Hoi princes in nood,
Wat vervelend om te lezen dat je het zo moeilijk hebt! Ik kan me voorstellen dat het allemaal niet zo lekker gaat met wat je beschrijft. Zeker nu door Corona is het lastig om onszelf bezig te houden, nu veel dingen waar we eigenlijk afhankelijk van zijn wegvallen.
Je schrijft wel dat je nog belt met vrienden. Dat is natuurlijk niet helemaal hetzelfde, maar het weer even contact. Wat goed dat je dat doet! Blijf dat ook vooral doen! Wellicht kan het ook helpen om te videobellen, zodat je elkaar ook ziet.
Normaal ga je veel naar de manege en spreek je af met vrienden. Nu kan dat niet en daardoor ben je weer teruggevallen in oude patronen. Ik snap dat je je daar rot om voelt, maar het is ook begrijpelijk dat je even niet meer weet wat je moet doen als alles wegvalt wat je normaal gebruikt om jezelf staande te houden.
Zelf heb ik hier ook last van en het gaat dan ook minder goed met me tijdens Corona dan ervoor. Ik heb voor mezelf een paar projectjes gestart die ik doe tijdens deze crisis. Iedere dag besteed ik daar dan even aandacht aan. Dat zijn dingen waar ik naartoe kan werken en waarbij ik mezelf vooruit zie gaan. Ook houdt het me bezig, wat natuurlijk helemaal top is. Als ik dit niet had gedaan, was ik nu ook een wrak geweest.
Zijn er dingen die je eigenlijk al een tijdje uitstelt of dingen die je leuk lijken om te kunnen? Heb je bv altijd al goed willen kunnen tekenen, blind typen of alle letters van het alfabet achterstevoren kunnen opnoemen? Ik zeg maar wat, maar bedenk dat je vanalles kan doen en dat je er nu veel tijd voor hebt! Iedere dag doe je een beetje en voor je het weet gaat het een stuk beter.
Verder klinkt het ook alsof je wel wat hulp kan gebruiken. Je schrijft dat je een psycholoog had, maar zij hielp je niet. Goed dat je niet meer naar haar toe gaat als je je daar alleen maar slechter door ging voelen! Je hebt zelf al een beetje rondgekeken naar hulp, maar daar kun je niet terecht door je leeftijd. Is het misschien een idee om je huisarts in te lichten over je gevoel en dat je hulp nodig hebt? Veel psychologen gaan momenteel online door met gesprekken en dat zou je misschien al kunnen helpen. Het is toch 1x per week even een contactmomentje, structuur en sociaal contact. Zeker omdat je noemt dat je toegenomen zelfmoorgedachten hebt, zou het fijn zijn als iemand in je omgeving hiervan op de hoogte is en contact met je houdt. Zou je dit zien zitten?
Verder wil ik nog even benadrukken dat je er niet alleen voor staat! Als je gewoon even wil praten met iemand kun je altijd contact opnemen met de KT en 113 Zelfmoordpreventie is ook een organisatie die je kan contacteren als je zelfmoordgedachten erger worden.
Ik hoop dat dit iets helpt en ik wens je veel sterkte,
Gr. Pin
Hey,
Wat vervelend!
Waarom vind je je psygoloog zo stom?
Even over dat paardrijden, ik rij nu manege pony's bij op een andere stal. Mn moeder rijd me erheen met de auto. K moet er wel voor betalen maar het is fijn om zo nog te kunnen rijden. Misschien is het een idee om ook zoiets te gaan zoeken?
Sterkte,
Xx
hey
bij ons op de manege mag helemaal niemand er meer heen dus ook niet voor rijden tegen betaling helaas.
waarom vind je je psycholoog zo stom?
ik had nooit het gevoel dat ik veilig was en eerlijk kon zijn en als ik wel eerlijk zou zijn dat ze het meteen tegen mijn ouders ging vertellen of dat ik niet meer weg mocht en ze de crisis opvang zou bellen want dat is al een keer bijna gebeurt en ik heb me er onder uit kunnen praten zodat ik niet gedwongen werd opgenomen, ook al wil ik nu wel worden opgenomen maar ik wil niet dat het zo 1,2 gebeurt want daar want ik niet vrolijk van en ik wil ook niet echt in de klinieken hier in de buurt worden opgenomen want ik ben bij beide wel eens 1 dagje geweest en daar is het niet bepaald fijn.
