Skip to main content

Ik ben sinds een week ongeveer begonnen met gedichtjes schrijven. Heb er zojuist een gemaakt maar weet nou niet wat ik er van vind. Zouden mensen hier tips of tops kunnen geven?  Waarschijnlijk zal ik af en toe een klein gedichtje hier plaatsen. Anyways hier is mijn gedicht: 

“Het leven is nou eenmaal kut”

Verteld mijn klasgenoot krijsend door al dat lachen

Terwijl ik daar zat, helemaal uitgeput

“Wat sta je me nou aan te staren? Ik Zit je toch alleen een beetje te plagen”

 

Niemand weet hoe ik me voel,

Niemand snapt wat ik bedoel.

Uitgeput en geen motivatie,

Zelfs mijn tandenpoetsen is al een hele frustratie.

 

“Ik ben moe” vertel ik mijn “vriendin”

Het antwoord waar ik niet op zat te wachten maar toch kreeg “misschien moet je gewoon eerder gaan slapen, Dan mag je pas klagen”

Ik ga der niet verder op in.

 

Zij snapt het niet, zij ligt ‘s avonds niet tot 4 uur ‘s nachts naar het plafond te staren,

Met haar handen in haar haren.

Zij weet niet hoe het voelt om de zee over je wangen te laten glijden,

Of het gevoel na snijden.

 

Self harm is een van de weinige opties die ik heb,

Het is voor mij een uitlaatklep.

Elke keer stop en start ik weer,

Dat gebeurd elke keer als ik het probeer.

 

Niemand weet hoe moe ik me voel,

Heeft het leven überhaupt een doel?

Niemand die het schelen kan,

Maar dit hoort allemaal bij mijn plan.

 

Ik wil dat het leven stopt,

Maar Zelfs dat lukt me niet, ik ben gewoon een grote flop.

Elke avond maak ik nieuw ideeën,

Wij tegen de wereld, gewoon ons tweeën.

Samen weg vliegen en de wereld ontdekken,

En eindelijk mijn vleugels uitstrekken.

Of naar een ander land emigreren,

En een nieuwe wereld creëren.

 

Als dat allemaal niet lukt,

Dan is mijn leven mislukt.

Ik zal dan dit hoofdstuk afsluiten,

En mijn neus nog een laatste keer snuiten.

 

Niemand weet hoe ik me voel,

Niemand snapt wat ik bedoel. 

Al die tranen rollend over mijn wangen,

Was er nou maar iemand om ze op te vangen.

Maar daar ben ik niet belangrijk genoeg voor,

Dat heb ik heus wel door.

 

Ik vraag me alleen af hoe dat is

Voor mij is het een groot gemis

Iemand die om je geeft

En zorgt dat je het overleeft

 

De enige reden dat ik nog leef

Is de overdreven liefde die mijn moeder mij geeft

Zij is de rede dat ik het niet heb gedaan

Mijn leven is een grote achtbaan

Die ik zonder haar nooit had durven ingaan

 

Mama je bent mijn grote held,

En ik hoop dat ik je niet heb teleurgesteld.

Wat ben je toch een mooie vrouw,

Ik wil dat je weet dat ik ontzettend veel van je hou.

Met jou is de wereld een stuk minder grauw,

Waren er maar meer mensen zoals jou.

 

Maar als het leven zo nog langer verder moet

Dan moet ik je verlaten maar deze keer voor goed

Hier heb ik nog een klein gedichtje, deze gaat over adhd.


Zoals altijd praat ik weer te snel

Dat is voor mij een kinderspel

Verhalen vertellen tijdens het bellen

Luisteren terwijl we fluisteren

Ik kan het allemaal

Sommige mensen noemen het zelfs abnormaal

 

Mijn brein slaat weer op hol

En wordt gek in mijn bol

Ik Begin te tikken met pennen

En wil gewoon lekker een rondje rennen

Helaas mag dat niet want ik zit hier… (school)

Ik kijk op de klok, nog een kwartier 

Dan is deze hel voorbij

En ben ik eindelijk vrij


Hoi @Iemand_met problemen,

 

wow, ik ben echt onder de indruk.

