ouders omdat ik dan erg snel boos en emotioneel werd of mijn ouders dit werden. Om het gesprek makkelijker te laten lopen zou je bijvoorbeeld een brief kunnen schrijven met alles wat er op je hart ligt en de bovenstaande punten. Dus hoe ziet jou moeder het graag en waarom, hoe zie jij het graag en waarom en wat zou mogelijk een middenweg zijn.



Door dit voor te stellen, denk ik dat jij een hele volwassen houding aanneemt waarbij je goed in gesprek kan gaan met je moeder om een zo goed mogelijk gevoel te krijgen bij de situatie.



Als ik je verder kan helpen doe ik dat met liefde!

Reageer