hee,
ik heb het al een tijdje best wel lastig met school, vriendinnen, thuis ect. Maar ik heb sinds ongeveer een jaar veel last van somberheidsklachten, slecht slapen, veel of weinig eten, mezelf in slaap huilen.  nu weet ik wel waardoor dat komt dat ik niet lekker in m'n wel zit en ik weet ook dat iedereen dat van mijn leeftijd het soms moeilijk heeft enzo. Ik snijd mezelf (was net 3 weken clean en nu begint het weer…), haat mezelf. Maar ik nu wil graag weten of dat ik depressie heb, want ik heb eigenlijk alle symptomen wel maar het is nooit vastgelegd zeg maar, niemand weet ook dat het slecht met mij gaat.  En ik weet niet zo goed hoe ik het moet vertellen dan, want dan word ik straks het “problemen kind” en dat wil ik ook niet.

Maar ik heb nu zoveel gelogen over dat het wel “goed” met mij gaat, dat iedereen nu denkt dat het ook echt goed met mij gaat. Maar dat is helemaal niet zo! Ik weet gewoon niet meer wat ik met mezelf aan moet. Ik heb niet echt vrienden behalve een paar online maar die heb ik nog nooit in het echt gezien dus ja. Met hun vertel ik wel wat, maar niet heel veel. Maar ik ben op het punt gekomen om er een einde aan te maken, want ik weet gewoon niet meer hoe het veder moet.

Als ik uit school kom fiets ik ook altijd over een spoor en over een brug en dan denk ik altijd: “Zal ik het doen?” Want ja, niemand mag mij dus waarom niet? Maar toch durf ik het niet...

(eigenlijk durfde ik dit niet te plaatsen want ik ben gewoon bang dat niemand me serieus neemt, want niemand neemt me serieus. Maar ik doe het toch want ik heb toch niks meer te verliezen dus ja)