Hallo,
Ik zat eerst een jaar niet lekker in me vel door pesten. En toen dacht ik als ik naar de 3e ga dan zal het wel over zijn kom ik in een leuke klas maar nee ik kwam niet in een leuke klas. Toen ging ik nog minder goed in me vel zitten maar ik denk nu dat het niet meer lekker in me vel zitten is. Of juist wel ben er niet uit de laatste tijd gaat het allemaal nog slechter. Ik kan niet meer fatsoenlijk slapen ik huil s nachts als niemand het ziet, ik ben niet meer het vrolijke meisje van de 1e en daarvoor, ik kan niks meer positief in zien ik wil het wel maar lukt niet, ik ben niet meer de oude zelf die ik eerst was, ik kan geen keuzes meer maken en heb heel veel ruzie. En me consentratie is echt slecht geworden als vervolg dat ik bijna blijf zitten En zet elke dag een nep lach op en heb het niet naar me zin op school dat weten me ouders en me mentor want hier begon alle elende toen heb ik nog een vriendin die me in de steek liet. Maar niemand die het weet dat het slecht gaat want als iemand het vraagd dan sla ik dicht en krijg je niks meer uit me. Op school hebben ze op allemaal manieren geprobeerd maar bijna niemand krijgt het uit me. Ik wil het wel zeggen ergens in me gevoel maar kan het gewoon niet weet en ik vertrouw me ouders echt wel maar wil niet dat ze zich te druk over mij gaan maken en ik mijn mentor heeft gezecht van ja je kan me vertouwen dat weet ik wel maar ik kan het gewoon niet zeggen zonder dicht te klappen weetiemand hier raad mee