Je schrijft heel mooi en ik voel bijna hoe het allemaal voor jou moet voelen wat je mee maakt.

Je kunt jouw verhaal (als alles over jezelf gaat) heel duidelijk opschrijven.

Zou je het aandurven om het bijvoorbeeld aan je moeder (ze klinkt als een hele lieve moeder) of je mentor ofzo te laten lezen?

 

Ik snap dat je niet wilt klagen en anderen ongerust wilt maken, maar ik denk dat jij het gewoon verdient dat anderen jouw verhaal leren kennen en je kunnen helpen, want als ik het goed lees, vraag je in je gedichtjes eigenlijk ook om hulp en dat is goed.

 

Het raakt me wat je schrijft. Ik moet er tijdens het typen steeds aan terug denken.

Jij mag er zijn en ook blijven en jezelf verder ontwikkelen, want er zit nog zoveel in jou wat het verdient om eruit te komen.  Eigenlijk lees ik ook dat jij dat wil, maar dat je alleen niet precies weet hoe en in het uiterste geval dan maar één oplossing kunt bedenken, die jij eigenlijk helemaal niet wil, maar kiest om anderen niet tot last te zijn.

Als anderen jouw verhaal leren kennen gaan ze zeker weten zeggen dat jij hen niet tot last bent en juist blij zijn met het vertellen van jouw verhaal.

 

Het allerbeste en ik zie het wel als jij of iemand anders nog iets post in dit topic.

 

Voor strakjes: slaap lekker.

 

Gr. MickeyMouse

 


Hey @Iemand_met problemen ,

allereerst een prachtig gedicht, ik voel gewoon dat dti uit jou hart komt, ik wordt (bijna) altijd heel emotioneel bij gedichten, ik ging bijna huilen, sorry 😅😆

 

ik vindt het heel erg voor jou…. Ik hoop dat ik zo op aftand iets kan doen voor jou….

 

allereerst wil ik jou als tip geven om met de kindertelefoon te chatten , misschien bij de terugkomchatt?! Dan kan je volgensmij wat vaker chatten maar dan wordt je “verhaal bewaard” dan hoef je het niet steeds opnieuw te vertellen, hiervoor heb je wel een account nodig, speciaal voor de de terugkomchat, en ben je dus niet meer helemaal anoniem…. Als je dat niet wilt kan je natuurlijk ook gwn naar de gwn chatt, of evt naar de jongerenchatt, dat is een chatt met jongeren van 16 t/m 18 jaar oud….. waarmee je chatt……

 

hier heb je gwn voor de zekerheid alvast een linkje; 

www.kindertelefoon.nl.   
 

ten 2e zou ik ook zeker eens met 113 gaan chatten / bellen, want zoals ik lees heb jij nogal veel emoties, en zou jij misschien de wereld willen vrlaten……. Zeg ik het zo goed?! Nou ook alvaste een linkje voor 113,    Www.113.nl.     
 

voorderest, zie ik dat jou moeder veel om jou geeft, en jij om haar…. Ik denk dat ze jou met alle liefde zou willen helpen. Misschien kan je eens met dr naar de huisarts, voor een doorverwijzing naar ee psygoloog?! 
 

of paat een s met je mentor/andere docent, die je vertrout, ;) 

 

misschien kan je dan ookwel terecht bij de/een schoolpsygoloog….?? 
 

ideetjes?! 
 

 

Mij_Niet_Gezien 


Bedankt voor deze lieve reacties, had niet verwacht dat mensen het echt zo goed zouden vinden :o

Een meisje uit mijn klas weet dit voor de rest niemand. ik vind het gewoon erg lastig om met mensen waarvan ik hou te praten over mij en mijn mental health. Heb al wel eens met de kindertelefoon gepraat en het helpt opzich wel, maar de persoon die mij nu het meeste steunt/helpt is het meisje uit mijn klas we kletsen elke avond. Ze begrijpt mij en ik haar. Ik herhaal het nog een keer, bedankt voor deze reacties:) ben van plan om ergens deze week dit gedicht aan dat meisje te laten zien, maar liever niet mijn moeder of mentor want die hebben GEEN EEN idee dat het zo met mij gaat nu


Fijn, dat meisje uit jou klas….