de vriendinnen waar ik mee bel doen we ook met video. ik wordt ook helemaal gestoord door al het nieuws op de radio en spotify dus daar luister ik ook gewoon niet meer heen. ik kan inderdaad wat nieuws leren. ik zal helaas wel weer terug moeten naar dezelfde psychologe over een tijdje waar ik echt geen zin in heb. ik heb het er ook al met mijn ouders over gehad toen ik nog in therapie was bij haar (die gelukkig is stopgezet voor een maand of 3) dat ik een andere psycholoog wou maar daar hebben ze het gewoon nooit meer over gehad na de laatste keer dat ik haar zag dus ja nu krijg ik dus gewoon helemaal geen hulp meer en ik wil niet zeggen dat ik een psycholoog wil want dan gaan ze me waarschijnlijk helemaal uithoren waarom ik dat wil, en mijn ouders weten niet dat ik me weer verwond en ze weten uberhaubt niet dat ik ooit zelfmoordgedachtes heb gehad en dat wil ik ook zo houden
groetjes
Hey,
Ah ik snap het wel waarom je je niet prettig voelt bij je psycholoog! Ik snap het niet helemaal, je moet straks terug naar die psycholoog, maar je kan je ouders niet vragen om een psycholoog? Heb je nu een psycholoog of niet?
Het lijkt me wel belangrijk om in ieder geval met iemand te bespreken dat je niet terug wil naar je oude psycholoog, maar wel graag hulp zou willen. Je durft dit niet met je ouders te bespreken, omdat je bang bent dat ze je uit gaan horen. Wat nou als je een duidelijke brief schrijft waarin je het ze uitlegt en ze vertelt dat je er liever niet over praat, maar dat het wel nodig is om te wisselen van psycholoog? Dan kun je altijd terug verwijzen naar je brief als je ouders vragen gaan stellen.
Je denkt er wel over om iets nieuws te leren, cool! Heb je al een ideetje wat je zou willen proberen?
Gr. Pin
Hey,
Ik begrijp waarom je je niet fijn voelt bij je huidige psygologe. Ik kan alleen nu niet bedenken hoe je aan een andere komt zonder het tegen je ouders te zeggen.
Het kan idd een heel goed idee zijn om een duidelijke brief te schrijven, als jij je daar fijner bij voelt. Je zal het uiteindelijk toch wel tegen je ouders moeten zeggen, denk ik.
Is er geen andere stal in je buurt waar je misschien een pony/paard kan rijden?
Xx
ik kan proberen een brief te schrijven maar ik weet niet of mijn ouders dat goed genoeg vinden en me alsnog gaan uithoren
nee ik heb nog geen ideetjes van wat ik wil gaan doen
er is wel een andere stal weer open maar daar gaan ze niet goed om met de paarden en wil ik daarom niet rijden
Denk je dat je het wel kan proberen, die brief?
Hoe gaat het nu met je?
hee
hoe het nu met me gaat? 6 maanden later haha
ik heb een andere psycholoog ga stoppen/ ben gestopt
ik kan kijken of ik aan mijn ouders lijstje een goed genoeg antwoordt kan geven dan mag ik weer een andere
gelukkig mag ik weer gewoon naar de manege heerlijk is dat even 1 uurtje helemaal ontspannen
zaterdag ook een prive les vind het wel mega spannend maar komt vast goed
heb een betere klas en het gaat met ups en downs
het ene moment ben ik gewoon happy en het andere moment stort ik in elkaar ga ik huilen en weet ik niet meer wat ik moet...
@prinses in nood fijn dat je je nu toch al beter gaat en idd fijn dat je weer naar de manege kan want ik weet hoe realext het is om effe je hoofd op de manege leeg te maken en veel plezier tijdens je privé les
ja heerlijk is dat alleen bij sommige paarden bij ons op de manege is dat ook een gevaar en gaan ze je gebruiken en gaan ze lastig doen haha
dankjewel vindt het toch wel heel spannend het is morgen al aahhh
@prinses in nood ja dat klopt sommige paardrn maaken daar misbruik van
maar was het wel leuk ?
hee
wat je leuk noemt
ik had les van een verschrikkelijk iiemand waar ik geen goede ervaringen mee heb
het viel deze keer wel mee gelukkig maar leuk zou ik het niet echt meteen noemen helaas ::
vooral geldverspilling heb niks nieuws geleerd of echt een hele leuke/fijne les gehad
@prinses in nood dat is jammer
