Hoi
Wat vervelend dat je niet goed in je vel zit. Niet fijn hoe je gepest werd, en hoe je inmiddels erge moeite hebt met dagelijkse dingen.
Aangezien je stemming een invloed lijkt te hebben op je schoolwerk, zou het nuttig kunnen zijn om je mentor op de hoogte te stellen van hoe het gaat. Als een gesprek je eng lijkt, kan dat ook via mail (zeker in deze coronatijden). School zou op deze manier rekening kunnen houden met jouw situatie, zodat je op begrip kan rekenen.
Hoewel je niet wilt dat je ouders zich druk om je gaan maken, lijkt het me verstandig om ze in te lichten. Naar mijn vermoeden hebben ze namelijk al langer door dat er wat speelt, en zouden ze zelfs opgelucht kunnen zijn wanneer jij je eindelijk naar hen toe openstelt. Als een gesprek met je ouders je spannend lijkt, zou je ook hen kunnen mailen, of een briefje kunnen geven.
Je vertelt erg diep te zitten. Hierom zou ik je graag aanraden om langs te gaan bij de huisarts. Deze zou samen met jou kunnen nagaan of je professionele hulp graag een kans zou geven. Ik vermoed namelijk dat sessies, momenteel eventueel via telefoon of chat, je zouden kunnen leren hoe met dit gevoel om te gaan.
Als je je verhaal graag eens kwijt wilt, kan je terecht bij de Kindertelefoon. Daar kan je anoniem vertellen wat er speelt. Het was alvast goed om dit topic te openen; ik hoop dat dat opluchtte.
Gr. Kenshin
Hoi
Wat vervelend dat je niet goed in je vel zit. Niet fijn hoe je gepest werd, en hoe je inmiddels erge moeite hebt met dagelijkse dingen.
Aangezien je stemming een invloed lijkt te hebben op je schoolwerk, zou het nuttig kunnen zijn om je mentor op de hoogte te stellen van hoe het gaat. Als een gesprek je eng lijkt, kan dat ook via mail (zeker in deze coronatijden). School zou op deze manier rekening kunnen houden met jouw situatie, zodat je op begrip kan rekenen.
Hoewel je niet wilt dat je ouders zich druk om je gaan maken, lijkt het me verstandig om ze in te lichten. Naar mijn vermoeden hebben ze namelijk al langer door dat er wat speelt, en zouden ze zelfs opgelucht kunnen zijn wanneer jij je eindelijk naar hen toe openstelt. Als een gesprek met je ouders je spannend lijkt, zou je ook hen kunnen mailen, of een briefje kunnen geven.
Je vertelt erg diep te zitten. Hierom zou ik je graag aanraden om langs te gaan bij de huisarts. Deze zou samen met jou kunnen nagaan of je professionele hulp graag een kans zou geven. Ik vermoed namelijk dat sessies, momenteel eventueel via telefoon of chat, je zouden kunnen leren hoe met dit gevoel om te gaan.
Als je je verhaal graag eens kwijt wilt, kan je terecht bij de Kindertelefoon. Daar kan je anoniem vertellen wat er speelt. Het was alvast goed om dit topic te openen; ik hoop dat dat opluchtte.
Gr. Kenshin
Ik heb school al op de hoogte gesteld vorig jaar aleen toen is er van alles door verteld zonder mij toestemming is toen ook aan de klas verteld (wat ik niet wou) en toen ging het naar een tijdje weer redelijk heb er nooit echt meer iets van gezecht heb de angst dat het weer gebeurd ben toen de vertouwen in mentors verloren dus weet het niet zekker of het zo slim plan is mij mentor heeft zekker iets door hoe idk maar ben gewoon bang dat het weer wordt doorgeluld en dan sla in dicht en krijg je niks uit me dus weet niet of dat het slimste plan is..
