Vraag

Wegvallen in "eigen wereld"

  • 19 September 2019
  • 2 reacties
  • 105 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hoi,
Ik ben een jongen, 14 jaar, en zit op het gymnasium. Ik heb echter wat problemen. Ik heb heel vaak als ik ga leren dat ik me niet kan focussen op hetgeen wat ik moet doen (ik heb dat ook bij andere dingen, bijv. als ik in de woonkamer zit en mijn familie een gesprek houdt waarbij ik me niet beïnvloed voel). Ik heb wel dat ik bij bijvoorbeeld boeken lezen helemaal wegval van de wereld en nauwelijks uit het boek te krijgen ben omdat ik me zo erg inleef in het boek. Het is net alsof het echt gebeurt terwijl dat eigenlijk niet zo is. Maar tijdens het leren heb ik dat alles mij afleid. Als het stil is val ik telkens weg in mijn eigen wereld en beleef ik dingen die ik al eerder heb beleeft of nog nooit (wel met mensen die ik ken) en kan ik me niet focussen op het leren. Niks helpt, als ik bijvoorbeeld muziek luister dan wordt ik weer zo gefocust op de muziek dat ik alleen nog maar aan het ritme van de muziek kan denken en de tekst die er wordt gezongen inbeeld. Ik merk ook dat ik bepaalde patronen volg zonder dat ik het zelf doorheb. Bijvoorbeeld als de wasmachine aan staat vindt ik dat een heel fijn geluid, maar als ik mijn broertje en zusje hoor spelen klinkt het als een soort van ruis in mijn hoofd. Er moet ergens dus een ritme inzitten. Ik heb ook dat ik mijn kamer altijd opgeruimd heb. Alles staat op alfabetische volgorde of op een volgorde van kleur (bijv. zwart - wit - zwart - wit), volgorde van soort dingen (bijv. collector figures automatisch op volgorde van superhelden, en schurken en dat heb ik dan later pas door), mijn bed is altijd netjes, mijn kast is helemaal netjes, ik kan niet tegen vouwen in mijn deken. Ik heb best wel wat vrienden. Ook heb wel veel sociaal contact met de rest van de klas op school. Ik heb zo'n 5 vrienden. Maar in de 1e klas was dat anders (zit nu in de 3e). In de eerste klas had ik 1 vriend. Hij is autistisch. Ik sloot me af van de rest van de klas waardoor de klas mij niet mocht. Ik heb dat gelukkig in de 2e kunnen herstellen door meer om te gaan met andere omdat ik me alleen begon te voelen. Ik fiets 45 minuten naar school toe. Soms heb ik dat ik op school aankom en dan de halve reis niet kan herinneren. Ik merk ook dat ik me niet goed emotioneel kan uiten. Eigenlijk alleen als dingen mij echt diep geraakt hebben (zoals een overlijden), maar bijvoorbeeld als ik pijn heb geef ik geen kick. Ik heb een hele hoge pijngrens, huil eigenlijk bijna nooit (wel bij erge ruzies) waardoor ik het gevoel heb alsof er iets vast zit in mijn lichaam wat er niet uit wil.

Ik zou graag een manier willen weten waardoor ik me beter kan focussen op dingen zonder dat ik wegval in mijn eigen wereld, hoe ik tegen onregelmatige geluiden zou kunnen en hoe ik mijn emoties beter kan uiten.

Alvast bedankt 🙂

2 reacties

Hoi

Je hebt moeite met concentratie bij het leren, terwijl je je bij momenten, bijvoorbeeld bij het lezen van een boek, helemaal kan laten meeslepen door de verhaallijn. Onregelmatige geluiden maken het je moeilijk, en je bevindt je vaak in je eigen wereldje.

Voor leren geldt vaak de regel: vijftig minuten leren, tien minuten pauze. In die tien minuten kan je je helemaal richten op iets wat je boeiend of ontspannend vindt, al is het maar luisteren naar het regelmatige geluid van de wasmachine, terwijl je je in de vijftig minuten probeert te concentreren. Bij sommigen werkt de verhouding vijfendertig minuten leren en vijf minuten pauze beter; dat is iets persoonlijk. Volg jij een bepaald ritme bij het leren?

Wanneer je moeite hebt bij het concentreren, kan je terecht bij de leerlingenbegeleiding. Een leerlingenbegeleider kan samen met jou nagaan waardoor je bij momenten moeite hebt bij het concentreren, en of het eventueel nuttig is om een psycholoog op te zoeken. Een psycholoog zou na kunnen gaan of er eventueel een leerstoornis speelt, zodat je daar doelgericht voor begeleid kan worden. Sommige stoornissen zouden daarbij kunnen verklaren waarom je bv. moeite hebt bij het uiten van emoties.

Groetjes
Kenshin
Hey,

Ik denk dat de dingen die je beschrijft vooral vervelend zijn voor jou, maar verder niet iets raars zijn. Het is heel normaal om weg te dromen. Dagdromen doet iedereen. Dit uit zich anders bij iedereen. Sommige mensen zakken dieper weg. Ik heb dat zelf ook en ervaar het als iets heel fijns. Op die manier worden mijn gedachten tenminste wat weggetrokken van het normale gestress.

Het lijkt me vervelend dat je zo snel bent afgeleid als je probeert aan school te werken. Dit lijkt me echt iets om mee naar je mentor te gaan. Je mentor is er voor je om je te ondersteunen bij dit soort problemen. Als jullie dan het gevoel hebben dat het niet lukt of dat er toch iets anders speelt, kunnen jullie misschien meer hulp inschalelen.

Verder denk ik echt niet dat je je zorgen hoeft te maken. Iedereen heeft z'n trekjes en dingen die ze fijn vinden. Het lijkt me ook echt prima dat je zo netjes bent, zo lang jij het maar niet vervelend vindt!

Gr. Pin

Reageer