Skip to main content

Hey,

ik wil weer ff wat kwijt van wat er vandaag is gebeurt.

 

Tijdens gym was ik met mijn beste vriendin (Leyla*) aan het basketballen toen was alles nog goed. Toen zei een ex-vriendin van mij (Mare*) dat ze niet meeging naar de oliebollenkraam. Uiteindelijk ging ze toch mee maar ik had daar niet erg veel zin in. We deden gewoon normaal tegen elkaar totdat ze de hele tijd rond Leyla ging hangen. (Dat vond ik maar was uiteindelijk niet zo) ik zei dat tegen Leyla en toen werd ze boos. Ze zei dat ze helemaal klaar met me was en dat ze me niet meer hoefde te spreken. Ook zei ze dat ik op de app deed alsof ze mn beste vriendin was en op school juist helemaal niet. (Ze was ook mijn beste vriendin maar blijkbaar liet ik dat niet zien). Ik zei dat dat niet waar was maar zij vond van wel. We gaan waarschijnlijk zo praten en ik hoop dat we weer vriendinnen kunnen worden en ik hoop dat ik ook weer vriendinnen kan worden met Mare. 

 

Ik wil op sommige momenten gewoon zelfmoord plegen. Gewoon er niet meer zijn en niks meer voelen

 

dankje voor het leze

xx meggie123

 

*Leyla en Mare zijn niet hun echte namen

Zelf heb ik ook dat soort dingen meegemaakt toen ik jonger was. De een vindt dat hij/zij voldoende tijd en aandacht in de vriendschap steekt, terwijl de ander zich heel erg in de steek gelaten voelt. Ik was vaak de persoon die juist dacht dat hij het goed deed. Die vriend van mij was erg bezitterig en vond dat ik iedere seconde van iedere dag zijn dingen moest regelen. Jouw vriendin zegt dat jij over de app aardig doet terwijl je dat in het echt niet doet. Bij hem was het juist andersom. In het openbaar was hij heel aardig tegen me, maar als we alleen waren was hij vaak erg gemeen.

Het probleem is dat je er niet zo veel aan kan veranderen. Sommige mensen hebben gewoon niet door dat de eisen die zij stellen te hoog zijn. Ze begrijpen het niet of hebben het er moeilijk mee dat ze niet in het middelpunt van iedereens leven kunnen staan. Wat wel kan helpen is voor jezelf opkomen. Toen ik mijn grenzen wat duidelijker maakte en ik mijn poot vaker stijf begon te houden, werd hij wat rustiger, maar het is nooit helemaal goed geworden. Vandaar dat ik het contact met hem ook zo veel mogelijk beperkt heb. 

Je zei ook dat je weer met de andere meiden gaat praten. Ik zou je willen adviseren om je niet te veel door het stof te laten halen. Zoals ik het nu lees heb je geen verkeerde bedoelingen gehad bij de dingen die je zegt en doet. Probeer het uit te praten met je vriendinnen, en als het niet werkt moet je ze maar gewoon even met rust laten. Soms is dat ook beter.


Sorry dat ik twee keer reageer, maar ik heb in de eerste reactie niets gezegd over jouw suïcidale gedachten.

Ik begrijp dat je het af en toe allemaal net iets te veel vindt en dat het je allemaal nogal overweldigt. Helaas krijgt iedereen hier weleens mee te maken.

Ik ga niet de persoon zijn die zegt dat je een egoïst bent als ze zelfmoord zou plegen. De mensen die dat wel zeggen zullen er nog wel achter komen dat het je op zulke momenten echt niet om je omgeving gaat, maar om jezelf.

Wat ik wel ga zeggen is dat het niet de magische oplossing is. Ook al heb je het zelf niet door, je hebt genoeg talenten waar je veel mee kan. Wederom: je zou niet moeten (blijven) leven voor een ander. Je moet leven omdat je er zelf iets moois van wil maken.


Reageer