En met me ouders heb ik het er over gehad en die tonnen begrip maar dachten dat het weer een stuk beter ging omdat ik elke dag dee of het goed gaat en waren gekwetst dat ik er niks over had gezecht (niet boos ofzo) maar zijden wrm heb je niks gezecht ik zo ja sorry zij zijden wel dat ik er een keer met me mentor over moet hebben die heeft ook vaak zat gezecht tegen me ouders ja ze is zo gesloten ik krijg gewoon niks uit haar (heb om de 2 weken gesprek is normaal bij ons op school) aleen vind da veelste veel maar oke haha
hey
vervelend dat je vertrouwen in mentors heb verloren. ik begrijp het volledig. maar ik weet zeker dat niet alle mentoren het zelfde zijn. ik denk als je deze appt/mailt met hoe je je voelt en er in zet dat je vorige alles door gelult heeft dat deze rustiger en voorzichtiger met je gaat zijn. en je mentor heeft trouwens voor niks gekozen mentor te worden. mentoren zijn hier ook voor 
ik zou het je ouders wel vertellen! ik heb zelf dat nooit gedaan. maar als ik nu terug denk had ik ze wel willen nemen in hoe ik me voel. en het zijn tenslotte je ouders. zij willen echt niet dat het slecht gaat met hun kind. dus zij willen je dan ook zeker helpen!
groetjes blue
Oh, wat jammer dat er zonder je toestemming dingen zijn doorverteld. Da’s inderdaad erg naar. Zoals Blue zei zijn echter niet alle mentors hetzelfde, en zou het wel eens nuttig kunnen zijn om met je huidige mentor te delen wat je met de vorige hebt meegemaakt.
Begrijpelijk dat je ouders graag hadden gehad dat je eerder naar ze toe was gekomen. Dat zie ik als een teken dat ze om je geven, en dat ze er graag voor je zouden zijn. Denk je je ouders te durven inlichten? Als zij op de hoogte zijn hoef je in ieder geval niet meer te vrezen dat school dingen doorverteld.
Gr. Kenshin
hey
vervelend dat je vertrouwen in mentors heb verloren. ik begrijp het volledig. maar ik weet zeker dat niet alle mentoren het zelfde zijn. ik denk als je deze appt/mailt met hoe je je voelt en er in zet dat je vorige alles door gelult heeft dat deze rustiger en voorzichtiger met je gaat zijn. en je mentor heeft trouwens voor niks gekozen mentor te worden. mentoren zijn hier ook voor
ik zou het je ouders wel vertellen! ik heb zelf dat nooit gedaan. maar als ik nu terug denk had ik ze wel willen nemen in hoe ik me voel. en het zijn tenslotte je ouders. zij willen echt niet dat het slecht gaat met hun kind. dus zij willen je dan ook zeker helpen!
groetjes blue
Ja da weet ik wel maar als ik het zeg of app dan sla ik ook dicht en bij ons moet elke leraar mentor zijn ze heeft zekker iets door want in een mentor gesprek zei ze van ja wat is der aan de hand had begin van het jaar aangeven dat ik het echt niet fijn had in de klas maar heb daarna niet meer iets van gezecht omdat ik gewoon dicht sla en heb met me zelf in de 1e afgesproken dat ik nooit huilend bij mij mentor wil zitten ze wil me nu ook naar een begleider sturen (voor me cijfers) en ik weet wel dat ze waarschijnlijk te vertrouwen is maar dat dacht ik bij die andere mentor ook (die ik in de 2e had) want in de eerste ging alles goed maar ik zie der nog best door brieven van je moet proberen het uit der te krijgen maar bijna niemand die het uit me krijg dus dat gaat nog lastig worden en zie niet echt het nut dat ik haar alles ga vertellen en heeft ook tegen me gezecht als je der klaar voor bent wil je het dan asjeieft zeggen maar ook al wil ik het zeggen dan klap ik dicht en dat weet zei goed hebben al op verschillende manieren proberen uit me te krijgen... Ik wil het echt wel proberen en heb gewoon echt het gevoel of ze me niet mag zij wel een keer van ja maar je bent echt een geweldig mens (toen ik zei over de klas) maar ik geloof dit niet echt en dan krijg ik gewoon niks meer der uit je kan gerust met me over andere dingen praten cijfer wat ik buiten school doe maar als het over me gevoel ga dan zeg ik gewoon niks meer dus weet niet zo goed wat ik moet doen want doen
Oh, wat jammer dat er zonder je toestemming dingen zijn doorverteld. Da’s inderdaad erg naar. Zoals Blue zei zijn echter niet alle mentors hetzelfde, en zou het wel eens nuttig kunnen zijn om met je huidige mentor te delen wat je met de vorige hebt meegemaakt.
