Hallo. 

Ik heb een soort van manier voor mezelf gevonden die ik kan doen als ik het gevoel heb dat ik moet/wil snijden, maar eigenlijk niet wil. 

Ik heb het al 1 keer geprobeerd en het werkte best goed geloof ik. 

Omdat het bij mij dus wel een beetje werkte, bedacht ik dat het misschien handig zou zijn als ik het hier zou delen, zodat ik er misschien ook andere mensen mee kan helpen. 

Dit is dus voor als je het gevoel hebt dat je moet snijden, maar eigenlijk niet wil. 

Het heeft eigenlijk niets met snijden te maken. 

Ik heb het in de vorm van een stappenplan gezet: 

1- Ga op een stoel zitten. (Het best een met wieltjes er onder.)

2- Ga rustige of klassieke muziek luisteren door oortjes of een koptelefoon. 

Of naar muziek die je fijn vindt, als dat werkt. 

Ikzelf heb een aparte playlist gemaakt genaamd “traan” waar ik dan naar kan luisteren. 

3- Leg de palmen van je handen op je stoel, en ga er op zitten. 

Wel zodat je comfortabel zit. 

Na een tijdje worden je handen dan een beetje slap. (Niet te slap, dat lijkt me niet goed denk ik..) 

4- Sluit je ogen en luister naar de muziek, terwijl je heen en weer draait op de stoel (het beste eentje met wieltjes) door je voeten te gebruiken.

5- Doe dit totdat je tranen voelt opkomen (dat is ten minste bij mij zo) en laat ze stromen. 

Je handen zitten vast onder je, dus je kunt ze niet gebruiken. 

(-Dit vind ik ook een fijn gevoel, zodat ik soort van weet dat ik niet echt een mesje kan pakken ofzo..) 

6- Luister naar de tonen van de muziek terwijl je je tranen van je keel af voelt druppelen. 

7- Als je je na een tijdje (5/15 minuten, wat je zelf het beste/fijnst vindt,) iets beter voelt, open je je ogen. 

8- Laat je handen los en leg ze op je de tafel voor je, en als er geen tafel is, in je schoot. 

9- Kijk naar je handen. 

10- Neem een diepe zucht. 

11- Blijf muziek luisteren en naar de tonen luisteren. 

12- Is het beter? 

Hopelijk kan ik hier mensen mee helpen! 

Ik weet dat snijden niet goed is en daarom probeer ik deze (rare) manieren te vinden om toch een gek gevoel te krijgen, maar me dan ook toch niet te snijden. 

Er zijn ook veel mensen die zeggen dat als je voelt dat je moet snijden, je moet gaan hardlopen, (beetje raar voor mij, sinds ik dit meestal in de avond heb) gaan tekenen of collages maken of schrijven in een boekje of gedichten maken ofzo.. 

Maar voor mij werkt dit eigenlijk nooit op zo’n moment omdat er dan simpelweg te veel spanningen zijn en ik niet echt iets “relaxt” kan gaan doen. 

Ik hoop dat er mensen zijn die hier wat aan hadden en die ik misschien wel een beetje heb kunnen helpen! 

Groetjes, 

Pipje123.