 

lfs, je kan hier narturlijk ookn altijd terecht, wij begripen jou ook ( teminste ik wel…) 

 

Mij_Niet_Gezien 


Wow hier moet je echt wat mee gaan doen. Ga een gedichtenbundel schrijven!

Ik vind het heel rot voor je hoe je je voelt. Laat je gedichtjes lezen aan iemand die je vertrouwt. Praten is ook een goede optie. Dat helpt altijd. Dat ADHD gevoel herken ik heel erg. Je kan hier natuurlijk ook overal over praten. 

Een tip: ga door met gedichten schrijven, want je bent er echt goed in. Succes!


-onnodige quote verwijderd-

🤭 bedankt, dit soort berichten betekenen echt veel voor mij 🙂 ik wil best meer gedichten gaan maken maar weet niet zo goed waarover en heb de laatste tijd het best wel druk. Als iemand een goed idee heeft zeg het misschien maak ik dan wel een gedicht (misschien ook niet want zoals ik al zij heb het best wel druk) anyways bedankt voor dit bericht 😃 en laat het vooral weten als je een goed idee hebt!


Fijn, dat meisje uit jou klas….

 

lfs, je kan hier narturlijk ookn altijd terecht, wij begripen jou ook ( teminste ik wel…) 

 

Mij_Niet_Gezien 

Thanks 🙂 en wat vervelend dat je dit begrijpt… :(


Wow hier moet je echt wat mee gaan doen. Ga een gedichtenbundel schrijven!

Ik vind het heel rot voor je hoe je je voelt. Laat je gedichtjes lezen aan iemand die je vertrouwt. Praten is ook een goede optie. Dat helpt altijd. Dat ADHD gevoel herken ik heel erg. Je kan hier natuurlijk ook overal over praten. 

Een tip: ga door met gedichten schrijven, want je bent er echt goed in. Succes!

🤭 bedankt, dit soort berichten betekenen echt veel voor mij 🙂 ik wil best meer gedichten gaan maken maar weet niet zo goed waarover en heb de laatste tijd het best wel druk. Als iemand een goed idee heeft zeg het misschien maak ik dan wel een gedicht (misschien ook niet want zoals ik al zij heb het best wel druk) anyways bedankt voor dit bericht 😃 en laat het vooral weten als je een goed idee hebt!

Gedichten, moet he niet overnadenken! Schrijf ze op… denk er niet over na , ze “moeten” uit je hart komen! 
 

 

Mij_Niet_Gezien 


Het si echt super mooi weet dat het heel goed is dat je je gevoel op deze manier op schrijft. Ik weet dat het soms niet zo voelt maar het komt goed dat weet ik zeker. Ik ben er voor je ❤️🤟


Het si echt super mooi weet dat het heel goed is dat je je gevoel op deze manier op schrijft. Ik weet dat het soms niet zo voelt maar het komt goed dat weet ik zeker. Ik ben er voor je ❤️🤟

Thanks ❤ mensen hier zijn echt te aardig


Hoi, wat mooi en gevoelig. Ik vind dat altijd knap als iemand dat kan.  je gaat echt meeleven.  Mooi hoor, bedankt voor het delen ! En natuurlijk hoop ik ook vooral dat het jou helpt !