Begrijpelijk dat je ouders graag hadden gehad dat je eerder naar ze toe was gekomen. Dat zie ik als een teken dat ze om je geven, en dat ze er graag voor je zouden zijn. Denk je je ouders te durven inlichten? Als zij op de hoogte zijn hoef je in ieder geval niet meer te vrezen dat school dingen doorverteld.
Gr. Kenshin
Ja da weet ik dat alle mentors het zelfde zijn maar ben heel angstig dat alles weer wordt door verteld en vind mij mentor wel heel erg kan zuren ik denk als ik het niet ga vertellen dat ze me ouders gaat bellen enja die verteld dan wel dingen denk ik ze doet tijdens zo gesprek opeen super aardig en tijdens les als ik iets fout doe wordt ze niet boos en op andere wel dus denk als ze tegen me aardig doet dat ze het dan uit me krijgt maar zij mag me gewoon niet dus weet niet echt de meer waarde haha
Hey ik maak het zelfde mee dus ik weet hoe je je voelt.
wat naar, het kan zijn dat je een depressie hebt want dat zijn allemaal signalen van depressie.
Ik snap hoe moeilijk het is maar je moet het echt aan iemand vertellen, maakt niet uit wie zolang je het maar iemand vertelt. Zelf heb ik het aan een vriendin verteld, het helpt niet heel erg ofz maar het is toch fijn dat iemand het weet
ik denk niet dat je hier heel veel aan hebt en dat je dit al lang wist maar ja.
stay strong 
je bent niet alleen, XX Alexa 
Ja dais het probleem niemand snapt mij lijkt het wel en als ik het wil zeggen dan blokkeer ik en dan krijg je gewoon niks meer uit me mensen van school niet echt vrienden en vroegen van wat is er en dan zeg ik niks zijn al naar me me tor volgemsij gegaan maar ik klap gewoon dicht weet niet waarom.....
Misschien dat je kan oefenen met praten. Dat zou je bijvoorbeeld kunnen doen door te bellen of chatten met de Kindertelefoon. Op die manier kan je anoniem je verhaal doen, zodat je wie weet wel went aan het praten over je gevoelens.
Gr. Kenshin
Hey ik maak het zelfde mee dus ik weet hoe je je voelt.
wat naar, het kan zijn dat je een depressie hebt want dat zijn allemaal signalen van depressie.
Ik snap hoe moeilijk het is maar je moet het echt aan iemand vertellen, maakt niet uit wie zolang je het maar iemand vertelt. Zelf heb ik het aan een vriendin verteld, het helpt niet heel erg ofz maar het is toch fijn dat iemand het weet
ik denk niet dat je hier heel veel aan hebt en dat je dit al lang wist maar ja.
stay strong je bent niet alleen, XX Alexa
Ik heb besloten als de scholen weer open gaan dat ik het me mentor ga vertellen en meedere mensen ga vertellen die ik vertrouw doe dan meteen het eerste mentor gesprek (hebben elke 2 weken gesprek) en dan ga ik proberen het te zeggen ik weet nog niet dat het gaat lukken me ouders weten er ondertussen al van heb het hun verteld dus als mij mentor naar me ouders wil appen of bellen dan weten hun het maar alvast en hopen dat het deze keer niet wordt doorverteld anders zeg ik nooit meer wat tegen haar
