De Kindertelefoon.nl

Hoi @DaVinci .

OMG, ik dacht dat je meer ‘filosofisch’ gedichten schreef om anderen te helpen, maar gisteravond las ik jouw 'dinsdag’gedicht en kreeg ik er een beetje rillingen van, zo van ja, dan ben je 'zover’ en heb je voor jezelf een vast heel moeilijke beslissing genomen en dan 'komt er toch weer iets tussen’. Je wilt ‘onschuldigen’ (zoals dat jonge meisje) niet traumatiseren en houd daar zoveel rekening mee dat je zelf van je plannen afstapt….

Het lijkt me dat je dan voor jezelf in een hele rare situatie terecht komt. Hoe ga je daar mee om, denk ik dan.

Ik dacht eerst dat je met dit gedicht ‘anderen met plannen’ erop wilde wijzen dat er ook nog mooie dingen in het leven zijn, dingen om voor te vechten, maar ik weet nu dat jij het over jezelf hebt…..

Het is een heel indrukwekkend verhaal, zwaar om mee te maken en dapper dat je het met ons wilt delen.

Ik had eigenlijk ook mijn 'gut’ feeling moeten volgen, na het lezen van jouw gedicht en op mijn gevoel af moeten gaan en een reactie sturen, maar ja, dan gebeurt er thuis weer iets: ik word (voor de zoveelste keer) geroepen om de vuilnisbak buiten te zetten  en dan word je uit het 'moment’ gehaald en ga ik weer verder met mijn huiswerk, want eigenlijk had ik al sws geen tijd om forumdingen te lezen ivm huiswerk enzo,, maar je wilt ook niet ‘achterlopen’ en zoveel mogelijk alles bijhouden.

Ik had nu eigenlijk ook al lang weer in de klas moeten zitten, maar ik vind het nu even belangrijker om hier iets te schrijven…. niet dat dit berichtje al jouw 'zorgen’ oplost, maar hopelijk is het toch een soort steun.

Btw, maak je geen zorgen over mij dat ik nu te laat in de les kom, want ik heb goed contact met de docent en hij weet ook dat ik soms even tijd voor mezelf nodig heb. Is nu niet belangrijk waarom. Dit topic gaat over jou.

Verder weet ik nu ff niet wat ik voor je kan doen. Mijn gedachten zijn bij jou en ik hoop dat je de juiste mensen om je heen hebt, die jou dus irl kennen en je echt goed kunnen helpen.

Knuffel van mij.

Gr. MickeyMouse

Wauw lieve @DaVinci, 

Wat een heftig verhaal zeg. Wat heb jij veel meegemaakt! Met je pleegbroertje die weg ging, ruzies met je ouders, de diagnose Asperger, en zelfmoordpoging en neiging.  Maar ook de goede dingen, zoals de hulptrajecten, nieuwe vrienden  en het helpen van mensen. 

Die regel van je vrienden is wel echt een goede. Geen puur hart traumatiseren.  Dat meisje en die regel hebben volgens mij  jouw leven gespaard.

Ik vind het super knap dat je dit allemaal durft te vertellen. Je helpt zoveel mensen met je kritische en vooral goede reacties en gedichten. Terwijl je zelf ook problemen hebt. Dat doet me denken aan NaamNietBekend. :) 

Respect! 
 

xx Eenmeisje004 

Respect en buiging voor dit mooie verhaal! Alle achting ! 

Sanny xxxxx

Hey @DaVinci 

Wat knap dat jij dit allemaal durft te vertellen! 

Respect voor alle mensen die je helpt, terwijl je zelf ook problemen hebt!

Complimenten, je mag trots op jezelf zijn <3

veel liefs

Mijnproblemen

Wow, ik wist niet dat dit allemaal achter jouw altijd helpende kritische positieve duidelijke woorden schuilging. Het gedicht weet ik niet of ik die heb gelezen maar vast prachtig. Ik ben in shock want je bent zo een lieve jongen/meisje (staat niet in je profiel) echt je bent geweldig en een goed voorbeeld. Ik vind je lijken op @NaamNietBekend (compliment) echt hoe jij alles op het forum volgt is fantastisch. En je hart mag je hier ALTIJD luchten we zullen je steunen. Echt ik zou het jammer vinden als je jezelf iets aan zou doen. Heel erg zou ik het vinden en ik zou het mezelf kwalijk nemen. Weet je bent niet alleen. De laatste regel van een  gedicht van mij luid:

wij met zijn alle gaan een mooie toekomst tegemoet.
wij in een hele lange stoet.

Wilhelmavemela.

Hey allemaal, bedankt voor de reacties.

@MickeyMouse  mijn gedichten zijn geschreven door mijn gedachten en die zijn  over het algemeen redelijk negatief. Het is niet zo dat alles voor mij zo heftig is als dat het misschien over komt omdat er zoveel omheen gebeurt, maar ik denk dat je door gedachten op te schrijven anderen woorden kunnen krijgen voor wat ze voelen. Dat traumatiseren zit bij mij redelijk diep omdat ik me nuttig voel met mensen om me heen die ik kan helpen. Alleen had ik me op dat moment een beetje afgezonderd van de wereld en in mn eentje voel ik me nutteloos.

Mensen om me heen heb ik genoeg, maar dat zijn allemaal contacten die er eigenlijk vanuit gaan dat ze je de volgende keer weer zien en waar ik naast de normale dingen weinig contact mee heb. Ik praat met ze over alles, maar als ik contact heb voel ik me goed dus ze begrijpen het soms niet helemaal.

Het is voor mij fijn dat niemand reageert op mijn gedichten omdat ik vaak ook irl hulplijnen heb lopen. Vaak wil ik dan gewoon wachten tot het juiste moment om het iedereen hier te vertellen. Je zou maar iets vergeten in je lijstje (ja ik ben iets vergeten, in de zomervakantie van klas 2 naar 3 lag mijn opa een paar dagen in onze woonkamer voor zijn laatste dagen). 

@Eenmeisje004  ik vind het jammer dat ik precies actief werd op het moment dat de oudste helden net gingen. Niet dat ik het nu niet leuk vind met jullie op het forum, maar ik mag hopen dat jullie iets minder shit meegemaakt hebben in jullie leven en ik hou juist van het delen van ervaringen. Als ik soms iets te kritisch ben, mag je me ook gewoon een online stompje geven tegen mijn schouder.

@Sanny niet te erg geschrokken hoop ik. 

 @wilhelmavemela dat is het voordeel van een anoniem forum, dat je kunt zijn wie je wilt zijn zonder alles op tafel te gooien. In het echte leven ben ik een jongen, soms als ik me online verveel niet. Oh en over je gedicht, woorden kun je vooral in kunst vorm anders interpreteren als bedoeld. Wat ik daarmee bedoel is dat je ook kunt denken aan een rij richting de hemel aangezien iedereen ooit overlijd en aangezien in ieder geloof de hemel iets moois is… Ach ja, ik geloof toch niet in een God want als ie bestaat had hij zijn straffen wel iets beter mogen mikken en alleen de ‘slechte’ mens kunnen raken.

Nogmaals bedankt allemaal, het is een aparte week, maar het gaat al wel beter. In verslag van de dag vertel ik wel iets over vandaag.

Groetjes, DaVinci

@DaVinci Niet zo bedoelt wel een soort rij engeltjes maar geloof niet in god. Maar dat we soort (dit is mijn fantasie) van door een poort lopen waar mooie toekomst op staat.

Wilhelmavemela.

Stompje.