Groetjes liefs Julian X


@Julian12 
Fijn om te horen dat je me gedicht goed vind 🙂 sinds ik gedichten schrijf (eerlijk gezegd was het eerste gedicht wat ik echt schreef deze)  kan ik mijn gevoelens beter uiten. Ik heb helemaal geen moeite met een gedicht schrijven want weet precies wat ik wil zeggen daarom helpt het erg want hoef er niet te veel bij na te denken


Hoi daar ben ik weer, met een vers gedicht, vindt hem minder goed maar we moeten het doen met wat we hebben dus hier is hij:

Lichaam

Mijn lichaam voelt niet als dat van mij

Eerst vond ik mijn lichaam prachtig maar dat is nu allemaal voorbij

Mijn lichaam,

Iets kleins waar ik me zo voor schaam

Mijn buik, borsten, heupen, benen en tenen

Alles wat je maar kan bedenken voelt niet van mij 

Soms vraag ik me af hoe het zou zijn in een lichaam zoals zij

Een platte buik, grote borsten, mooie heupen, dunnen benen en kleinere tenen

Zou ik gewoon meer moeten trainen? 

Dat is het nou juist, ik weet niet wat ik moet doen

wat ontbreekt nou om dat mooie lichaam te voldoen? 

Ik sport zo veel en eet gezond,

Ik ben gewoon geen bofkont

Waarom kan ik niet zijn zoals zij zijn,

Dat lijkt me nou zo fijn

Kunnen eten zonder aan te komen

Iets waar ik uren over zou kunnen dromen

Niet zorgen hoeven te maken over hoeveel je eet

Of te denken aan een dieet

Ik ben nog maar een kind

Maar toch is het iets waar ik me in ondervind

Dit gebeurt bij talloze kinderen

Social media doet dat ook niet echt verminderen

Was ik nou maar gewoon dun

Dan was het leven wel fun


hoi @Iemand_met problemen,

 

Thanks ❤️ mensen hier zijn echt te aardig

 

Wie zaait zal oogsten

https://wat-betekent.nl/wie-zaait-zal-oogsten/

 

Gr. MickeyMouse

 


Hoi ik ben het helemaal eens met @MickeyMouse  (😘)  want dat is precies wat je ook verdient!  Gewoon waardering en liefde, dat is superfijn.

Groetjes liefs Julian X


Hoi iedereen,

 

als jij @Iemand_met problemen van die mooie gedichten over persoonlijke dingen met ons wil delen verdien je niet anders dan mooie woorden van ons. Verder sluit ik me aan bij wat @Julian12  eerder al zei: 'dat ik hoop dat het jou helpt’

 

Dat laatste gedicht is wel hoe de wereld in elkaar zit, maar laat je niet gek maken door wat iedereen zegt over hoe je er uit zou moeten zien. Ik snap dat je snel vergelijkingen maakt, maar cijfer jezelf niet weg, jij bent mooi èn je maakt anderen ook nog eens blij met de mooie dingen die je schrijft…..

 

Groetjes,

MickeyMouse

 


Hoi iedereen hier heb ik weer een gedichtje over telefoon verslaafd

telefoon

Mijn telefoon Zoiets kleins 

Maar toch zoiets fijns

Ik kan uren scrollen op mijn telefoon

Dat voelt voor mij als iets gewoon

Vroeger was alles beter, geen apparatuur 

Gewoon lekker spelen in de natuur

 

Al dat scrollen, daar wordt ik gewoon moe van

Maar het is iets waar ik niet mee stoppen kan

Scrollen in plaats van slapen

En de volgende dag gapen

Keer op keer

Gebeurd het weer

Ik wil dat het stopt

Maar elke keer als ik het probeer is het een grote flop

Was ik maar 30 jaar geleden geboren

Dan had ik bij de generatie zonder telefoons kunnen behoren

 

Mijn telefoon Zoiets kleins 

Maar toch zoiets fijns

Ik kan uren scrollen op mijn telefoon

Dat voelt nu voor mij als iets gewoon

Het leven wordt er niet beter door

Dat heb ik heus ook wel door

Maar toch blijf ik kijken

Wat wil ik er nou mee bereiken

Iets wat ik me elke dag af vraag

Hoe zou het zijn zonder die plaag

Telefoons verpesten mensen hun levens

En hacken hun gegevens 

Hierbij zeg ik het een laatste keer

Telefoons verpeste je leven keer op keer


Mooi, jij kan écht hoed schrijven we hebben een dichteres ip het forum jongens !!!?? !!!!!!!! 
 

