Er is al een jaartje ofzo dar ik een meisje leuk vind. De tijden dat ik met haar praten voelde ik me blij en gellukig. Uiteindelijk zij ik tegen haar wat ik van haar vond. 

Mss een backstory over haar, ze is al in een paar relaties geweest. Waarvan de laatste bijna 1 jaar duurde, ookal vond zij die jongen niet echt leuk, bleef ze alsnog in een relatie met hem. Ze voelde zich schuldig en wou geen nee zeggen tegen hem. Dit begon net voor de corona tijd, dankzij de lockdown kon ze niet echt afspreken met die jongen. Waardoor ze het uiteindelijk uitmaakte.

Door dat ze me dit had verteld twijfelde ik of ze het zelfde bij mij zou hebben. Uiteindelijk vertelde ik me gevoelens voor haar. Ze vertelde me dat ze me nog niet goed genoeg kende om dat goed te kunnen zeggen of zei hetzelfde voelde. 

Hierdoor voelde ik me afgewezen, we waren nog steeds vrienden. We hebben vakker afgesproken na dit. Maar dan als vrienden denk ik. Ookal denk ik dat zij niets of weinig speciaals voor mij voelt. Blijf ik van haar houden ookal doet zij dat mss niet. Ik slaap slecht en voel me leeg. Weet niet echt meer wat ik moet doen. Nu dat ze op vakantie is heb ik haar al een tijd niet gezien, en ik begin haar te missen. 

Ik weet niet echt meer wat ik moet doen.