Hey iedereen,
Ik weet het even niet meer. Ik ben het zo zat om altijd maar somber te zijn. Ik doe alles om blij te zijn, maar niets werkt. Ik ben weer aan dood aan het denken. Ik wil niet dood, maar ik wil zo ook niet leven. De zelfmoordgedachtes komen steeds maar terug en ze willen niet weggaan. Ik denk steeds dat ze weggaan als ik weer zou snijden, maar ik ben bijna een maand clean en dat wil ik ook niet verpesten.
Ik mis ook mijn mentor heel erg. Voor de vakantie ben ik gestopt met mijn gesprekken met haar, omdat ik nu proffesionele hulp krijg, maar ik ben heel erg gehecht aan haar. Ik ben wel vaker gehecht geraakt aan docenten, wat ik altijd heel stom vind van mezelf, maar nog nooit zo erg als nu. Geen idee wat ik eraan kan doen.
Ik voel me ook zo eenzaam. Ik heb wel wat mensen met wie ik omga, maar ik heb niet het gevoel dat ze me kennen yk? Ik ben de hele tijd bang dat ze stiekem een hekel aan me hebben of me saai vinden. Niemand appt me ook ooit, ik moet altijd de eerste zijn.
Ik ben gewoon heel moe. School lukt niet, het enige wat ik vandaag heb gedaan is mijn krantenwijk en voor de rest heb ik gewoon in bed gelegen. Ik mis het niet eten, want dan voelde ik me in controle en productief.
Dankjewel voor het lezen. Sorry als dit wat chaotisch is.
xxx