qwert


Mooi, jij kan écht hoed schrijven we hebben een dichteres ip het forum jongens !!!?? !!!!!!!! 
 

qwert

🤭… ik ben sprakeloos, dit soort berichten… ze geven me een warm gevoel van binnen, dit soort berichten betekenen echt veel voor mij ❤ dankjewel :)


Mooi, jij kan écht hoed schrijven we hebben een dichteres ip het forum jongens !!!?? !!!!!!!! 
 

qwert

🤭… ik ben sprakeloos, dit soort berichten… ze geven me een warm gevoel van binnen, dit soort berichten betekenen echt veel voor mij ❤️ dankjewel :)

🧡, geen dank;) Du dit topic toch over gedichten gaat?! Mag ik de mijne ook delen?! Hij is eigelijk voor mijn bff, maar ik ga hem niet geven, veel te eng… ;) 

 

 

 

in mijn leven, 

zijn er veel dingen die ik bewonder,

daarvan ben jij d’r een..

en onze vriendschap in het bijzonder…

 

jij weet dit wel, 

maar toch zeg ik het graag nog even…

jij bent onmisbaar 

in mijn leven 

 

hoe hard het ook stormd ,

hoe donker het kan zijn

altijd samen schuilen,

en dan delen we de pijn…

 

samen met een traan en een lach,

Gaan we verder elke dag 

keer op keer,

elke dag maar weer….

 

 

dus ja…. Dat…. Nouja xd, 

 

 

fijn dat je geeft om de reacties, daar krijg ík een watm gevoel van XD, 

 

Mij_Niet_Gezien 


Mooi, jij kan écht hoed schrijven we hebben een dichteres ip het forum jongens !!!?? !!!!!!!! 
 

qwert

🤭… ik ben sprakeloos, dit soort berichten… ze geven me een warm gevoel van binnen, dit soort berichten betekenen echt veel voor mij ❤️ dankjewel :)

🧡, geen dank;) Du dit topic toch over gedichten gaat?! Mag ik de mijne ook delen?! Hij is eigelijk voor mijn bff, maar ik ga hem niet geven, veel te eng… ;) 

 

 

 

in mijn leven, 

zijn er veel dingen die ik bewonder,

daarvan ben jij d’r een..

en onze vriendschap in het bijzonder…

 

jij weet dit wel, 

maar toch zeg ik het graag nog even…

jij bent onmisbaar 

in mijn leven 

 

hoe hard het ook stormd ,

hoe donker het kan zijn

altijd samen schuilen,

en dan delen we de pijn…

 

samen met een traan en een lach,

Gaan we verder elke dag 

keer op keer,

elke dag maar weer….

 

 

dus ja…. Dat…. Nouja xd, 

 

 

fijn dat je geeft om de reacties, daar krijg ík een watm gevoel van XD, 

 

Mij_Niet_Gezien 

Wat een leuk gedicht. Ik denk dat als ik jou bff was en ik dit van jou zou krijgen ik zou huilen (van blijdschap ofc) als je het durft zou ik hem echt geven, want yolo :)


dank voor je reactie… maar eigelijk deel ik m’n gedichten niet…! Ik weet sws niet of het echt een heel mooi gedicht is… ! Gelukkig deel ik het hier wel, dit is tenslotten een beetje “anoniem” 

 

al zie ik iedereen op het forum steeds meer als “vrienden” xd, 

 

Mij_Niet_Gezien 


-onnodige quote verwijderd-

Ik heb precies hetzelfde fijn om te weten dat ik niet de enige ben. :)


Hi, Uit je hart en je ziel ! Wat goed en lief en ik ben geraakt. Dankjewel voor je mooie gedichten !

Sjammetje xxxx


Reageer